ด้วยความคิดไม่ตกเขาเลยปริ้นภาพถ่ายของหญิงสาวออกมาสองสามรูป ตอนแรกก็หวั่นใจอยู่ว่าจะทำตามดีหรือเปล่า ทว่าพอมองไม่เห็นหนทางในการเข้าหาที่จะได้สนิทสนมกัน
“เอเดน....พี่สาวคนนี้สวยมั้ย” เขาเดินเข้าไปหาหลานชายตัวแสบที่กำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่ ส่วนหลานอีกสองคนไปเรียนพิเศษ แล้วยื่นภาพถ่ายให้เอเดนดู
“สวยฮะลุงพราย ทำไมเหรอ” หนุ่มน้อยตอบกลับพลางเงยหน้ามองลุงพรายด้วยความสงสัยที่อยู่ดีๆ ก็เอารูปพี่สาวคนสวยที่ไหนไม่รู้มาให้ดู แต่พี่สาวเขาสวยมาก สวยจนเอเดนมองไม่กะพริบตาเลยแหละ
“ลุงอยากได้เป็นพี่สาวเป็นแฟน เอเดนช่วยลุงหน่อยสิ ถ้าทำสำเร็จลุงจะพาไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์เอาปะ”
ต้องเอาของแบบมาหลอกล่อถึงจะสำเร็จ เขารู้นิสัยของหลานตัวแสบดีว่าถ้าไม่มีของมาแลกไม่มีวันยอมทำตามหรอกนะ ร้ายแค่ไหนไม่อยากจะบอก พูดทั้งปีก็คงไม่หมด
“จริงนะฮะลุงพราย” หนุ่มน้อยถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจกลัวว่าจะโดนคุณลุงพรายหลอก หนุ่มน้อยขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ แล้วทำตาปริบๆ เพื่อหลอกล่อให้อีกฝ่ายเปิดเผยความจริงออกมาอย่างที่เคยทำเป็นประจำและก็สำเร็จด้วยอีกต่างหาก
“จริงสิ ลุงพูดคำไหนคำนั่น ถ้าเอเดนช่วยลุงสำเร็จลุงพาไปแน่นอน” เขาสะบัดศีรษะแรงๆ เพื่อให้หลุดพ้นจากวงล้อมตาแป๋วๆ ของหลานตัวแสบ เดี๋ยวเผลอคล้อยตามคงได้เสียอีกเยอะ ยิ่งเจ้าเล่ห์เหมือนพ่อมันอยู่ด้วย ใช่ย่อยซะที่ไหนกัน พอๆ กันทั้งพ่อทั้งลูก สืบทอดนิสัยมาทั้งดุ้น
“ตกลงก็ได้ฮะ แต่อย่าให้หม้ามี้รู้นะ เดี๋ยวเอเดนโดนเอ็ดอีก” หนุ่มน้อยเกี่ยวสัญญากับลุงพรายยอมตกลงทำตามด้วย แต่ทว่าต้องปิดเป็นความลับเพราะกลัวว่าหม่ามี้จะตีเอาได้ที่ไปสนใจเรื่องอื่นมากกว่าเรื่องเรียน แค่ไม่ยอมเรียนพิเศษก็โดนสวดยับไปสามวันเจ็ดวันแล้ว
“ไม่รู้แน่นอน อย่าลืมชวนอีวานด้วยล่ะมีคนช่วยเยอะๆ พี่สาวจะได้ใจอ่อน พรุ่งนี้ลุงจะพาไปดูหน้าพี่สาวคนสวยนะเอเดน เราทำเหมือนตอนที่ช่วยลุงเพลิงจีบพี่ภา จำได้เปล่า”
“จำได้ฮะ เชื่อฝีมือเอเดนได้เลยครับลุงพราย รับรองได้เลยว่าไม่มีทางผิดหวังแน่นอน”
--------------------
“แน่ใจว่าจะทำแบบนี้ไอ้พราย” เพลิงพิษถามย้ำในขณะที่กำลังขับรถไปยังร้านอาหารของผู้หญิงที่ชื่อว่ารดา นางฟ้าของน้องเขาโดยมีภรรยาสุดที่รักและหลานตัวแสบสอยติดไปด้วย โดยเขาต้องยืมมือสองแฝดช่วยทำภารกิจในครั้งนี้ แม้ว่าจะเสี่ยงโดนมารดาและน้องสาวเอ็ดก็ตาม แต่เพื่อความสุขของน้องชายแล้ว ก็ต้องลงทุนกันหน่อย +
“แน่ใจสิพี่ มาถึงขนาดนี้แล้วจะยอมแพ้ได้ยังไงกัน”
“ถ้าพี่เพลงรู้เรื่องขึ้นมาตัวใครตัวมันนะคะ ภาไม่เกี่ยวด้วย”
“อ่าวน้องภา! ทิ้งพี่แบบนี้ได้ยังไงกัน เราลงเรือลำเดียวกันแล้วก็ต้องช่วยให้ถึงฝั่งสิ ใช่มั้ยเอเดน อีวาน”
“ใช่ครับ!” สองหนุ่มตอบอย่างพร้อมเพรียงกันแล้วหันไปสนใจกับการ์ตูนตรงหน้าต่อ ทำเอาทั้งสามคนหลุดขำหัวเราะออกมา
“ลุงพรายฮ่ะ เมื่อไรเราจะถึงร้านพี่สาวคนสวย เอเดนหิวแล้ว”
“เลี้ยวข้างหน้าก็ถึงแล้ว อย่าลืมทำตามที่ลุงบอกล่ะเอเดน อีวาน นึกถึงดิสนีย์แลนด์เข้าไว้นะ สำเร็จเมื่อไรลุงพาไปแน่ ไม่ผิดคำพูด” เขาต้องย้ำเตือนอยู่เสมอไม่ใช่เพราะว่าอะไรหรอกนะ กลัวว่าเจ้าตัวแสบจะทำเสียแผนมากกว่าน่ะสิ
“เย้ๆ พวกเราจะทำเต็มที่เลยครับ”
“ถึงแล้วค่ะเด็กๆ ทำตัวให้เรียบร้อยนะคะ”
“ครับพี่ภา”
รถคันหนูเลี้ยวเข้าลานจอดรถของร้าน ทั้งห้าต่างมองการตกแต่งของร้านด้วยความสนใจ แน่นอนแหละว่าถ้าไม่รวยทำไม่ได้อยู่แล้ว บรรยากาศดูดีไม่แปลกที่ใครๆ ต่างก็โหวตให้เป็นร้านคาเฟ่อันดับหนึ่งเหมาะสำหรับพักผ่อน
“สวัสดีค่ะร้าน SWEET DREAM ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าได้โทรจองโต๊ะไว้หรือเปล่าคะ” พนักงานสาวเดินออกมาต้อนรับเมื่อรถคันหรูขับเข้ามาจอดภายในลานจอดรถของทางร้านแล้วไถ่ถามถึงรายละเอียดเล็กๆ น้อย
“ได้โทรมาจองค่ะชื่อ ภารดา” เธอตอบกลับ
“เชิญทางนี้เลยค่ะ ทางเราเตรียมสถานที่รับรองลูกค้าไว้พร้อมแล้วค่ะ” เมื่อได้รับข้อมูลเรียบร้อยพนักงานสาวก็เดินนำหน้าพาลูกค้าเข้าไปยังภายในร้านซึ่งตั้งอยู่หลังประตูบานใหญ่ เมื่อทั้งห้าคนย่างก้าวเข้าไปถึงกับต้องตกตะลึงในความงามของร้านอาหารแห่งนี้ซึ่งไม่ต่างอะไรกับเทพนิยายเลยสักนิด ทางเดินเข้าสู่ร้านเป็นซุ่มดอกกุหลาบสีแดงและเป็นสระน้ำสองข้างทางมีน้ำพุตระหงาอยู่ตรงกลาง รวมทั้งยังมีหงส์ประมาณ 10 ตัวที่ลอยอยู่ในสระ เสียงนกและเสียงปลาทำให้ดูเหมือนหลุดเข้าไปในเทพนิยายเจ้าหญิงเจ้าชาย มองหันไปทางไหนก็เต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้นานาพันธุ์รวมทั้งนกอีกหลากหลายชนิดที่ทางร้านเลี้ยงไว้ประดับตกแต่งเพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนให้กับลูกค้าและได้มีการจัดแบ่งออกเป็นโซนๆ อย่างเหมาะเจาะ จนพวกเขาไม่คิดเลยว่าจะมีร้านแบบนี้อยู่จริง
“ว้าวววว สวยจังเลย” หนุ่มน้อยทั้งสองวิ่งไปมาด้วยความตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า จนแทบอยากจะหอบเสื้อผ้ามานอนเลยก็ว่าได้ทำเอาสองลุงมองตามแล้วอดยิ้มไม่ได้
“ชอบมั้ยคะสุดหล่อ ทางร้านของเราตกแต่งให้ใกล้ชิดกับธรรมชาติมากที่สุดตามความต้องการของคุณรดาเจ้าของร้าน เธอเป็นคนรักธรรมชาติและชอบดอกไม้มากเลยค่ะ ร้านของเราเลยถูกออกแบบไม่ต่างอะไรกับปราสาทในเทพนิยาย” เพียงแค่เห็นลูกค้าชอบ คนเป็นพนักงานและเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบก็พลอยดีใจไปด้วย
“สวยมากจริงๆ เลยค่ะ ภาชอบการออกแบบมาก แต่ไม่รู้ว่าอาหารที่นี่จะอร่อยเหมือนที่หลายๆ คนชมหรือเปล่า” เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ยังโต๊ะอาหารของเธอ ซึ่งตั้งอยู่ในเรือนกลางน้ำ ยิ่งทำให้เด็กๆ ชอบมากขึ้น แล้วยังมีเรือเป็ดให้ปั่นด้วยอีกต่างหาก บริการดีสุดๆ ไปเลย
“ทางร้านจะไม่โอ้อวดรสชาติอาหารนะคะ แต่จะให้ลูกค้าเป็นคนตัดสินใจลองชิมเอง วันนี้เรามีเมนูพิเศษซึ่งเปลี่ยนทุกอาทิตย์สำหรับเมนูคาวนั่นก็คือ ม้าฮ่อและยำทวาย ซึ่งเป็นอาหารไทยโบราณที่หาทานได้ยาก สูตรต้นตำรับจากชาววังปรุงแต่งโดยเชฟมือหนึ่งของร้าน ส่วนเมนูของหวานนั่นคือ ข้าวกระยาคูและขนมเหนียวค่ะ” พนักงานสาวแนะนำเมนูเด็ดของร้านซึ่งได้เชฟฝีมือดีมาร่วมงานด้วย
“ชื่อแปลกจังเลยฮะ เอเดนไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ก็อยากจะลองชิม” หนุ่มน้อยเอียงคอถามด้วยความสงสัยพลางส่งสายตาปริบๆ อย่างน่าเอ็นดู
“งั้นเราสั่งอาหารกันดีกว่านะคะ เอาเมนูแนะนำเมื่อกี้ แล้วเอาปลากะพงนึ่งมะนาว คอหมูย่าง หมูทอดกระเทียม แกงจืดตำลึงใส่สาหร่ายและเต้าหู้ไข่ ไข่เจียวปูม้าและน้ำพริกปลาทูค่ะ” ภารดาหยิบเมนูอาหารขึ้นมาแล้วจัดการสั่งทันที แต่ละเมนูล้วนเป็นของโปรดของแต่ละคนทั้งนั้น
“รออาหารสักครู่นะคะ” เมื่อรับออเดอร์อาหารเสร็จพนักงานสาวก็ขอตัวไปทันที
“แล้วไหนพี่สาวคนสวยล่ะครับลุงพราย เอเดนไม่เห็นเลย” หนุ่มน้อยชะเง้อคอยาวเหมือนเต่ามองหาพี่สาวคนที่ลุงพรายเอารูปถ่ายให้ดูด้วยความใจร้อน แล้วถอนหายใจออกมากอดอกเมื่อมองไม่เห็นใคร
“ใจเย็นๆ สิเอเดน เดี๋ยวก็ได้เจอแล้ว” เขาส่ายหัวเล็กน้อยกับความใจร้อนของเอเดน จึงพาไปเดินเล่นพลางๆ รออาหารมาเสิร์ฟ เมื่อเวลาผ่านไปสักพักกลิ่นหอมฉุยก็โชยแตะจมูกทำให้สองลุงหลานกลับมายังที่โต๊ะทันที
“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารนะคะ” อาหารมากมายตรงหน้าถูกวางลงบนโต๊ะส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำย่อยในกระเพาะสุดๆ ทำเอาสองแฝดมองตาไม่กะพริบน้ำลายย่อยกันเลยทีเดียว
“ไม่ทราบว่าคุณรดาอยู่หรือเปล่าครับ” หลังเสิร์ฟอาหารเสร็จเขาก็ลองถามขึ้น
“อยู่ค่ะ”
“ฝากบอกคุณรดาด้วยนะครับ ว่า พระพรายต้องการพบ”
“ได้ค่ะ”
พนักงานสาวเดินออกไปแล้วมุ่งหน้าไปหาเจ้านายเพื่อบอกธุระสำคัญ ซึ่งตอนนี้หญิงสาวกำลังตกแต่งหน้าเค้กเตรียมส่งลูกค้าที่จะมารับในเย็นวันนี้