ใบหน้าของไอดุตบอกความขลาดกลัวทว่าในหัวใจกลับเย้ยเยาะหนามยอกอกของอังเคเซนามุนเมื่อพระพักตร์ของจอมราชันย์เปลี่ยนไปในฉับพลัน รามเสสทรงนิ่งเงียบขณะลดพระหัตถ์ลงจากคางมนของนางสนมก่อนเหยียดพระขนอง (หลัง) ตั้งตรงและทอดสายพระเนตรคมกล้าไปยังตัวแทนแห่ง อมุน-รา ที่กำลังเคลื่อนหายไปจากเหลี่ยมเขาทางเส้นขอบฟ้าฝั่งตะวันตก เสียงขบพระทนต์เบา ๆ ดังอยู่ในความเงียบงันทว่าชัดเจนนักในความรู้สึกริษยาและสาแก่ใจของผู้นำความมากราบทูล
เจ้าฟ้าหญิงและราชองครักษ์ผู้ไม่รู้จักเจียมตัวต้องได้รับอาญาหนัก! ไอดุตลอบยิ้มกับความหวังที่จะทำให้เจ้าเหนือหัวชิงชังผู้ที่พระองค์ทรงโปรดได้ แต่แล้วจอมกษัตริย์ทรงผินพระพักตร์กลับมาและตรัสด้วยพระสุรเสียงอันเยือกเย็น
“ไอดุต...ข้ารู้ว่าเรื่องนี้เจ้ามิได้โป้ปด ข้าขอบใจที่เจ้ามีเรื่องมิสมควรอันใดก็นำมาบอกแก่ข้า”
“หามิได้เพคะ...หม่อมฉันเป็นห่วงพระองค์เสมอ หากมีสิ่งใดเห็นมิควรเกิดขึ้นในราชสำ
