ตอนที่ 6
“ไอ้บ้า! ออกไปห่างๆ ฉันนะ”
“ก็ตอบมาสิ” คนตัวโตคาดคั้นจะเอาคำตอบให้ได้
“ฉันบอกให้ออกไปห่างๆ ฉัน ไอ้ผู้ชายปากสกปรก”
“ผู้ชายปากสกปรกงั้นเหรอ” เคลย์ริกยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็นแล้วพูดต่อ “แต่จะว่าไป คนปากสกปรกอย่างฉัน ก็เหมาะกับผู้หญิงแพศยาอย่างเธอดีเหมือนกัน เธอว่าจริงไหม”
“ไอ้เลว” มธุรารู้สึกเจ็บจี๊ดอีกครั้งเมื่อถูกตอกย้ำว่าเป็นหญิงแพศยา ทั้งที่ตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งโตเป็นสาวสะพรั่ง เธอไม่เคยทำเรื่องที่จะสื่อไปในทางผู้หญิงแพศยาอย่างที่เขากล่าวหา
“คนอย่างเคลย์ริก แม็คเคลตัน ไม่สะดุ้งสะเทือน เพราะคำว่าเลวหรอกยาหยี” ปากหยักแสยะยิ้มร้าย สีหน้าก็ยียวนจนน่าฟาดฝ่ามือใส่
“ไอ้คนปากสุนัข” ด่าไปแล้วเธอก็ไม่แน่ใจนักหรอกว่าเขาจะเข้าใจความหมายหรือไม่ แต่สำหรับเคลย์ริก ตั้งแต่เขาคิดจะลงทัณฑ์ผู้หญิงแพศยา เขาก็เริ่มเรียนรู้ภาษาไทยมาจนพอเข้าใจ เลยเป็นเหตุให้ตอนนี้สันกรามบนหน้านูนขึ้
