บทที่ 10 เกมโอเวอร์

1482 คำ
"ข้อเสนอที่คุณยื่นมาฉันถูกใจมากเลยนะคะ ฉันสัญญาว่าการขนส่งของรอบนี้จะผ่านไปได้ด้วยดี แต่มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าเรา..." ศจีหรือจีน่านักค้าอาวุธเถื่อนข้ามประเทศ เธอกำลังลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินมาหาผม หุ่นของเธอมันโคตรจะเย้ายวน จนผมอยากจะชวนเธอไปจบที่เตียง "เรามาสร้างความสัมพันธ์ก่อนจะลาจากกันดีไหม" จีน่ากระซิบและขบเบาๆที่ใบหูของผม คำว่าลาจากที่เธอว่ามันหมายความว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะส่งสินค้าให้เธอ จากนี้ไปผมจะวางมือจากธุรกิจมืดแบบจริงจัง "ยินดีครับ" ผมคว้าร่างบางมานั่งที่ตักจากนั้นจึงลูบไล้ไปตามเรือนร่างที่เซ็กซี่ยั่วอารมณ์ ผมกับจีน่าทำธุรกิจด้วยกันมานาน แต่ก็ไม่เคยล่วงเกินนอกจากคำว่างาน "คุณเซ็กซี่มากรู้ไหม ฉันอยากจะรับรู้รสชาติเซ็กส์ของคุณเหลือเกิน" เสียงหวานพูดเชิญชวนก่อนที่เธอจะประกบจูบร้อนแรงที่ปากหนาของผม ผมล้วงเข้าไปในกระโปรงตัวจิ๋วแล้วถลกแพนตี้น้อยให้ขาดวิ่น จีน่าทำให้หัวใจของผมเต้นระรัว ผมรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังจะมีอะไรกับเธอ "อื้มมม ได้โปรดที่รักฉันต้องการมัน" เธอใช้หน้าอกทรงโตเบียดที่อกแกร่งของผม เธอโน้มตัวมาไซร้ที่คอและใบหูของผม ผมยกเธอวางบนโต๊ะทำงานจากนั้นก็รูดซิปกางเกงลงและควานหาถุงยางอนามัยที่พกใส่กระเป๋ากางเกงไว้ประจำมาสวมใส่ที่ท่อนเอ็นร้อนที่กำลังปวดหนึบ "อ๊าส์...ที่รักฉันต้องการคุณ" จีน่ากำลังกัดริมฝีปากตัวเองพร้อมส่งสายตาเซ็กซี่มาให้ผม เลือดในกายของผมกำลังเดือดพล่าน ผมเริ่มถูไถจดจ่อท่อนเอ็นที่ช่องทางรักของเธอทันที เสียวหัวโคตร "ซี๊ด...." ผมเริ่มกระแทกแล้วบีบเคล้นแรงๆที่หน้าอกใหญ่ของจีน่า หน้าอกของเธอมันเต็มไม้เต็มมือไปหมด ผมอดไม่ได้ที่จะต้องก้มลงไปดูดเป็นจ้ำๆให้มันเป็นรอยแดงๆ "ที่รัก อ๊าส์ อ๊ะ!" เสียงหวานครางกระเส่า ผมอุ้มร่างบางไว้แล้วผมก็นั่งลงที่เก้าอี้จากนั้นผมก็ให้เธอเป็นคนคุมเกม เธอเก่งมาก เก่งแบบที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน เธอเร้าโลมดูดขบเม้นตามซอกคอของผม อารมณ์ที่เตลิดเปิดเปิงทำให้ผมปล่อยไปตามอารมณ์ ไม่ว่าจีน่าจะดูดจะใช้เล็บจิกรุนแรงแค่ไหนผมก็ไม่เปิดปากห้าม เราทั้งสองคะนองบทรักเร่าร้อนกันไปหลายยก ทำเอาผมหายอยากได้ดีเชียวล่ะ พอจบเรื่องเซ็กส์จีน่าก็ไปทันที เรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนต่างฝ่ายต่างต้องการแค่ปลดปล่อยร่างกายร่วมกันเพียงแค่นั้น และเมื่อจีน่ากลับไปผมจึงเอนกายพักผ่อน เพราะเหนื่อยเหลือเกินกับฉากรักร้อนแรงที่จีน่ามอบให้ สามชั่วโมงต่อมา... ครืด ครืด ครืด! (เอก) "ว่าไง" ผมกดรับสายเมื่อไอ้ลูกน้องที่เฝ้าอยู่หน้าห้องโทรมา (ไอ้ชาญส่งคลิปของคุณรินมาให้ครับ) เสียงของไอ้เอกกรอกมาตามปลายสาย "คลิปอะไรวะ ถ้าเป็นคลิปที่อยู่กับน้องคลีนกูเหนื่อยกูยังไม่มีอารมณ์จะดูหรอกนะ" ผมพูดอย่างหงุดหงิด สิบวันที่อยู่ที่นี่ผมก็ใช้บริการเด็กที่ผมให้ติดสอยห้อยตามมาด้วยสี่ถึงห้าคน แต่ทุกครั้งก่อนที่ผมจะมีความสุขกับเด็กในสต็อกผมก็จะโทรคุยกับน้ำรินและน้องคลีนลูกสาวของผม น้ำรินเอ่ยคำว่าคิดถึงให้ผมฟัง ทำให้ผมรู้ได้ทันทีเลยว่าเธอต้องรักผมแล้วแน่ๆ ซึ่งผมก็คิดถึงเธอนะ คิดถึงร่างกายของเธออะ (คุณรินเธอกอดกับผู้ชายที่อายุประมาณเธอครับ และที่สำคัญกอดกันในผับของเสี่ยด้วย) ไอ้เอกบอกเล่าหลังจากที่ผมแสดงน้ำเสียงไม่พอใจ แต่ประโยคที่มันพูดมาทำให้ผมอารมณ์เสียขึ้นมาทันที! "เอาเข้ามา!" ผมตะเบ็งสุดเสียงก่อนจะกดวางสาย "นี่ครับนาย" ไอ้เอกเปิดประตูแล้วยื่นมือถือมาให้ผมดู น้ำรินกำลังยิ้มให้ผู้ชายตรงหน้าเป็นรอยยิ้มที่เปรี่ยมไปด้วยความคิดถึงความรักความห่วงใย ผู้ชายในคลิปน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอ ผู้ชายคนนั้นเดินเข้าไปสวมกอดน้ำริน ยัยหน้าหวานอ้าแขนรับด้วยความเต็มใจพร้อมกอดตอบด้วยใบหน้าที่ปลื้มปิติ รอยยิ้มแบบนี้ของยัยนั่นไม่เคยมีให้ผมสักครั้ง! พลั่ก! "สารเลว" ผมโยนโทรศัพท์ของไอ้เอกทิ้งทันทีที่คลิปจบ เพราะยัยนั่นยืนให้ผู้ชายคนนั้นกดจูบลงที่หน้าผากและแก้มที่ผมเคยหอม ของของผมถ้าผมยังไม่เบื่อคนอื่นไม่มีสิทธิ์แตะ แล้วยิ่งยัยนี่คือหมากในเกมที่ผมยังไม่ชนะ คนอื่นก็ยิ่งไม่มีสิทธิ์ยุ่ง ไม่ได้การละ ผมต้องรีบจบเกมนี้ให้เร็ว ผมจะโวยวายไม่ได้เพราะร่างกายของผมมีแต่ร่องรอยรักที่จีน่าฝากไว้ อันดับแรกผมต้องหว่านล้อมให้เธอพูดคำว่ารักออกมาก่อน จากนั้นผมก็จะไปปิดเกมกับเพื่อน แล้วผมก็จะโผล่หัวไปชำระคดีกับยัยหน้าหวานที่กล้ามีคนอื่นระหว่างที่คบกับผม "ให้ไอ้ชาญตามสืบมาว่าไอ้นั่นมันคือใครเกี่ยวข้องกับยัยนั่นยังไง เอาให้รู้เรื่องให้เร็วที่สุด ให้รู้เรื่องก่อนกูกลับ!" ผมสั่งเสียงเข้ม