ตอนที่ 7
“กลัวโดนจูบขนาดนั้นเลยหรือยาหยี” เคลย์ริกยอมปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระแล้วเคลื่อนมือข้างหนึ่งสอดรวบเอวคอด ก่อนจะดันตัวเธอเข้ามาชิดกับลำตัว ส่วนอีกมือก็ขยับขึ้นมาล็อกท้ายทอยเล็ก ทำให้คนแรงเท่ามดหมดสิทธิ์หนี
“จะ...จะทำอะไรฉัน” เสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกัก ตาคู่สวยจดจ้องไปยังคนตัวโตอย่างหวาดหวั่น
“จูบเธอไง” เคลย์ริกทาบริมฝีปากบดขยี้เรียวปากของคนอวดเก่ง มธุราเม้มปากแน่นไม่ยอมให้ลิ้นอุ่นสอดผ่านเข้าไป มือใหญ่จึงละจากท้ายทอยมาที่สาบเสื้อ กระชากแรงๆ เพียงครั้งเดียวกระดุมก็หลุดเกือบทั้งแถบ ก่อนจะทาบมือเข้ากับอกอวบอิ่ม เคล้นคลึงอย่างหนักมือ
“อย่า” มธุราเผลอร้องด้วยความตกใจ ลิ้นอุ่นที่รอจังหวะอยู่แล้วจึงแทรกผ่านเข้าไปควานหาน้ำหวานภายในโพรงปากเล็กได้อย่างง่ายดาย
เคลย์ริกดื่มด่ำกับน้ำหวาน ที่เขาเองก็ไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงแพศยาอย่างเธอจะหวานน่ากินจนเขายังเผลอไผลไปกับความหอมหวานจากเธอ
‘บ้าชิบ’ คน
