ยั่วรักเสน่หา

ปฐมบท

ปฐมบท

คอนโดชั้น 35 ตั้งอยู่บนอาณาจักรของตระกูลเตชะภูวนนท์ ถูกออกแบบมาให้เข้ากับยุคสมัยและตอบโจทย์ของคนในเมืองได้เป็นอย่างดี ด้วยการเล็งเห็นถึงความสะดวกสบายและความก้าวหน้าของเทคโนโลยีและยุคสมัยทำให้มีการสร้างคอนโดแห่งนี้ขึ้นมาเพื่อรองรับการเติบโตของสังคมเมือง

ร่างหนาสูงใหญ่ยืนมองทิวทัศน์ยามค่ำคืนด้วยความกังวลคิดไม่ออก ตั้งแต่พี่ชายเขาแต่งงานกับเลขาคนสวยทุกอย่างก็ดูเหมือนว่าจะมาตกที่เขาเพียงคนเดียว ตั้งแต่ได้รับช่อดอกไม้แต่งงานจากพี่สะใภ้ มารดาก็รบเร้าให้เขารีบหาเมียเป็นตัวเป็นต้นเสียที ทว่าท่านพูดเหมือนว่าการหาเมียนั้นเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก ผู้หญิงในโลกใบนี้มีไม่รู้กี่ร้อยล้านคน เขาก็ไม่รู้จะไปแสวงหาลูกสะใภ้ให้กับท่านยังไงดี ยังอยากใช้ชีวิตโสดอีกสักสองสามปีแล้วค่อยหาเมียยังไม่สายเกินไปด้วยซ้ำ ทว่า...พอเจอคำรบเร้าของท่านหนักขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มต้องคิดใหม่แล้วล่ะ

“ติ้ง”

“ออกไปดื่มกัน”

“อะเค อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน”

เสียงไลน์จากเพื่อนรักส่งมาหาพร้อมกับภาพถ่ายที่มีสาวสวยนั่งข้างกายสองคน ในช่วงเวลานี้ มีเพียงแค่เครื่องดื่มแรงๆ กับเพื่อนรู้ใจเท่านั้นที่พอจะช่วยให้เขาหายจากความกังวลนี้อีก

Pagani Zonda HP Barchetta รุ่นพิเศษ Special Edition มีเพียง 3 คันในโลก เขาให้เส้นสายของพ่อเพื่อให้ได้มันมา ด้วยดีไซน์แปลกตา หรูหราเหมาะสำหรับเขา แถมยังทรงตัวได้ดีเยี่ยมเขาจึงเลือกมาเพื่อเป็นยานพาหนะคู่ใจ เขาขับพุ่งทะยานบนท้องถนนเพื่อมุ่งหน้าไปยังผับของเขาและพองเพื่อนที่ร่วมหุ้นกันทำขึ้นมาเมื่อ 5 ปี ก่อนจนกลายเป็นผับฮอตฮิตของผีเสื้อราตรีกระเป๋าหนักทีแวะเวียนกันมาผ่อนคลายความเครียดจากการทำงาน

“ทางนี้ไอ้พราย หน้าบูดเหมือนตูดลิงเลยนะมึง ไปกินรังแตนที่ไหนมา” นภัทรเพื่อนสนิทของพระพรายเอ่ยปากแซวเมื่อเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเพื่อนมาแต่ไหล รู้เลยว่าต้องมีเรื่องให้คิดหนักแน่นอนไม่อย่างนั้นคนอย่างพระพรายจะคิ้วผูกปมตั้งแต่เดินเข้ามาได้ยังไงกัน

“ก็แม่กูน่ะสิ รบเร้าให้รีบหาลูกสะใภ้ ทำเหมือนว่าหาง่าย กูเครียดมากจนไม่กลับบ้านเลย กลับไปทีไรเจอคำถามแบบนี้ทุกครั้ง เห็นแล้วรมเสีย” เขานั่งลงตรงหน้านภัทรแล้วบ่นชุดใหญ่

“พวกกูเข้าใจมึงวะ เพราะพวกกูก็โดนถามประจำ ถ้าหาเมียง่ายเหมือนหาคู่นอนนะ กูจะรีบมีให้พวกท่านพร้อมหลานในท้องเลย” ภาคินตบบ่าเพื่อนอย่างเข้าใจ พวกเขาเองก็โดนต่างไม่กันหรอกนะ เลยต้องมาหาเหล้ากินแก้เซง

“อย่าเครียดไปเลยน่าไอ้พราย เอานี่เตกีล่าของโปรดมึง มันจะช่วยให้มึงสบายใจ” ราเชนส่งแก้วเหล้าให้เพื่อน

