ถึงอยากจะเบี่ยงหน้าหนีรสจูบอันแสนช่ำชองของบุรุษหนุ่มผู้มีประสบการณ์มากล้น แต่สิ่งที่รัมย์สุดาทำได้ในเวลานี้ก็คือยืนตัวแข็งทื่อ มือบางกำสาบเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่น ขณะปากและลิ้นก็ริอ่านทำตามเขาอย่างว่าง่าย จนตอนนี้ได้ยินเสียงครางของเขาสลับกับเสียงของตัวเอง ไม่รู้สิ! พอถูกจูบแล้วฝ่ามือแข็งแรงเคลื่อนมาประคองสองแก้มนุ่ม เพื่อให้รับจูบกับเขาได้อย่างถนัดถนี่ หัวสมองเท่าหนวดกุ้งก็พลันลอยเคว้ง มันขาวโพลน และรสจูบอันซาบซ่าน ร้อนแรงที่เขาค่อยๆ ดูดดึงปลายลิ้นนุ่มๆ ก็ทำให้หายใจหายคอไม่ออก
ปากของเธอและเขาประกบกัน หล่อเลี้ยงด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ เขาจะรู้บ้างไหมว่าทุกครั้งที่ลิ้นหนาซอกซอนผ่านเรียวฟันแต่ละซี่กำลังทำให้เธอเมาเคลิ้ม จนตอนนี้แทบทรงตัวไม่อยู่ในแต่ยึดร่างแข็งแรงไว้แน่น
“ฉัน...” ทันทีที่ชายหนุ่มถอนปากปล่อยให้สูดอากาศภายนอก ก็ได้แต่กระซิบห้ามเสียงสั่นพร่า
“พะ...พอแล้ว ฉันหายใจไม่ออก”
“หือ
