แควก!
“อย่าฝันเลยว่า จะมีใครได้แตะต้องเธอ...นอกจากฉัน!”
แม้เนื้อกายจะมีเสื้อโค้ดปกคลุม แต่เกาะอกเจ้าปัญหามันก็ขาดตั้งแต่เนินอกอิ่ม หนำซ้ำยังพลอยดึงบราไร้สายให้ร่วงหล่นด้วย ชุดสวยๆลาดต่ำลงมาเรื่อยๆ จนเผยให้เห็นสองก้อนกลมกลึงอย่างถนัดถนี่ รัมย์สุดาจึงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เสื้อตัวนี้ไม่ใช่ของเธอ แถมมันยังสวยและราคาแพงเอามากๆ เขาเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาทำเรื่องป่าเถื่อนแบบนี้ ถ้าถอดออกดีๆ จะไม่ต่อว่าเลยสักคำเดียว
“คนบ้า! คนทุเรศ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง”
กำปั้นน้อยๆ ระดมทุบ ถึงแม้จะไม่ทำให้เรือนกายแข็งแรงสะทกสะท้านก็เถอะ แต่ขอเอาคืนบ้างนิดๆ หน่อยๆ อย่างน้อยก็แก้แค้นแทนชุดสวยๆ แต่ก็ต้องผวาอีกระลอกจนได้ เมื่อตอนนี้แม้แต่เสื้อโค้ดก็ถูกเหวี่ยงออกจากร่างบางไปไกลเสียไกล ความเย็นวาบสัมผัสกับผิวเนื้อเพียงไม่นาน ขนกายก็ต้องลุกชันในยามที่ปลายจมูกโด่งเป็นสันของรอสส์พุ่งเข้ามาคลุกลงระหว่างอกทั้งสองข้าง เขาใ
