“ฉันรักเธอมากต่างหาก” น้ำเสียงทุ้มลึกของเขา แววตาที่เต็มไปด้วยความจริงใจ เจ้าของคำพูดเขาไม่มีความชั่งใจที่จะพูดเลยสักนิด ขณะเดียวกันที่ความร้อนผ่าวได้แผ่ซ่านไปทั่วทั้งอณูกาย มินตรากลืนน้ำลายลงคอ เธอรู้สึกหัวใจพองโตให้กับคำบอกรักนี้ ทว่า
“ฉันสัมผัสไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคุณรักฉันจริง ๆ หรือเปล่า” คาลเวิร์ตยกยิ้มมุมปาก เขาเดินเข้ามาใกล้จนหญิงสาวต้องก้าวขาถอยหลัง ถอยหลังให้ไกลอย่าให้เขาได้ยินว่าหัวใจเธอเต้นแรงมากแค่ไหน
“หึ ฉันต้องแสดงออกแบบไหน พาเธอออกงาน แต่งงานกับเธอ อย่างนั้นใช่ไหมที่เธอต้องการ กลับไปกับฉันสิ”
“ไม่ ไม่ใช่ ฉัน...ไม่ได้ต้องการแบบนั้น แค่รู้สึก รู้สึกว่าคุณควรที่จะ....”
“พยายามเข้าหาพ่อเธอ เพื่อเธอ..ใช่ไหม” มินตราเบือนหน้าหนีแบบนี้แสดงว่าเขาพูดถูก ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าเขาไม่มีความพยายาม ไม่รู้ว่าเธอนิยามคำว่าพยายามของเขาไว้แบบไหน ทว่ายามนี้ที่เธอมีคนเข้าหา เขาก็พร้อม...
“ฉันจะพย
