4 หวงน้องสาว (2)
1032 คำ
4
หวงน้องสาว
พริ้งนั่งฟังเพลงอยู่คนเดียวอย่างสบายอารมณ์ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จางๆ ด้วยความสวยที่เธอมีทำใหเธอจึงดูสวยเซ็กซี่ได้โดยไม่ต้องใส่ใส่เสื้อผ้าที่โชว์เรือนร่างมากด้วยรูปร่างหน้าตาที่ดึงดูดเพสตรงข้ามทำให้เธอเป็นที่หมายตาของหนุ่มในคลับของคืนนี้
“มากับใครครับนั่งด้วยได้มั้ยครับ”ชายหนุ่มนักท่องราตรีผู้หนึ่งเดินถือแก้วมาที่โต๊ะของเธออย่างตั้งใจกะว่าจะคว้าเธอไปต่อด้วยอย่างง่ายดาย
“มากับพี่ชายค่ะแต่ตอนนี้พี่ ๆ ไปเข้าห้องน้ำค่ะ”พริ้งตอบตามมารยาท
“ชนแก้วได้มั้ยครับ”ชายหนุ่มที่มความหัวงูขอชนแก้วกับเธอแต่เธอ เธอก็ยอมชนด้วยตามมารยาทเมื่อเธอยอมให้ชนแก้วแล้วก็เหมือนได้คืบอยากได้ศอกเขาก็ขยับมาใกล้เธอขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ เอามือมาวางไว้ที่ขาของเธอ เธอพยายามปัดมือชายคนนั้นออกแต่เขาก็ยังพยายามที่จะลวนลามเธอ
“คุณคะ อย่ามารุ่มร่ามกับฉันนะคะถ้าจะมาชนแก้วหรือมานั่งคุยฉันไม่ว่าแต่นี่คุณมาทำรุ่มร่ามกับฉัน ฉันไม่โอเคนะคะ”พริ้งพูดออกไปอย่างตรงไปตรงมาด้วยความโมโห
“มีเรื่องอะไรกัน”ตี๋ที่เห็นเหตุการณ์ก็รีบเดินมาที่โต๊ะทันที
“ก็ผู้หญิงคนนี้นี่สิ เอามือผมไปจับขาตัวเองแล้วหาว่าผมลวนลามอยากได้เงินก็บอกผมดีๆ สิ”ชายหัวงูพูดให้ร้ายเธอ
อัศวินที่เดินมาจากห้องน้ำได้ยินดังนั้นด้วยความเมาก็เกิดความโมโหให้น้องสาวโดยที่ไม่ฟังน้องสาว
“เธอนี่มันง่ายจริงๆ เลยนะพริ้งหน้าไม่อายกลับได้แล้วถ้าเธอจะมาทำนิสัยแบบนี้หน้าตาเธอก็ดีทำไมถึงทำนิสัยต่ำ ๆ แบบนี้กัน”อัสวินพูดๆ โดยไม่ฟังที่พริ้งจะอธิบาย
“พริ้งไม่ได้ทำอย่างที่เขาว่านะคะ เขาต่างหากที่จะมาลวนลามพริ้ง”พริ้งพยายามอธิบายแต่อัศวินไม่ฟังเธอแม้ว่าตี๋จะพยายามช่วยพูดก็ตาม
“ใจเย็นๆ สิว่ะไอ้วินมึงฟังน้องมันพูดบ้าง”ตี๋พยายามพูดให้เพื่อนเข้าใจพริ้งแต่อัศวินที่เมาและด้วยความหวงน้องสาวก็หน้ามืดตามัวเชื่อผู้ชายคนนั้นพูด
ผู้ชายหัวงูคนนั้นเห็นท่าไม่ดีกะว่าจะแอบเนียนหายตัวออกไปจากตรงนั้นแต่ตี๋ไม่ยอมง่ายๆ เพราะเขาเหตุการณ์ทุกอย่างแต่ตอนนี้อัศวินได้จูงมือพริ้งออกไปจากตรงนี้และก็บึ่งรถออกไปด้วยความเร็ว
“มึงอย่าคิดว่ากูไม่เห็นที่มึงทำกับน้องกูเมื่อกี้กูเห็นทุกอย่าง”ตี๋คาดคั้นให้ไอ้หัวงูสารภาพในสิ่งที่มันทำ
“ถ้ามึงไม่ไปอธิบายให้น้องกูเข้าใจกูเอามึงตาย”ตี๋ขู่คนหัวงูขี้ขลาดกล้าทำแต่ไม่กล้ายอมรับความจริง
“ผมขอโทษครับ แล้วผมต้องไปขอโทษอย่างไรครับ”
