เมื่อเห็นสันจมูกของหญิงสาวรั้นตึงอย่างแง่งอน เขาก็ไม่อยากหาเรื่องทะเลาะกับเธออีก วันนี้เขาตั้งใจจะกลับมาขอโทษ ตั้งใจจะมาสงบศึก หลังจากที่รวบรวมความกล้าอยู่นาน
“ขอโทษที่ด่วนตัดสินเธอไปตั้งแต่ต้น ขอโทษทุกเรื่องที่ทำไม่ดีมาตลอด ขอโทษที่...” ชายหนุ่มบอกเสียงทุ้มรื่นหูกับคำที่เขาตั้งใจจะมาบอก คำที่ปารวีไม่คิดว่าจะได้ยิน
“พอเถอะค่ะ ฉันไม่ได้ติดใจอะไร แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไร” ปารวีตัดบททั้งที่เขาพูดยังไม่ทันจบ แต่ก็ยังไม่วายเหน็บเขา ปารวีเองก็ตกใจไม่คิดว่าจะได้ยินคำขอโทษจากปากเขา วันนี้เขาทำในสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงมากมายหลายอย่างเหลือเกิน เขาดูสุภาพ อ่อนโยนเหมือนที่ไม่เคยปฏิบัติแบบนี้กับเธอมาก่อน
“แล้วจะยกโทษได้หรือเปล่าล่ะ” น้ำเสียงและแววตาของชายหนุ่มยังคงเหมือนเดิม ปารวีต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่คล้อยตามไปกับสายตาคู่นั้นที่ทอดมองเธอ
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ติดใจอะไร