“ขอบใจ” เขารับแก้วมาจากราเชนแล้วกรอกเข้าปากรวดเดียวอย่างไม่สบอารมณ์ ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรหรอกนะ ขอแค่ให้ตัวเองสบายใจก็พอแล้ว

“ดูนั่นสิ สวยเหมือนนางฟ้าเลยวะ” นภัทรชี้ไปยังอีกฝั่งซึ่งมีกลุ่มลูกค้าผู้หญิงเป็นส่วนมากกำลังสังสรรค์ปาร์ตี้เฮฮาจัดงานวันเกิด ทว่าสายตาของเขากลับสะดุดตรงที่หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งมองผิวเผนแล้วคงไม่ใช่สายเที่ยว

“ใครกันวะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย” ภาคินมองตามตกตะลึงเล็กน้อยในความสวยของหญิงสาว แต่ทว่าเขารู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก

“สวยจริงๆ ด้วยว่ะ สวยเหมือนนางจุตติลงมาเกิดเลย”

“อือ...สวยจริง”

“มึงสนใจใช่ปะไอ้พราย”

“แล้วไง???”

“ถ้าสนใจก็จีบสิ มึงกำลังมองหาแม่ของลูกอยู่ไม่ใช่เหรอ ผู้หญิงคนนี้น่าจะเหมาะกับมึงนะ ทั้งสวย กิริยาก็งามด้วย ดูท่วงท่าเดินสิ ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำได้แบบนี้อีกแล้ว กูขอเดาได้เลยนะว่าเธอต้องโดนเพื่อนลากหรือมางานปาร์ตี้ของเพื่อน เพราะดูจากลักษณะท่าทางแล้วคงไม่ใช่ผู้หญิงเที่ยวกลางคืน คอเหล้าหรอก”

“----”

ดวงตาสีนิลมองหญิงสาวที่อยู่อีกฝั่งอย่างไม่กะพริบตา หัวใจของเขาเต้นตึกตักอย่างไม่บอกมาถูก ทุกย่างก้าวของเธอสะกดตาสะกดใจเขาเหลือเกินโดยเฉพาะรอยยิ้มของเธอที่เหมือนดั่งแสงพระอาทิตย์ที่สาดส่องในยามเช้า ใบหน้าดวงสวยที่สาดกระทบกับแสงไฟในผับยิ่งขับให้ดูหลงใหลและน่ามองมากยิ่งขึ้น เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อน ผู้หญิงที่ทำให้เขาใจเต้นไม่เป็นตัวของตัวเองได้

“ถ้าชอบก็ไปจีบ ไม่ใช่มองจนน้ำลายย้อยแบบนี้ไอ้พราย”

“กูไม่ได้มองสักหน่อย มึงตาฝาดไปเองต่างหากไอ้เชน”

“ครับ.... ผมตาฟาดไปเองครับคุณพระพราย เมื่อกี้ที่พวกผมสามคนเห็นคงเป็นหมาที่มองสินะ”

“ไอ้เชน!!”

“พอเลยพวกมึงสองคน ผู้หญิงคนนั้นถ้ามึงสนใจ เดี๋ยวกูติดต่อให้”

“ไม่ต้องวะ เพราะกูจะจัดการเอง”

“เว้ยยย!!! พี่พรายเรากำลังรุกสาวแล้วเว้ย แน่จริงมึงก็เอาชื่อแม่นางฟ้ามาให้ได้ก่อนแล้วกัน ส่วนเรื่องอื่นกูว่าคนอย่างมึงสามารถจัดการได้ อิทธิพลล้นฟ้าขนาดนี้แค่เบอร์โทร สาวคงไม่เป็นปัญหาสำหรับมึงหรอกนะไอ้พราย”

“เดี๋ยวพวกมึงดูกูนะ สุดหล่ออย่างกูจะไปทำความรู้จักกับนางฟ้าคนนั้น”

“จัดไปเลยเพื่อน เธอกำลังออกไปข้างนอกพอดี เข้าทางเลยวะ”

พระพรายรีบลุกขึ้นเดินตามไปทันที โดยส่งสายตาพิฆาตไปหาผู้ชายแต่ละคนให้รู้ว่านี่คือผู้หญิงของเขาห้ามมายุ่งโดยเด็ดขาด ยิ่งสวยเหมือนนางฟ้าอยู่ด้วยคงลาภปากพวกเสือสิงห์ เจ้าพวกนี้ไม่เคยที่จะพลาดกวางน้อยหลงฝูงหรอกนะ ดูแลคงน่าจะอ่อนต่อโลกน่าดู

“น่าเบื่อจังเลย” ร่างบางนั่งลงตรงสวนดอกไม้หน้าผับ เธอปลีกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนที่กำลังสังสรรค์เฮฮากับงานวันเกิดของเนทตี้อยู่กันอย่างสนุกสนาน สำหรับเธอแล้วมันคืองานที่น่าเบื่อมาก เธอไม่ชอบสถานที่ที่มีคนเยอะและเสียงดัง อีกทั้งเธอไม่ชอบกินเหล้าและสูบบุหรี่อีกด้วยจึงขอตัวออกมาสูดอากาศข้างนอกก่อนที่จะถึงเวลาตัดเค้ก

“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามพลางยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้าอย่างเป็นมิตร พอได้เข้ามาเห็นใกล้ๆ แล้วก็ยิ่งทำให้หัวใจของเขาสั่นหวั่นไหวมากกว่าเดิม ผู้หญิงอะไรไม่รู้ สวยราวกับนางฟ้า ยิ่งมองยิ่งเพลิน

“เชิญค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าตอบพลางหันมองดอกไม้ตรงหน้าด้วยความสนใจ

“ทำไมคุณคนสวยไม่อยู่ปาร์ตี้ข้างในครับ ออกมาข้างนอกคนเดียวอันตรายมากเลยรู้มั้ยครับ ที่ผมถามไม่ใช่เพราะว่าจะมาทำมิดีมิร้ายหรอกนะครับ ผมแค่เป็นห่วงเท่านั้น”

“ฉันไม่ชอบเสียงดังและเหม็นกลิ่นบุหรี่ ปรกติไม่ชอบสถานที่แบบนี้อยู่แล้ว แค่มาร่วมงานวันเกิดเพื่อนสนิทเท่านั้นค่ะ”

“ระวังตัวหน่อยนะครับ ไม่ควรออกมาคนเดียว ผมชื่อ พระพราย หรือเรียก พราย ก็ได้นะครับ เป็นหุ้นส่วนของที่นี่”

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณพราย ฉันคือ รดา ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับความเป็นห่วง รดาไม่เคยเที่ยวผับมาก่อนเลยไม่รู้ว่ามันอันตราย”

“ตอนคุณรดาเดินออกมารู้มั้ยครับว่า สายตาของพวกราชสีห์มองคุณเหมือนกับกวางน้อยที่หลงฝูงเข้ามาถิ่นของพวกมัน ถ้าหากคุณเผลอหรือไม่ทันระวังตัว พวกมันพร้อมจะขย้ำคุณทุกวินาที”

“น่ากลัวจังเลยค่ะ ต่อไปรดาจะได้ระวังตัวมากขึ้นขอบคุณอีกครั้งสำหรับความห่วงใยเท่านั้น ถ้าคุณพรายไม่ว่าอะไรช่วยเดินไปส่งรดาหาเพื่อนหน่อยได้มั้ยคะ รดาไม่กล้าเดินเข้าไปคนเดียว” เธอยิ้มแห้งให้กับเขา บอกเลยว่าตอนนี้กลัวมาก เธอเคยได้ยินมาว่าผับเป็นสถานที่อันตรายสำหรับผู้หญิงที่ไม่ระวังตัว พอได้มายินกับตัวเองแบบนี้แล้วก็เกิดความกลัวขึ้นมาทันทีจนต้องเอ่ยปากขอ

“ฮ่าๆ ได้สิครับ ไม่ใช่แค่ผับของผมที่เดียวที่คุณรดาต้องระวังตัวนะครับ ที่อื่นก็มีแบบนี้เหมือนกัน คุณอาจจะไม่โชคดีเหมือนวันนี้” เขาหัวเราะออกมาดังลั่นกับสีหน้าของหญิงสาวแต่นั่นก็คือความหวังดีจริงๆ ของเขานั่นแหละ

“จริงค่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ ใกล้ถึงเวลาเป่าเค้กแล้ว”

เขาและเธอเดินกลับเข้าไปในข้างในผับ โดยพระพรายพาหญิงสาวไปอีกทางที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านจะได้ไม่ต้องหวาดกลัวกับพวกผู้ชายที่จ้องมองพร้อมจะขย้ำ เพียงแค่เห็นสีหน้าซีดเป็นไก่ต้มของหญิงสาวแล้วบอกเลยว่าเขาสงสารมาก คงจะกลัวจนไม่กล้ามาอีก

