แค่คุณในคืนนี้

PROLOGUE ใจตรงกันไปอีก! ฉันมุ่ยหน้าเมื่อเห็นว่าคนที่นัดมากำลังแสยะยิ้มให้กับการแต่งกายของเราสองคนที่บังเอิญว่าอยู่ในสีเดียวกันทั้งที่ค่ำคืนที่ได้ชื่อว่าเป็นคืนแห่งความรัก น่าจะแต่งกายด้วยโทนสีสดใส แต่เราสองคนกลับออลแบล็ก! “ใจตรงกันเนอะ” โอ๊คหัวเราะออกมานิด ๆ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องขบขันสำหรับเขา แต่สำหรับฉันมันขำไม่ออก หากคนตรงหน้าไม่ใช่บุคคลที่ฉันควรขีดเส้นหนา ๆ ว่าอย่าเข้าใกล้ก็คงจะขำไปด้วย แต่นี่…แค่ยิ้มยังไม่อยากทำ “นึกไงใส่สีดำ” ชายหนุ่มที่นัดฉันมาลากเก้าอี้ออกให้อย่างที่เคยทำในตอนที่คบกันในสถานะ ‘แฟน’ ภายใต้ใบหน้าเจ้าเล่ห์และนิสัยยียวนกวนบาทา ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่ไม่น้อย “แบดวาเลนไทน์” ไม่ได้มีแค่เสียงของฉัน แต่ยังมีเสียงของโอ๊คผสานอยู่ด้วย การที่เราพูดออกมาพร้อมกันยิ่งทำให้โอ๊คหลุดเสียงหัวเราะออกมา ฉันถอนหายใจพรืดยาวแล้วหย่อนสะโพกนั่งลง พนักงานนำไวน์มาเสิร์ฟพร้อมทั้งรินใส่แก้วให้เราทั้งคู่ “ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยได้ปะ” “เพื่อ?” ฉันเลิกคิ้วขึ้นสูง ระหว่างเราไม่ควรที่จะถ่ายภาพเก็บไว้ให้เปลืองพื้นที่ในสมาร์ตโฟนไปเปล่า ๆ “เออน่า” “ถ้าบอกว่าไม่?” “ก็อด” ฉันกลอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่ายและพยักหน้าส่ง ๆ ไปราวกับจนใจที่จะคัดค้านแล้ว การมาครั้งนี้จะต้องไม่เสียเปล่า ฉันจะต้องได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปด้วย โอ๊คเอาสมาร์ตโฟนของตัวเองให้กับพนักงาน พลันหัวคิ้วของฉันก็ย่นเข้าหากันเพราะเขาไม่ได้ถ่ายให้เห็นหน้าฉัน เขาถ่ายด้านหลังของฉัน เขารับสมาร์ตโฟนกลับไปแล้วกดยุกยิกอยู่ครู่หนึ่ง ฉันชำเลืองมองก็เห็นว่าเขากำลังเข้าแอปไอจี ฉันจึงเอามือถือของตัวเองขึ้นมาแล้วกดเข้าแอปเดียวกันกับเขา Oak.XWIN ไอจีที่ฉันอันฟอลไปนาน วันนี้กลับต้องกดเข้าไปดูอีกครั้งเพราะอยากรู้ว่าเป็นอย่างที่ตัวเองสงสัยหรือไม่ ภาพล่าสุดที่เขาเพิ่งลงไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา เป็นรูปคู่ของเราที่พนักงานถ่ายให้ และแคปชันที่ไม่มีข้อความอะไร มีแค่อีโมจิหัวใจสีแดง ทำให้ริมฝีปากของฉันเบ้ขึ้นทันที “หัวใจ?” ฉันหันหน้าจอของตัวเองไปทางเขา แล้วถามถึงอีโมจิที่เขาโพสต์ไว้กับรูป “แอบส่อง?” เขาดันถามกลับมาแทน แต่นั่นก็ไม่ทำให้ฉันสะทกสะท้านและล้มเลิกที่จะถามต่อ “แคปชันแบบนี้คือ?” “ก็รักไง อย่ามึนดิ” “โอ๊ค!!!” ฉันถลึงตาใส่เขาซึ่งอีกฝ่ายก็หัวเราะร่วน แต่พอเขาเห็นว่าฉันไม่ตลกด้วยก็หยุดขำและมองสบตาฉันด้วยแววตาเรียบนิ่ง “ก็รักไง” “…” “รักเหมือนเดิม ไม่งั้นก็คงไม่ชวนมาเดตคืนนี้ นี่มันคืนวาเลนไทน์ไม่ใช่ว่าจะเดตกับใครก็ได้” “แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเป็นแค่แฟนเก่า” “แฟนเก่าแล้วไง?” “…” เห็นสีหน้าที่คล้ายจะยียวนแต่ก็ไม่ของเขาทำให้ฉันคิดคำพูดไปตอบเขาไม่ทัน ยิ่งประโยคถัดมายิ่งทำให้ฉันพูดอะไรไม่ออก หนำซ้ำหัวใจยังสั่นรัว “ถึงจะเป็นแฟนเก่าแต่ก็รักเหมือนเดิม” CHAPTER 1 Oak’s part “สวัสดีค่าชาวเคเค ห่างหายไปนานคิดถึงกันบ้างไหมคะ” เสียงนี้นี่มัน… “ดีเจพริกกลับมาทำหน้าที่ทุกวันศุกร์เหมือนเดิมแล้วค่ะ ประเดิมการกลับมาด้วยเพลงอะไรดีน้า เสนอเข้ามาในไลฟ์ของเพจเคเคทูทอล์คได้เลยค่า” ใช่จริง ๆ ด้วย… ทั้งที่เสียงหวานใสที่ดังออกมานั้นดังพอสมควร แต่หูของผมกลับอื้ออึงจนฟังไม่รู้ความ ข่าวสารของมหา’ลัยที่ดีเจสาวอ่านอยู่นั้นไม่ได้เข้ามาในหูของผมเลยสักนิด สิ่งที่ฉายชัดในห้วงความคิดและประโยคที่ดังเข้ามาในโสตประสาทกลับเป็นวันสุดท้ายที่เราได้เจอกัน วันที่พริกบอกเลิก… “ฮั่นแน่ หงอยเชียวไอ้เหี้ย” เจ้าของเสียงแซวคือไอ้หมอก เพื่อนเวรที่ขยันแซวเรื่องพริกทิ้ง ทั้งที่สาเหตุที่ผมโดนพริกทิ้งส่วนหนึ่งก็มาจากมัน แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้สลดเลยสักนิด! “มานี่ กูส่งเข้าไปในไลฟ์ให้” เอ็มดึงสมาร์ตโฟนออกจากมือของผม ทันทีที่ผมจะแย่งคืนก็โดนไอ้หมอกล็อกแขนเอาไว้ คิดจะยกขาขึ้นถีบไอ้เอ็มก็ไม่ได้เพราะไอ้คุณก็กดขาผมเอาไว้ด้วย “เพลงไรดีวะ ๆ” คนที่ถือสมาร์ตโฟนอยู่ในมือกลับถามคนอื่นอย่างลนลานคาดว่าในตอนนี้คอมเมนต์คงหลั่งไหลเข้าไปไม่ขาดสาย จนดีเจเลือกไม่ถูกแล้ว “เธอไม่เคยเป็นแฟนเก่า” “สุดยอด” ไอ้เอ็มหันมายกนิ้วโป้งให้ไอ้คุณ แล้วมันก็จัดการพิมพ์ส่งไปตามที่เพื่อนบอก จากนั้นสองมือของมันก็ยกมือขึ้นมาพนมไว้ “สาธุ ขอให้พริกเลือกเพลงนี้” “สาธุ” ไอ้คุณและไอ้หมอกก็ร่วมด้วย ส่วนตัวผมนั้นก็ได้แต่มองมันตาขวางแล้วเอาโทรศัพท์มากดดู คอมเมนต์ของผมมีคนมากดไลก์กดหัวใจและกดเศร้าหลายคน เนื่องจากพวกเขาเหล่านั้นคงรู้ข่าวการเลิกราของเราสองคนจากที่เพจบ้านี่ลงไว้ แต่แล้วก็มี 1 คนที่กดหัวเราะ “พริกกดขำ ฮ่า ๆ ๆ” หมอกชะโงกหน้ามาดูแล้วหัวเราะร่วน ท่าทางจะสะใจมาก “สัส!” นอกจากด่าก็คิดไม่ออกว่าจะจัดการไอ้เวรนี่ยังไง “เธอไม่เคยเป็นแฟนเก่า…มีคนกดไลก์เพียบเลย อยากฟังเพลงนี้กันเหรอคะ…อืมมมม ดีเจก็ต้องตามใจผู้ฟังเนอะ เรามาฟังเพลงเธอไม่เคยเป็นแฟนเก่า จากด็อกเตอร์ฟูกันเลยค่า”