พรบุหลันชะงักเพราะคำพูดของเขา ‘เรือนร่างที่ใช้แล้ว’ นั่นก็แปลว่าเขาคิดว่าเธอมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นมาแล้ว และคำพูดต่อมาของอารัญก็ทำให้เธอเข้าใจเรื่องทั้งหมด
“ฉันไม่ได้อยากทับรอยไอ้ครูบ้านนอกแบบนั้น เพราะฉันกลัว...กลัวว่าเธอจะติดใจของยุโรปเสียจนกลับไปกินของพื้นบ้านไม่เป็นอีก”
“ใช่ค่ะ ฉันก็ไม่อยากให้ใครมาทับรอยพี่กรเหมือนกัน ร่างกายและหัวใจของฉันเป็นของพี่กรคนเดียว คุณคงไม่อยากเป็นชู้กับเมียคนอื่น”
“พูดได้ดี น่าภาคภูมิใจแทนแม่ของเธอจริงๆ เพิ่งเผาไปสองวัน ลูกสาวก็ประกาศว่ามีผัวซะแล้ว”
“คุณอารัญ! คุณไม่ต้องมาพูดเยอะ คุณบอกมาเลยว่าคุณจะเอายังไง ยังไงฉันก็ทำงานบนเตียงให้คุณไม่ได้ ถ้าคุณจะบังคับฉัน ฉันขอตายดีกว่า คุณจะเอายังไง คุณก็พูดมา ไม่ต้องมาช้า”
แรงผลักดันจากที่เขาหยามเหยียดแม่ทำให้เธอหมดหนทาง อะไรที่จะทำให้ไปจากที่นี่ได้ เธอก็จะทำ เ