“วันหลังอย่าออกไปคนเดียวอีกละรดา มันอันตรายรู้มั้ย เนทตี้เป็นห่วง” เนทตี้เพื่อนสาวคนสนิทรีบเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วงหลังรู้ว่าเพื่อนรักของเธอเดินออกไปข้างนอกคนเดียวโดยไม่มีใครไปด้วย ยิ่งเพื่อนของเธออ่อนต่อโลกและไร้เดียงสาอยู่ด้วย เธอกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้น แต่พอขึ้นเจ้าของผับเดินมาส่งและมีสีหน้ายิ้มแย้มเธอก็คลายความกังวลลงไปเยอะแต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดี

“รดาขอโทษ รดาแค่อยากออกไปสูดอาการเท่านั้น” เธอก้มหน้าลงอย่างรับผิด

“อย่าทำอีกล่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณพรายที่มาส่งเพื่อนเนทตี้”

“เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ ผมสังเกตเห็นสายตาของพวกราชสีห์ที่มองเพื่อนคุณแล้วคงไม่ปลอดภัยแน่นอนเลยตามออกไปด้วย เป็นห่วงนะครับ”

“จริงเหรอคะ เพื่อนเนทตี้โสดนะคะยังไม่มีแฟน” สายตาและรอยยิ้มของเขาที่เธอสังเกตเห็น ทำให้รู้เลยว่าชายหนุ่มตรงหน้านั่นกำลังคิดไม่ซื่อกับเพื่อนสนิทของเธอ แต่ก็ถือเป็นการที่จะหาแฟนให้รดาเสียที ทุกวันนี้ทำแต่งานและนอนดูซีรีส์ไม่ยอมมีแฟนเป็นตัวเป็นต้นเสียที และชายหนุ่มตรงหน้าก็นิสัยไม่เสียหายที่เธอจะนำเสนอเพื่อนรักให้ชายหนุ่ม

“เนทตี้!!” หญิงสาวตีเข้าแขนเพื่อนรักอย่างแรงที่พูดแบบนั้นออกไป เธอกับเขาเพิ่งจะรู้จักกันเพียงแค่ผิวเผน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านิสัยใจคอ แล้วดูเพื่อนเธอสิ! ดันไปพูดแบบนั้นอีก เธอก็อายเหมือนกันนะ

“จริงเหรอครับ วันนี้วันเกิดคุณเนทตี้เหรอครับ” เขายิ้มแป้นออกมาหลังรู้ว่าหญิงสาว ซึ่งเข้าทางเขาพอดี และตอนนี้พวงแก้มทั้งสองข้างเจ้าตัวก็แดงปลั่งด้วยความเขินอายอีกด้วย เห็

“ใช่ค่ะ”

“งั้นผมขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงวันเกิดคุณเองนะครับ ถือว่าเป็นของขวัญสำหรับผม”

“ขอบคุณมากค่ะคุณพราย เนทตี้จะได้ประหยัดเงินไปเยอะเลย”

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ แล้วเจอกันใหม่ครับคุณรดาคนสวย”

“ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เดินมาส่งรดา ถ้ามีโอกาส รดาจะเลี้ยงข้าวตอบแทนคุณพราย”

“หวังว่าโชคชะตาจะนำพาให้เราสองคนมาเจอกันอีกนะครับ” พูดเสร็จเขาก็หันหลังเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อนพร้อมกับอมยิ้มตลอดทาง ดูเหมือนว่าโชคชะตากำลังนำพาเนื้อคู่มาให้เขาแน่นอนและเขาก็จะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปเด็ดขาด

“ยิ้มหน้าบานมาเลยนะมึง” ราเชนแซวชุดใหญ่เมื่อพระพรายเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าชื่นมื่นดูเหมือนว่าเพื่อนเขากำลังจะอยู่ในวังวนของความรัก

“เธอชื่อว่า รดา โสดไม่มีแฟน และกูก็จะจีบเธอด้วย”

“ใจร้อนไปป่าวมึง คนนี้จริงจังมั้ย”

“แม่ของลูกเลยแหละ เอาเป็นว่าพวกมึงคอยดูก็แล้วกัน” นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เขาจะหาวิถีทางเพื่อพิชิตเธอให้ได้ แต่ก่อนอื่นจะต้องรู้จักประวัติของเธอเสียก่อน เขาต่อสายหาลูกค้าให้สืบประวัติของเธอมาพร้อมกับเบอร์โทรและไลน์ไอดี ถ้าได้มาครบเมื่อไร เขาจะเดินจีบทันทีไม่ให้เสียเวลาอีกต่อไป ก่อนที่มารดาเขาจะแนะนำลูกสาวเพื่อนให้