“เอาล่ะมาเข้าเรื่องของเราเถอะท่านหวัง ข้าอยากผูกขาดการส่งเกลือมายังแคว้นหานโดยส่งให้ตระกูลอู๋ของข้าเพียงผู้เดียว เรื่องราคาขอเพียงสมเหตุสมผลและได้เกลือที่คุณภาพดีสามารถส่งเข้าวังหลวงได้ แม้ราคาจะสูงข้าก็ไม่ติดอันใด” อู๋เจี้ยนหาวเสนออย่างตรงไปตรงมาในสิ่งที่ตนต้องการและทุกครั้งก็แทบไม่มีใครปฏิเสธมันเลย เพราะเกือบทุกคนต่างคิดว่าไม่เสียเปรียบอันใดในการทำการค้าร่วมกันกับเขา
“ข้าไม่มีปัญหาหรอกท่านอู๋ เรื่องคุณภาพนั้นมีการควบคุมเป็นอย่างดีอยู่แล้วและมีผู้ตรวจสอบอยู่ตลอด ตรงจุดนี้ข้าคิดว่าท่านไม่จำเป็นต้องกังวล” ต้องขอบคุณพี่ชายแสนฉลาดของเขาที่วางพื้นฐานทุกอย่างได้ดีทำให้ไม่มีปัญหา
“เป็นเช่นนั้นข้าย่อมยินดี” มือหนาส่งสัญญาณให้บ่าวรับใช้นำเอกสารสัญญาซื้อขายเข้ามาให้ ในสัญญานั้นระบุรายละเอียดเอาไว้หลายอย่าง หวังซ่านซูจึงต้องอ่านและคิดให้รอบคอบ
เมื่อลงนามในสัญญาเสร็จเรียบร้อยแล้วบ่าวรับใช้จึงนำอาห
