บทที่ 18 รัก

2089 คำ

เวลาต่อมา... มิล่าจ้องมองบานประตูขนาดใหญ่นั้น โรสรินเข้าไปนานหลายชั่วโมงยังไม่ออกมา เธอเข้าไปพรีเซนต์งานทั้งหมดให้กับหัวหน้าอย่างเคเรนด์ ซึ่งพนักงานหลายคนต้องส่งแบบโครงร่างให้กับโรสรินหลังจากได้รับโจทย์มาจากประธานบริษัท รวมถึงผลงานโครงร่างของเธอด้วย ตลกสิ้นดีที่เธอต้องส่งผลงานออกแบบเข้าไปแม้ว่าจะเพิ่งมาทำงานได้ไม่กี่วัน ซึ่ง... “เฮ้อ หวังว่าเขาจะไม่ขำนะ” มิล่าอยากตีตัวเองแรง ๆ แม้ว่าจะเคยมีประสบการณ์ออกแบบผลิตภัณฑ์ให้กับธุรกิจของครอบครัว ทว่าเวลาที่น้อยนิดนี้ก็ทำให้หญิงสาวทำงานไม่ทัน เวลาผ่านไปนานในที่สุดประตูบานใหญ่นี้ก็เปิดออก พร้อมกับการยกมือติดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของโรสรินทำเอาคนที่มองอยู่นี้ตกตะลึงไปตาม ๆ กัน “เคเรนด์...” มิล่าพึมพำออกมา เธอจ้องมองหน้าของโรสรินด้วยแววตามีคำถาม ก่อนที่หล่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ “ห้องบอส...ร้อนเนอะ” โรสรินเหยียดยิ้มก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นมาพัด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม