4
หวงน้องสาว
หลังจากอัศวินสั่งให้น้องสาวของเขาทำงานที่เขาสั่งด้วยข้อเสนอที่ว่าถ้าเธอทำงานเสร็จเขาจะให้เธอไปเที่ยวคลับด้วยในคืนนี้ซึ่งน้องสาวของเธอก็ยอมรับข้อเสนอ อัศวินคิดว่าเธอคงทำไม่เสร็จจึงยื่นข้อเสนอนี้ขึ้นมา
คลับชื่อดังแห่งหนึ่ง
“อู้วว!!!ไอ้วินวันนี้มากับสาวที่ไหนว่ะสวยเชียวนะมึง”เพื่อนเที่ยวขออัศวินที่มาเที่ยวด้วยกันแทบทุกวันเอ่ยทักทายเขาอย่างอารมณ์ดีตามประสาหนุ่มโสดไร้คู่ซึ่งก็ไม่ต่างจากอัศวิน
“สาวที่ไหนล่ะ นี่น้องสาวกูเองพึ่งกลับมาจากเมืองนอกบ่นอยากมาเที่ยวเลยพามาด้วย”อัศวินบอกกับเพื่อนด้วยสีหน้าเซ็งๆ
“พริ้งนี่เพื่อนพี่เองวิทยา ส่วนนั้นที่กำลังเดินมา ไอ้ตี๋”อัศวินแนะนำเพื่อนของเขาให้พริ้งรู้จักเพื่อนของเขาสองคนที่มาเที่ยวด้วยกันเป็นประจำ
วิทยา หนุ่มโสดลูกเศรษฐีดีกรีนักเรียนนอกตอนนี้โสดแบบไม่สนิทมีสาวควงไม่ซ้ำหน้าเหมือนอัศวินไม่มีผิด
ตี๋ หนุ่มลูกครึ่งจีนลูกของเพื่อนพ่อซึ่งพริ้งน่าจะเคยเจออยู่บ้างตอนนี้แต่งงานมีครอบครัวเป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่ชอบออกมาเที่ยวผ่อนคลายกับเพื่อนๆ เป็นประจำแต่ก็ไม่นอกใจแฟนเลยสักครั้ง
“สวัสดีค่ะพี่วิทยา”พริ้งยกมือไหว้ตามมารยาท
“เรียกพี่ว่าพี่วิทย์ก็พอจ๊ะ”วิทย์มองพริ้งตาละห้อย
“ไอ้วิทย์มึงไม่ต้องมาทำตาหวานให้น้องกูเลยนะเว้ยกูไม่อนุญาต”อัศวินออกตัวหวงน้อง
“หวงว่ะ กูว่าจะจีบน้องพริ้งสักหน่อยอดเลย”วิทย์พูดแซวอัศวิน
“พริ้งโสดค่ะ”พริ้งยิ่งพูดให้อัศวินโมโหกว่าเดิม
“เป็นผู้หญิงมาป่าวประกาศว่าตัวเองโสดได้ยังไงกันล่ะพริ้ง”อัศวินตำหนิพริ้งเล็กน้อย
“แล้วไงคะพี่ก็อยากให้พริ้งรีบๆ มีแฟนไม่ใช่เหรอคะพี่จะได้ไม่ต้องมาเลี้ยงพริ้งตลอดชีวิต”พริ้งทำหน้างอนใส่อัศวิน
“อ้าวน้องพริ้งใช่มั้ยเนี่ยไม่เจอตั้งนานโตเป็นสาวแล้วหรอเนี่ย”ตี๋เอ่ยทักทายน้องสาวของเพื่อนอย่างไม่ลังเลเพราะเขาจำเธอได้
“สวัสดีค่ะพี่ตี๋ ไม่เจอกันตั้งนานยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ”พริ้งเอ่ยชมเพื่อนของพี่ชายอย่างเป็นกันเอง
“ขอบคุณนะน้องพริ้งก็สวยขึ้นเยอะเลยนะมีหนุ่มๆ มาจีบเยอะเลยสินะเนี่ย”ตี๋เอ่ยถามเธอตามประสาน้องสาวที่รู้จัก
“ไม่มีเลยค่ะพี่ตี๋หัวใจแห้งเหี่ยวมากเลยค่ะ”พริ้งยังคงไม่เลิกโปรโมทว่าตัวเอง โสดสักที
“เอาล่ะๆ สั่งเครื่องดื่มได้ล่ะกูว่า”อัศวินตัดบทสนทนา
ทั้งสามหนุ่มสั่งเครื่องดื่มเหมือนทุกครั้งที่พวกเขาเคยสั่งเป็นประจำอย่างชำนาญส่วนพริ้งได้แต่นั่งมองพี่ๆ
“น้องพริ้งล่ะเอาอะไรเป็นพิเศษไหมครับ”วิทยาถามเธออย่างเป็นกันเอง
“พริ้งเอาไวน์...ก็ได้ค่ะ”พริ้งบอกกับวิทยาอย่างคุ้นปากเพราะเธอไปเที่ยวกับเพื่อนชาวต่างชาติบ่อยๆ
“ของพริ้งเอาแค่น้ำอัดลมพอ”อัศวินพูดขัดเธอทันควัน
ทั้งสามคนหันขวับมามองหน้าอัศวินทันทีที่เขาจะให้พริ้งดื่มน้ำอัดลม
“นี่!แกจะบ้าหรือเปล่าไอ้วิน น้องมันโตแล้วนะจะให้น้องกินน้ำอัดลมเนี่ยนะน้องมาเที่ยวคลับนะเว้ยไม่ได้มาทัศนศึกษาของโรงเรียน”วิทยาทักท้วงอัศวินอย่างเคืองๆ
“พี่วินคะพริ้งโตแล้วนะคะที่เมืองนอกพริ้งก็ไปดื่มกับเพื่อนเป็นประจำ ถ้าพริ้งรู้ว่ามากับพี่แล้วพี่จะแกล้งพริ้งแบบนี้พริ้งก็คงไม่มาด้วยดีกว่า”พริ้งค้อนตามองอัศวินอย่างไม่พอใจที่พี่ชายเหมือนกลั่นแกล้งเธอ
“จริงเว้ยน้องพริ้งก็มาเที่ยวกับแกน้องเมาก็คงไม่เป็นไรหรอกแกก็ดูแลน้องได้ไม่ใช่หรือไงล่ะ”ตี๋ทักท้วงอีกคน
“เออๆ ๆ ก็ได้ๆ เอาตามที่น้องพริ้งสั่งนั่นแหละอนุญาตก็ได้”อัศวินฝืนทุกคนไม่ได้จึงยอมให้พริ้งดื่มแอลกอฮอล์ได้
ทั้งสี่นั่งกินกันอย่างสนุกสนานพริ้งก็เข้ากับพี่ๆ ได้เป็นอย่างดียิ่งดึกทั้งสี่คนก็ยิ่งสนุกสนานมากขึ้นๆ เรื่อยจนเกิดเหตุการณ์ไม่สนุกเกิดขึ้น
“เฮ้ยพวกมึงฝากพริ้งด้วยนะกูขอเข้าห้องน้ำแป๊บ”อัศวินขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“ไปเข้าห้องน้ำจริงๆ ไม่ใช่แอบพาสาวไปต่อที่อื่นล่ะ กูก็ไม่ไว้ใจตัวเองนะเว้ยน้องพริ้งสวยขนาดนี้”วิทยาหยอกล้อกับอัศวิน
“กูปวดเยี่ยวจริงๆ ไม่ได้แอบไปกับสาวเว้ย มึงอย่ามาคิดไม่ดีกับน้องกูนะเว้ยไอ้วิทย์ กูเอามึงตายบอกไว้เลย”อัศวินมีอาการมึนเมาเล็กน้อย
“ไปเถอะวิน เดี๋ยวน้องพริ้งกูดูแลให้น้องมึงก็เหมือนน้องกูนั้นแหละ ไม่ต้องห่วงหรอกไอ้วิทย์มันเมาแล้วมันก็พูดไปเรื่อย”ตี๋พูดให้อัศวินให้หายกังวล
“เออ แบบมึงค่อยน่าฝากหน่อย เดี๋ยวมานะ พริ้งอยู่นี่นะอย่าไปเถลไถลที่ไหนล่ะ”อัศวินพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเมาเล็กน้อย
“พริ้งไม่ไปไหนหรอกค่ะ”พริ้งพูดกับพี่ชายก่อนที่พี่ชายของเธอจะเดินหายไป
ในระหว่างที่อัศวินไปเข้าห้องน้ำก็มีผู้หญิงมาขอไปต่อกับเขาอยู่หลายคนแต่เขาก็ปฏิเสธทุกคนอย่างจริงจังปกติเขาต้องพาผู้หญิงไปต่ออย่างน้อยก็หนึ่งคนที่เขาต้องหิ้วติดไม้ติดมือกลับไปด้วยไม่รู้ว่าเป็นเพราะมากับน้องหรือกลัวตัวเองเสียภาพลักษณ์กันแน่
“น้องพริ้งรอตรงนี้ก่อนนะครับพี่ขอไปรับโทรศัพท์เมียสักครู่นะ”พริ้งพยักหน้าเป็นการตอบรับก่อนที่จะเดินไปรับโทรศัพท์ในที่ ๆ เงียบกว่านี้ส่วนวิทยาไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่ตอนไหนก็คงไปหาสาวๆ ตามประสาหนุ่มโสดเจ้าชู้นั้นแหละ
หลังจากที่สามหนุ่มต่างคนต่างไปทำธุระของตัวเองตอนนี้พริ้งต้องนั่งเฝ้าโต๊ะอยู่คนเดียวเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เท่าไรก็เกิดขึ้น