“มึงมากับกูตอนนี้เดี๋ยวกูพามึงไปเอง มึงอย่าตุกติกไม่งั้นกูเอามึงตายมึงเห็นมั้ยมึงทำให้น้องกูเสียหาย ไป”ตี๋ที่มากับลูกน้องสองสามคนสั่งให้ลูกน้องมาลากคอมันออกไปข้างนอก วิทย์ที่เดินไปแอ้วสาวๆ กลับมาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นได้แต่ถามตี๋อย่างงงๆ
“เกิดอะไรขึ้นว่ะไอ้นี่เป็นใครแล้วน้องพริ้งกับไอ้วินทำไมกลับเร็วจังว่ะ”วิทยาถามอย่างสงสัย
“เรื่องมันยาวมึงมากับกูก่อนเดี๋ยวกูเล่าให้มึงฟังว่าแต่มึงไปไหนมาตั้งนานว่ะ”
“กูก็ไปแอ้วสาวมาตามประสาคนโสดหน้าตาดีอย่างกูนี่ไง”วิทยาพูดจบก็โดนตี่เบิดกะโหลกเข้าอย่างจัง
“ยังมีหน้ามาพูดอีกนะมึง กูให้มึงนั่งกับน้องพริ้งมึงเสือกไปแอ้วสาวที่จริงมึงก็สมควรโดนคาดโทษเหมือนไอ้หน้าจืดนั้น”ตี๋รู้สึกโมโหให้วิทยาอีกคนเพราะถ้าเขาอยู่ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์ๆ นี้แน่นอนพูดจบตี๋ก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้วิทยาฟัง วิทยาได้ฟังดังนั้นก็เบิดกะโหลกไอ้หัวงูหน้าจืดไปหนึ่งทีด้วยความโมโห
ระหว่างทางที่พริ้งนั่งรถมากับอัศวินเธอไม่พูดอะไรเลยสักคำเธอไม่คิดว่าพี่ชายที่แสนดีของเธอจะเชื่อคำพูดของไอ้หัวงูนั่น ด้วยความหวงน้องบวกกับความเมาทำให้เขาขาดสติเขาขับรถกลับด้วยความเร็วพริ้งเป็นคนที่ไม่ชอบความเร็วเธอจึงนั่งกำมือแน่นร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว
“นี่พี่วินทำไมต้องขับเร็วขนาดนี้ด้วยลดความเร็วลงเดี๋ยวนี้นะ”เธอตะคอกพี่ชายของเธออย่างเสียงดังแต่คนขี้หวงนอกจากจะไม่ลดความเร็วแต่กลับเหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วมากขึ้น
จนเวลาผ่านไปทั้งสองก็กลับมาถึงบ้านพริ้งเปิดประตูได้เธอก็รีบวิ่งเข้าอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่ทันถึงไหนอัศวินก็คว้าแขนเธอไว้
“จะรีบหนีไปไหนพริ้งมาคุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ”พริ้งพยายามสะบัดแขนให้หลุดแต่ก็ไม่อาจสู้แรงคนตัวโตกว่าได้
“พี่วินไม่เชื่อพริ้งแล้วจะให้พริ้งพูดอะไรอีก”พริ้งพูดไปน้ำตาไหลไปเธอพยายามเช็ดน้ำตาแต่ยิ่งเช็ดมันก็ยิ่งไหลมากกว่าเดิม
“แล้วทำไมเธอต้องไปยั่วยวนผู้ชายด้วยเธออยากได้มันนักหรือไง”ด้วยความเมาทำให้อัศวินพูดไปโดยไม่ได้คิด
“ใช่พริ้งอยากได้พี่จะทำไม”พริ้งพูดประชดพร้อมกับเตะเป้าอัศวินก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็วด้วยความเจ็บอัศวินจึงตามเฮขึ้นไปไม่ทัน
“หยุดเดียวนี้นะพริ้ง อย่าให้พี่จับได้นะ”อัศวินพูดไปกุมเป้าไปอย่างเจ็บปวด
- ผู้เขียน