เธอกล้าจะสวมเขาให้ผมเลยเหรอ เหอะ! อย่าฝันว่าจะทำสำเร็จ อย่าฝันว่าผมจะปล่อยให้เธอไปเริงรักกับชู้ได้ "ครับนาย" ไอ้เอกโค้งคำนับจากนั้นมันก็เปิดประตูห้องออกไป ผมจึงนั่งสงบสติอารมณ์สักพัก ไม่นานนักผมก็กดโทรหายัยนั่น ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด! ตื๊ด ตื๊ด... (ค่ะเสี่ย) เสียงหวานๆที่ฟังแล้วสบายหูกดรับสาย "ทำอะไรอยู่ทำไมรับสายช้า" ผมปรับโทนเสียงพยายามเก็บอารมณ์ให้ได้มากที่สุด วันนี้แหละที่ผมจะถามว่าเธอรักผมบ้างไหม ถ้าเธอตอบว่า...รัก ผมก็จะจบเกมกับเพื่อน แต่ผมจะยังไม่จบเกมจากคนทรยศเช่นเธอนะครับ (รินเช็คเหล้าที่สั่งเข้ามาในร้านค่ะ เสี่ยทำอะไรอยู่คะ) "คิดถึงรินไง ตอนนี้คิดถึงมาก" (รินก็คิดถึงเสี่ยนะคะ น้องคลีนก็บ่นคิดถึงทุกวันเลย) "ตอนนี้รินรักเสี่ยบ้างไหม" ผมทำเสียงเศร้าเพราะอยากจะกดดันให้เธอได้บอกความรู้สึกกับผม เกมระหว่างเพื่อนผมต้องจบก่อนผมกลับ และที่สำคัญผมต้องเป็นผู้ชนะ! (เสี่ยเป็นอะไรรึเปล่าคะ ทำไมจู่ๆถามเรื่องนี้) "เสี่ยคิดว่าอีกแค่นิดเดียวก็จะครบสามเดือนแล้วที่เสี่ยบอกว่าจะทำให้รินรักเสี่ยให้ได้ภายในเวลาไม่เกินสามเดือน วันนี้เสี่ยเลยอยากจะถามว่ารินรักเสี่ยบ้างไหม สิ่งที่เสี่ยกระทำได้เข้าไปอยู่ในใจของรินบ้างหรือเปล่า" ผมสาธยายเรื่องราวหลังจากที่กดบันทึกเสียงไว้แล้ว (...รินรักเสี่ยค่ะ) น้ำรินเธอเงียบอยู่นานสุดท้ายเธอก็พูดคำที่ผมต้องการ "ไม่ได้โกหกให้เสี่ยดีใจใช่ไหม" (ไม่ค่ะ รินรักเสี่ยจริงๆและรินจะอยู่ข้างๆเสี่ยตลอดไป) เธอยืนยันเสียงดังฟังชัด เหอะ! เธอได้อยู่แน่แต่เพียงแค่ไม่ตลอดไป เพราะผมยังไม่เบื่อเธอและอีกอย่างคือ...เธอกล้าคบชู้กอดชายอื่นในผับของผม เธอไม่ไว้หน้าผมสักนิด! คอยดูเถอะ รอให้ลูกน้องผมมันเช็คให้ละเอียดก่อนว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันคือใคร ทำไมเธอถึงได้ยิ้มแบบนั้นให้มัน! "ที่ร้านมีผู้ชายมาเกาะแกะไหม" ผมแกล้งเอ่ยถามเพราะอยากจะรู้ว่าเธอจะตอแหลใส่ผมไหม (ไม่มีใครกล้าจีบเลยค่ะ ใครๆก็รู้ว่ารินเป็นแฟนเสี่ยใครจะกล้ายุ่งคะ) คำตอบที่ได้แสดงจุดยืนของเธออย่างชัดเจน ในเมื่อเลี้ยงดีๆไม่เชื่อง...คงต้องเปลี่ยนวิธีเลี้ยง "นั่นสิใครจะกล้า เพราะถ้าใครกล้าเสี่ยจะฆ่ามันเอง" เสียงเยือกเย็นของผมส่งเป็นสัญญาณเตือนให้เธอได้รับรู้ ว่าความโชคร้ายกำลังจะเดินทางไปหา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม