บทที่ 1 :หนักอกหนักใจ

2240 คำ
“ได้ประวัติของคุณรดามาแล้วครับบอส แต่ว่า..” ลูกน้องคนสนิทของพระพรายเดินเข้ามาในห้องทำงพร้อมกับซองเอกสารสีน้ำตาลในมือ หลังจากเจ้านายสั่งให้เขาตามสืบประวัติของผู้หญิงคนหนึ่งที่เจอในผับเมื่อคืน ทว่าสิ่งที่เขาได้รับรู้มาอาจจะทำให้เจ้านายเขาต้องหนักอกหนักใจในการตัดสิน “แต่ว่าอะไรของมึง ทำหน้าเหมือนอมขี้ อย่างนั้นแหละ” เขามองหน้าลูกน้องคนสนิทอย่างไม่เข้าใจ ดูเหมือนว่าประวัติของผู้หญิงคนนั้นน่าจะมีอะไรสักอย่างแน่นอน “บอสดูเอาแล้วกันครับ” ส่งซองเอกสารให้เจ้านายดูเอาเองแล้วนั่งลงตรงหน้า “---- “ เขารับซองเอกสารมาจากลูกน้องแล้วแกะออกมา กวาดสายตาอ่านอย่างช้าๆ ใจเย็น ทว่าเขาดันไปสะดุดกับบ้างสิ่งบางอย่างพลางอ่านทวนอีกครั้งให้แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริง “หมายความว่ายังไง” “เธอคือ คุณรดา เมธีวัชรกุล ลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวจารุยศครับ ถือว่าเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน ซึ่งเจ้าสัวไม่ยอมให้ลูกสาวเข้ามาบริหารงานในบริษัทด้วยเพราะกลัวว่าคู่แข่งทางธุรกิจจะมุ่งไปทำร้ายเธอ จึงเปิดกิจการอย่างอื่นที่คุณรดาชอบให้ก็คือร้านเสื้อผ้าครับ ธุรกิจของเธอกำลังไปด้วยดี อีกทั้งยังมีร้านอาหารอีกด้วยครับ” “มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูถูกชะตากับเธอมาก” “รู้ครับบอส แต่ทางเรากับฝ่ายเจ้าสัวไม่ถูกกลับมานานแล้ว และมีการลอบทำร้ายกันหลายครั้ง บอสคิดว่าทางเจ้าสัวจะยอมให้บอสจีบลูกสาวเขาเหรอครับ ยังไม่ร่วมกับพี่ชายอีกสามคนอีก ที่รักน้องสาวยิ่งกว่าอะไรดี ถ้าหากบอสจะเดินหน้าแหกกฎทั้งหมดเพื่อคุณรดา เดินเข้าไปในถิ่นของเจ้าสัว นั่นหมายความว่า บอสกำลังเอาชีวิตไปแขวนบนเส้นด้ายนะครับ” ประพจน์พูดให้เจ้านายเขาคิด ไม่ใช่ว่าจะขัดขว้างหรอกนะ แค่เป็นห่วงความปลอดภัยของเจ้านายเท่านั่น “ที่มึงพูดมาทั้งหมดก็มีเหตุผล แต่กูตกหลุมรักเธอไปด้วย คงไม่มีทางเดินถอยหลังแน่นอน กูจะสะสางปัญหาของสองตระกูลเอง มันต้องมีที่มาที่ไปแน่นอนที่ให้เราสองตระกูลไม่ถูกกัน ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็ตาม กูจะไม่ยอมให้อะไรมาหยุดกูได้เด็ดขาด รดาจะเป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวที่กูจะแต่งงานด้วย” ความรู้สึกแบบนี้เขาไม่ได้สัมผัสมานานแล้ว ไม่เคยมีใครทำให้เขาใจเต้นและโหยหาก่อน คิดถึงแต่ใบหน้านวลงาม รอยยิ้มดั่งแสงอาทิตย์สาดส่องในยามเช้า เขาคลั่งไคล้และหลงเธอมาก แม้ว่าจะพบเจอเพียงแค่ครั้งเดียวก็ตาม เขาจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด และเชื่อว่าความรักของเขาจะสามารถเอาชนะทุกอย่างได้ “แต่บอสเพิ่งเจอเธอเมื่อคืนเองนะครับ มั่นใจแล้วใช่มั้ยครับ” “มั่นใจสิ เพียงแค่ได้คุยกับเธอกูก็สัมผัสได้ถึงบ้างสิ่งบางอย่างที่ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนไหน กูไม่ยอมหยุดง่ายๆ แน่นอน ส่วนมึงส่งคนไปตามดูเธอเรื่อยๆล่ะ อย่าให้คาดสายตา” “ครับบอส” ประพจน์รับคำสั่งแล้วเดินออกไปจากห้องทำงานเพื่อทำหน้าที่ตามที่เจ้านายสั่งแม้ว่าจะไม่ชอบที่เจ้านายทำแบบนี้ แต่เขาก็ยังเชื่อมั่นใจการตัดสินใจของเจ้านายอยู่ดีและพร้อมจะช่วยทุกเมื่อ “ไปหาพี่เพลิงดีกว่า” ร่างหนาลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาพี่ชายซึ่งอยู่ฝั่งของห้องทำงานซึ่งตอนนี้ก็คงน่าจะจู้จี้กับพี่สะใภ้อยู่ รายนั้นว่างไม่ได้ต้องหาเรื่องอ้อนเมียตลอด หวานจนน้ำตาลยังอาย แกรก มือหนาเปิดประตูห้องงานของพี่ชาย ทว่าดันไปเห็นภาพสองคนผัวเมียกำลังนัวเนียกันอยู่บนโซฟา เขามองภาพตรงหน้าอย่างเบื่อหน่าย มาทีไรเจอแบบนี้ทุกรอบ แต่ก็ชินตาแล้วแหละ “มีอะไรถึงได้มาหา” เพลิงพิษเอ่ยถามอย่างไม่พอใจที่น้องชายเข้ามาขัดจังหวะ เข้าด้ายเข้าเข็มของเขากับภรรยาสุดรัก “หน้าตาไม่ค่อยดีเลยนะคะพี่พราย หนักอกหนักใจอะไรหรือเปล่าหรือว่าโดนสาวหักอก” เสียงหวานเอ่ยทักถามด้วยความเป็นห่วง “ใครจะมาหักอกพี่ได้ละน้องภา ที่มาหาเนี่ยมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยด้วยต่างหาก” เขานั่งลงข้างน้องสะใภ้แล้วกุมมือเข้าหากันด้วยความเครียดพลอยทำให้เพลิงพิษและภารดาหันหน้ามองกันด้วยความสงสัย “แล้วเรื่องอะไรล่ะ เวลากูมีค่านะเว้ย” “พี่เพลิงรู้มั้ยครับว่าครอบครัวเรามีปัญหากับตระกูลเมธีวัชรกุลเพราะอะไร???” เขาเปิดประเด็นถาม “ถามทำไม...” คิ้วหนาขมวดผูกปมด้วยความสงสัย “บอกก่อนเถอะ...” “กูก็ไม่ค่อยรู้เรื่องมากหรอกนะ มีปัญหามาตั้งแต่รุ่นพ่อเราแล้วละไอ้พราย ท่านทั้งสองก็ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรมากแค่บอกว่า เรากับทางนั่นไม่ถูกกัน เป็นศัตรูทางธุรกิจกันเท่า ทางฝ่ายเมธีวัชรกุลก็ส่งคนมาลอบทำร้ายพวกเราตลอด แต่ทางเราก็เอาคืนทุกครั้งจนกลายเป็นศัตรูกันมาตลอด ไม่เคยญาติดีกันเลยสักครั้ง แต่น่าแปลกใจอย่างหนึ่งนะ เวลาที่พี่เจอท่านเจ้าสัวกับครอบครัวเขากลับรู้สึกว่าทางฝ่ายนั่นไม่ได้น่ากลัวหรือร้ายกาจอะไรเลยสักนิด พี่เคยไปดื่มกับลูกชายคนโตเขาด้วยนะ ก็ต้อนรับเป็นอย่างดีไม่คิดว่าเราเป็นศัตรูด้วยซ้ำ ถึงตามึงบ้างแล้วที่ต้องบอกเหตุผลที่อยากรู้มา” เขาบอกในสิ่งที่รู้มานานเท่านั้น ตามจริงก็อยากจะรู้ลึกเบื้องหนาเหมือนกัน ทว่าพ่อกับแม่ปิดปากเงียบไม่พูด เขาเลยไม่อยากเซ้าซี้อะไรมาก เดี๋ยวจะโดนเอ็ดเอา “ท่านเจ้าสัวมีลูกทั้งหมด 4 คนใช่มั้ยพี่ คนเล็กเป็นผู้หญิงชื่อ รดา” “อือ ทำไมล่ะ...” “เมื่อคืนผมเจอเธอที่ผับ ผมตกหลุมรักเธอ อยากได้เธอมาเป็นแม่ของลูก แต่พอได้รู้ประวัติก็เลยหนักใจนิดนึง แต่ว่าเมื่อคืนที่ผมได้มีโอกาสคุยกับเธอ ผมสาบานได้เลยนะครับว่า ไม่รู้จริงๆ ว่าเธอเป็นลูกสาวท่านเจ้าสัว ผมสนใจเธอมากพี่เพลิง คิดอยากจะสร้างครอบครัวกับเธอด้วย” น้ำเสียงกระตือรือร้นบวมกับสีหน้าจริงจังเล่าให้พี่ชายและพี่สะใภ้ฟัง “พี่พรายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ เธออาจจะไม่ดีอย่างทีพี่เห็นก็ได้” ภารดาย้ำถาม “ไม่ใช่อย่างนั่นเลยน้องภา เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น น้องภารู้ปะว่า เมื่อคืนที่เจอเธอเพราะว่ามางานวันเกิดเพื่อนเท่านั้น ไม่ได้เต็มใจจะมา อีกทั้งเป็นผู้หญิงไม่ดื่มไม่เที่ยวกลางคืนอีกด้วย เธอเหมือนดอกกุหลาบที่บอบบางน่าทะนุถนอม ความสวยงามของเธอหลอกล่อให้ผึ้งน้อยมาดอมดมและใครผ่านมาเห็นก็หลงใหลอยากได้มาครอบครอง ทว่ากลับแฝงไปด้วยหนามแหลมคมที่คอยทิ่มต่ำนิ้วมือถ้าหากเราไม่ทันระวังตัว เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนกับทายาทตระกูลมาเฟียเรียบร้อย งดงามดั่งนางฟ้านางสวรรค์ ทุกถ้อยคำ กิริยาท่าทางของเธองดงามราวกับดุจนางสวรรค์ในเทพนิยาย เพียงแค่ได้พูดคุยกับไม่กี่วินาทีก็สามารถสะกดใจอีกฝ่ายให้หลงใหลได้ ทุกอย่างของเธอ....ตราตรึงใจพี่มาก” “มึงเป็นเอามากเลยนะไอ้พราย” “ที่ผมพูดมาทั้งหมดคือเรื่องจริงนะพี่เพลิง” “กูเชื่อมึง เพราะกูก็เคยเจอน้องรดามาเหมือนกัน ตรงตามที่มึงพูดเป๊ะเลย” “จริงเหรอคะพี่เพลิง ภาอยากเจอหน้าเจอจังเลย” “จริงสิคะเมียรักของพี่ น้องรดาเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยมาก พี่เคยพาลูกค้าไปกินข้าวที่ร้านอาหารของเธอบ่อย เจอเธอบ่อยมาก ทั้งสวยและเพียบพร้อมเหมือนดั่งนางฟ้านางสวรรค์ตามที่ไอ้พรายบอกเลย เวลาเธอยิ้มนะเหมือนพระทิตย์ส่องแสงในยามเช้าเลยแหละ” “เพราะแบบนี้เองพี่พรายถึงได้ตกหลุมรักเธอ แต่พี่พรายจะหยุดหรือว่าเดินต่อไปคะ” “เดินต่อไปสิน้องภา พี่ตกหลุมรักเธอเข้าให้แล้ว พี่จะตามสืบให้รู้แน่ชัดว่าทำไมสองตระกูลถึงไม่ถูกกัน พี่คิดว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่นอน” “ใช้เจ้าสองแฝดสิ” “คือ???” พระพรายขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัยกับสิ่งที่พี่ชายพูดออกมา เกี่ยวอะไรกับเจ้าสองแฝดด้วย “ถ้ามึงอยากจีบน้องรดา ควรไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าเอเดนและอีวานสิ เจ้าแฝดสองคนนั้นเก่งในเรื่องพวกนี้ ที่กูกับภาแต่งงานกันได้เพราะเอเดนนี่แหละ อย่าลืมนะว่าหลานมึงนะเจ้าชู้พอๆ กับพ่อของมัน อีกทั้งคารมไม่เป็นสองรองใคร ถ้าได้มาช่วยรับรองได้เลยว่าน้องรดาหนีไปไหนไม่รอดแน่นอน” “ภาสนับสนุนอีกเสียงค่ะ” “ความคิดเข้าท่าเลยพี่ ผมไปเตรียมตัวจีบเธอดีกว่าขอตัวไปก่อนนะครับพี่เพลิง น้องภา” หลังจากได้คำตอบที่แน่ชัดเขาก็มีกำลังใจมากขึ้นเหลือแค่ปรึกษากับกลุ่มเพื่อนเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาควรออกไปก่อนดีกว่าดูเหมือนว่าพี่ชายจะอดทนกินพี่สะใภ้เขาไม่ไหวแล้ว “ภาเอาใจช่วยนะคะพี่พราย ขอให้จีบเธอสำเร็จ” “น้องภาคิดว่าไอ้พรายจะทำได้หรือเปล่า” เพลิงพิษถามเมื่อคล้อยหลังพระพรายไป “ทำได้แน่นอนค่ะ ภาเห็นถึงสายตาที่มุ่งมั่นของพี่พรายแล้วมั่นใจเลยว่าต้องทำสำเร็จแน่นอน แต่อุปสรรคก็หนักเช่นกัน ภารู้สึกใจคอไม่ดีเหมือนว่าจะต้องมีการเสียเลือดเสียเนื้อกันแน่นอน” “อย่ากังวลไปเลยที่รัก พี่ไม่ยอมให้เจ้าพรายเป็นอะไรไปแน่นอน พี่สัญญา เราสองคนจะช่วยให้มันสมหวังเอง” พระพรายเดินกลับไปห้องทำงานของตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าไลน์กลุ่มทันที กลุ่มสี่หนุ่มเทพบุตรสุดหล่อ พระพราย : พวกมึงกูรู้ประวัติของแม่นางฟ้าแล้วเว้ย เตชินทร์ : จริงเหรอวะ ราเชน : เป็นลูกเต้าเหล่าใครวะ ภาคิน : ได้เบอร์มายัง พระพราย : ได้มาแล้วโว้ย แต่กูเจองานใหญ่ว่ะ ภาคิน : ไรว่ะ กูงง พระพราย : เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลเมธีวัชรกุล มึงคิดว่างานใหญ่ปะ ราเชน : งานยักษ์เลยวะมึง นั่นลูกสาวศัตรูฝ่ายตรงข้ามเลยนะ มีหวังได้โดนเจ้าสัวเป่าหัวแน่นอน พระพราย : แล้วไง??? กลัวที่ไหน กูชอบเธอมาก ไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน เตชินทร์ : กูคิดว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่นอนเรื่องบาดหมางของครอบครัวมึงกับเจ้าสัว กูเคยคุยงานกับเจ้าสัว ท่านไม่ได้โหดเหี้ยมหรือใจร้ายเลยนะมึงออกจะใจดีด้วยซ้ำ พระพราย : กูกับพี่เพลิงก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่กูไม่ชอบแพ้หรือหยุดหรอกนะ กูจะต้องพิชิตใจเธอให้ได้ กูชอบเธอในแบบที่เธอเป็น ไม่ใช่เพราะเป็นลูกสาวของเจ้าสัวหรอกนะ กูจะเป็นคนเคลียร์เรื่องพวกนี้เอง กูไม่ชอบให้ความเกลียดชังมาทำร้ายความรักของกูแน่นอน ราเชน : ไอ้พรายเราแม่งเอาจริงวะ คนนี้รักจริงหวังแต่งแน่นอน ภาคิน : มีอะไรให้พวกกูช่วย บอกมาได้เลยนะ กูก็อยากให้สองครอบครัวเคลียร์กันด้วยซ้ำ พ่อแม่กูท่านก็หนักอกหนักใจกับเรื่องบาดหมางของสองตระกูลที่ไม่รู้ที่มาที่ไปว่ามีเรื่องกันได้ยังไง พระพราย : ขอบใจมากพวกมึง พระพราย : ลืมบอก พี่เพลิงให้กูเอาเจ้าตัวแสบเป็นกามเทพสื่อรัก พวกมึงว่าดีปะ เตชินทร์ : กูว่าดีนะ หลานมึงเจ้าชู้จะตายไป คารมสุดยอดมากไม่สมกับเด็กเลยสักนิด ถ้าได้มาช่วยอีกแรงน่าจะสำเร็จ อีกอย่างผู้หญิงก็ชอบเด็กด้วยนะมึง เข้าทางดีว่ะ ราเชน : กูสนับสนุนอีกเสียง ภาคิน : กูด้วย พระพราย : งั้นตกลงตามนี้แล้ว กูทำงานค่อยเจอกัน ปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วหยิบประวัติของรดามาอ่านอีกรอบ อ่านทวนไว้จะได้รู้ว่าเธอชอบหรือไม่ชอบอะไร แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดค้นหาชื่อในเฟซบุ๊กและแอดเธอเป็นเพื่อนไว้ ติ่ง รดา เมธีวัชรกุล รับคุณเป็นเพื่อนแล้ว รวดเร็วเหนือความคาดหมาย เธอกดรับเข้าเป็นเพื่อนแล้ว ที่เหลือก็ส่องเฟซความเคลื่อนไหวของเธอสักนิด เขาแอบกดเฟซรูปลงเครื่องสองสามรูปเพื่อเอาไปตั้งหน้าจอโทรศัพท์ เวลาเขาเปิดขึ้นมาจะได้เห็นหน้าเธอตลอด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม