6

1225 คำ
“นึกว่ามันโดนไปแค่นี้แล้วจะใจเสาะรีบตายซะอีก จับตัวมันไว้ก่อน ฉันจะส่งมันไปแต่งงานกับวิโอเล็ตที่อเมริกาดูซิว่าถ้ามันเห็นหน้าลูกมันแล้วมันยังกล้าปฏิเสธไหมว่าไม่ใช่ลูกมัน หน้าเหมือนมันยังกับแกะ” โดมินิกคิดด้วยความแค้นเคือง นึกถึงวิโอเล็ตขณะที่กำลังอุ้มทารกน้อยโชว์ให้เขาดู ตอนนั้นเขาคิดว่าทารกน้อยนั้นหน้าเหมือนวิโอเล็ตมากแล้ว แต่พอมาเห็นหน้าไอ้ระยำนี่ เขารู้ทันทีว่ามันต้องเป็นพ่อของหลานเขาอย่างไม่ผิดเพี้ยนใบหน้ากลมป้อมของหนูน้อยแองจี้เหมือนกับเจตนิพัทธ์มากราวกับถอดแบบกันมา คิดแล้วก็ทำให้คนเป็นพี่ยิ่งแค้นเคือง เจตนิพัทธ์ดูถูกความรักของวิโอเล็ต ทั้งที่น้องสาวเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับใครอีกเลยหลังจากเกิดเรื่อง วิโอเล็ตกลายเป็นคนเก็บตัว ไม่พบปะใครเลย จนเขานึกเสียใจมาถึงทุกวันนี้ที่ดูแลน้องไม่ดี และอีกเหตุผลที่เจตนิพัทธ์ไม่ยอมรับวิโอเล็ตกับลูกก็น่าจะมาจากหญิงสาวคนนั้นที่เขาเห็นแค่ด้านหลังแต่เห็นเจตนิพัทธ์เต็มสองตาว่ากำลังนั่งคุกเข่าขอแต่งงานอย่างตั้งใจจนน่าหมั่นไส้ ถือตุ๊กตาหมีมาขอแต่งงานเสียด้วยโคตรน้ำเน่าเลย สงสัยว่าไอ้หมอนี่จะดูซีรีย์เกาหลีมากถึงได้ดีไซน์ฉากขอแต่งงานออกมาซะเหมือนเป๊ะ โดมินิกส่ายหน้า “ถือตุ๊กตาหมีขอผู้หญิงแต่งงานให้ตายแกไม่เขินเหรอวะ” โดมินิกยิ้มหยัน เกิดมาเขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงมาก่อนจึงมองว่าเป็นเรื่องตลกไร้สาระ “เอาตัวมันไปขังไว้ในห้อง ฉันจะส่งมันไปอเมริกาพรุ่งนี้” โดมินิกสั่งน้ำเสียงกระด้าง การเดินทางมาเมืองไทยครั้งนี้ใช้เวลาไม่นานอย่างที่คาดไว้ เขาไม่กลัวว่าถ้าส่งตัวเจตนิพัทธ์ไปแอลเอแล้วมันจะปฏิเสธไม่ยอมแต่งงานกับวิโอเล็ต เพราะเขายังมีแผนสำรอง เขาจะเอาธุรกิจของครอบครัวมันเป็นเครื่องต่อรอง ขณะกำลังวางแผนอยู่ในหัวว่าจะจัดการกับเจตนิพัทธ์อย่างไรลูกน้องมือดีก็เข้ามารายงานถึงประวัติของผู้หญิงที่เจตนิพัทธ์ขอแต่งงานให้ฟัง เท่านั้นแหละรถยุโรปคันหรูก็ถูกควบขับทะยานออกไปตามนิสัยคนใจร้อน “โลกมันกลม หรือฉันกับเธอถูกลิขิตให้ต้องกลับมาเจอกันพบขวัญ” ขณะที่พบขวัญกำลังกดเงินก้อนสุดท้ายในบัญชีที่ตู้เอทีเอ็มริมถนนทางเข้าหมู่บ้านที่ค่อนข้างเปลี่ยวเธอก็ต้องตกใจสุดขีดสองมือกำเงินที่ออกมาจากตู้เอทีเอ็มไว้แน่นเมื่อถูกลำแขนแข็งแรงมากระชากตัวเธอออกไปมือหนาปิดปากเธอไว้แน่นก่อนจะโยนเข้าไปในรถ เมื่อบั้นท้ายแนบลู่ไปกับเบาะหนังชั้นดี ประตูฝั่งคนขับถูกปิดดังปังร่างสูงผู้เป็นเจ้าของรถทำให้พบขวัญสติแทบขาดกระเจิงดวงซวยเหลือเกินที่เจอกับเขาอีกแล้ว “นี่คุณ อีกแล้วเหรอเมื่อเช้าก็แผ่เมตตาให้แล้วยังมารังควาญฉันอีกทำไม” “รังควาญเหรอ” โดมินิกถามกลับเสียงเข้ม จ้องคนพูดด้วยดวงตาลุกวาบ “น้องสาวผมเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกัน ผมรู้นะคำว่ารังควาญเขาใช้กับผีไม่ใช่อดีตผัว” “เลว ปากโสโครก” พบขวัญตวาดเสียงกร้าว แต่ต้องเงียบเสียงเมื่อเขาตะคอกกลับ “หุบปากซะ คุณไม่มีสิทธิ์มาด่าผมในเมื่อคุณทำตัวโสโครกมากกว่าผม สนุกไหมกับการยุ่งกับผู้ชายที่มีพันธะแล้ว ไหนบอกว่าหนีมาเมืองไทยเพราะได้แฟนดีที่แท้ก็หนีมาหาไอ้ผู้ชายปัญญาอ่อนที่มันยังเล่นตุ๊กตาอยู่ บ้าขนาดเอาตุ๊กตามาขอผู้หญิงแต่งงานไร้สาระสิ้นดี” โดมินิกยิ้มเย้ยหยัน “หา! นี่คุณเห็นเหรอ” สิ่งที่เขาพูดมาพบขวัญรู้ได้ทันทีว่าเขาต้องเห็นฉากขอแต่งงงานของเจตนิพัทธ์เข้าให้แล้ว “ตอนนั้นผมเห็นแต่ด้านหลัง ถ้ารู้ว่าเป็นคุณผมจะเดินเข้าไปเป็นสักขีพยานด้านหน้า อยากรู้นักว่าถ้าคุณถูกขอแต่งงานต่อหน้าผู้ชายที่ได้ฟาดคุณเป็นคนแรก คุณจะตอบมันไปว่ายังไง” พบขวัญเม้มริมฝีปากแน่นก่อนโต้กลับอย่างดุเดือด “ตอบอะไรน่ะเหรอ ฉันก็จะตอบตกลงยังไงล่ะ ฉันตกลงกับเขาแน่ เพราะถ้ามีคุณอยู่ตรงหน้า เท็ดจะดูเป็นเทวดาขึ้นมาทันทีเพราะคุณมันเป็นปีศาจซาตานที่กำลังเข้ามารังควาญชีวิตใหม่ของฉัน” “พบขวัญ” เขาตะคอกเสียงกระด้างอย่างคนมีอารมณ์โกรธ เขาไม่รู้หรอกว่าเธอตอบเจตนิพัทธ์ไปว่าอย่างไรแต่ตอนนี้เขาชักอยากรู้แล้ว ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ทำให้วิโอเล็ตท้องจะมาจับคู่กับคู่ขาคืนเดียวของเขาเรื่องมันชักจะยุ่งอิรุงตุงนัง “ที่จริงแล้วใครจะขอฉันแต่งงาน หรือฉันจะตกลงแต่งงานกับใครมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณเลย เราจบกันไปแล้ว” “เกี่ยวสิ เกี่ยวมากด้วย เพราะตอนนี้คุณได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงหน้าด้านที่กำลังแย่งสามีของน้องสาวผม แล้วทำให้หลานของผมกำพร้าพ่อ” “หา! ไม่จริง นี่อย่ามาว่าฉันนะแล้วอย่ามาใส่ร้ายเท็ด” โดมินิกเหยียดยิ้ม ก่อนจะหันไปหาหลักฐาน “ไม่เชื่อเหรอ ไม่เชื่อผมมีหลักฐานให้คุณดู” พบขวัญมองผ่านไหล่ของโดมินิกออกไปนอกรถเมื่อเห็นตัวช่วย “คุณตำรวจคะ ทางนี้ค่ะทางนี้” พบขวัญโบกไม้โบกมือแล้วตะโกนสุดเสียง โดมินิกหันหลังไปมองนอกระจก แค่แวบเดียวเท่านั้นแต่แม่สาวมือไวก็ตะครุบเอาน้ำหอมทรงสามเหลี่ยมปิรามิดที่วางหน้าคอนโซลทุบเข้าให้ที่ศีรษะของเขาอย่างแรงแล้วรีบเปิดประตูวิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต “โอ๊ย!” โดมินิกร้อง มือกุมศีรษะ เลือดสีแดงเข้มซึมเส้นผมจนชุ่มแล้วไหลย้อยลงมาจากหน้าผากเป็นทางยาว หากว่าเขามีลูกน้องติดตามมาด้วยป่านนี้พวกนั้นคงลากตัวเธอกลับมาให้เขาลงโทษได้แล้ว แต่เพราะเขาควบขี่พาหนะคู่ใจมาเพียงลำพัง หลังรู้ว่าผู้หญิงที่เจตนิพัทธ์ขอแต่งงานเป็นใครแล้วพักอาศัยอยู่แถวไหนแต่โชคเข้าข้างเขาเสียก่อนเพราะยังไม่ทันจะไปถึงที่พักของเธอก็เจอหน้ากันเสียก่อนครั้งหน้าถ้าเจอกันอีก รับรองเขาเอาคืนแน่อาจจะมีเหตุการณ์เลือดไหลแต่มันจะไม่ใช่เลือดที่ออกมาจากร่างกายเขาแต่มันจะเป็นเลือดซิบๆ ที่จะไหลซึมออกมาบ้างยามที่เขาขับเคลื่อนในร่างกายเธออย่างสุดมันสักสองสามชั่วโมง “โธ่โว้ย! แสบนักเจออีกทีเถอะจะเอาคืนให้สาสม รับรองจะทำให้เดินไม่ได้ไปอีกหลายวัน ดูสิคราวนี้จะบ่นอีกไหมว่าผมไม่ได้เรื่อง” โดมินิกฟาดกำปั้นกระแทกกับคอนโซลรถด้วยความรู้สึกหลากอารมณ์
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม