น้องนิ้งสิ้นเรี่ยวแรง ทิ้งกายลงแผ่ร่างข้างโถชักโครก สลบเหมือด เมาหลับเหมือนซ้อมตาย ในขณะที่คนเมาอีกคนลุกมานั่งอย่างมึนงง ห้องข้างนอกไม่ได้เปิดแอร์ รดาร้อนจนเหงื่อซึม เธอมองไปรอบห้อง มันไม่เหมือนห้องของตัวเอง แต่ใครสนล่ะ
“ร้อน...ร้อนชะมัดเลย...”
ประตูห้องบานหนึ่งอยู่ในสายตาพอดิบพอดี เธอเดินเซซ้ายทีขวาทีไปหามัน เปิดเข้าไปพร้อมกับรอยยิ้มสมใจเพราะห้องนี้มีลมเย็นๆ
“มีเตียง...มีแอร์ นอนได้!”
แล้วแม่คนเมาก็ถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแค่ชุดชั้นใน ก่อนจะคลำทางขึ้นเตียงด้วยแสงไฟวับแวมที่ส่องลอดมาจากใต้ประตูห้องน้ำ เธอหลับตาพริ้ม นอนแผ่เต็มแขนขา ไม่สนหน้าตาที่ยังไม่ได้ล้าง ไม่สนว่าน้ำท่าจะต้องอาบ ขอนอนก่อนนะ นอน...
โตมรกลับเข้ามาในเวลาไม่กี่นาที โชคดีที่มีถุงยางเหลืออยู่ในรถ เลยไม่ต้องเสียเวลาไปซื้อ
“มาแล้วครับคนสวย ขอพี่ถอดเสื้อก่อนนะคนดี”
“อือ....”
เสียงคนบนเตียงขานรับอืออา โตมรก็ยิ่งเร่งมือ
