กรงรักทัณฑ์ปรารถนา

บทที่ 2 ตอนที่ 6

ร่างเล็กเริ่มได้สติ พยายามผลักไสให้คนตัวใหญ่ออกห่างจากตัว เม็ดเหงื่อของเขาซึมไหลลามถึงผิวเนื้อของเธอ อัญญดาทั้งเจ็บปวดและรังเกียจเขาเป็นนักหนา

"ผลักผัวทำไมจ๊ะ หืม..." เขายังไม่ยอมหยุดหยาบคาย รวมไปถึงยังคงสอดลึกประสานอยู่อย่างนั้นไม่ยอมผละออกห่าง

"หนูไม่เคยคิดเลยว่าหมอจะทำทุเรศแบบนี้ ถ้าลูกเมียคุณรู้เข้าเขาจะเสียใจแค่ไหน เจ็บปวดแค่ไหนรู้บ้างหรือเปล่า!" หญิงสาวตะคอกเสียงสั่นพร้อมหยดน้ำตาที่หลั่งรินเป็นทาง ไม่ใช่แค่ครอบครัวของเขาหรอกที่ชอกช้ำ เธอเอง...ก็ร้าวระทมยิ่งนักกับเรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

รวมถึงเขา...ก็ไม่ได้มีสติรับรู้ มีแต่ความต้องการเท่านั้น

"พูด อะไร?" เขาถามทำหน้าแปลกใจแต่ไอกรุ่นอุ่นระอุในตัวยังฉีดพล่านไม่สร่างซา ยิ่งได้แนบเนื้อนวลก็ยิ่งปลุกปั่นความกระหายในตัวไม่หยุดหย่อน ตัวตนของเขาที่จมอยู่ในร่างของเธอยังผงาดอวดศักดาเหมือนเดิม

และเขา...เริ่มขยับอีกครั้ง ราวกับไม่ได้ไยดีต่อสิ่งที่หญิงสาวกระตุ้นเตือน

"อื้อ!!"

"อา...ดีกว่าเดิม" ความรู้สึกที่สามารถเคลื่อนไหวได้ถนัดถนี่ขึ้นทำให้อัศม์เดชสูดปากครางด้วยความเสียวซ่าน ความแฉะฉ่ำจากบทรักครั้งแรกช่วยบรรเทาความฝืดแน่นได้ไม่น้อย

"พอแล้วคุณหมอ...หยุดนะ!"

"อืม....เสียวที่สุดน้ำมนต์จ๋า ตัวเธอเล็กมาก ฟิตเหลือเกิน" เหมือนเคย...ชายหนุ่มไม่ได้รับรู้สิ่งรอบตัวใดๆ นอกจากความต้องการปลดปล่อยของตัวเอง

สองเต้าอวบเป็นเป้าหมายให้ชายหนุ่มดูดกลืนอีกครั้ง เขาคลึงลิ้นไปกับยอดถันจนเปียกชุ่ม ตวัดเข้าปากกัดเบาๆ และใช้อุ้งปากครอบครองเต้าอวบนั้น สลับไปมาทั้งสองข้าง สองมือเล้าโลมไปตามเนื้อหนังมังสาสล้าง ในขณะที่ร่างบางได้แต่สะอื้นจำนนต่อชะตากรรมของตัวเอง

อัศม์เดชกระแทกตัวเข้าสู่โพรงสวาทสาวรุนแรง เป็นการเบิกทางและผ่อนคลายความเจ็บปวดของตัวเอง จนหญิงสาวครางร้องร่างโยกคลอนไปตามแรง เธอจำต้องจับแขนล่ำสันของเขาไว้เป็นการชะลอความหนักหน่วงในบางครั้งที่ถูกจู่โจม

"อา....น้ำมนต์ของพี่"

"..." เด็กสาวกัดฟันแน่นเม้มริมฝีปากสะกดกลั้นการขานรับ นอกจากจะโกรธเกลียดเขาแล้ว ยังรู้สึกรังเกียจตัวเองยิ่งนัก ที่ใจใฝ่เอนเอียงไปกับการสัมผัสของชายหนุ่ม

หากมารดาของเธอยังมีชีวิตอยู่ คงจะชอกช้ำนักหนาที่ลูกสาวอันเป็นที่รักต้องมาตกเป็นเมียน้อยคนอื่น จะยินยอมหรือไม่...ไม่จำเป็น ทุกสิ่งไม่อาจลบล้างด้วยเหตุผลได้ เธอยังนึกเดาอนาคตไม่ได้เลยว่า วันพรุ่งนี้เมื่อลืมตาตื่นจะเอาอย่างไรต่อกับชีวิตดี

จบลมหายใจเพื่อจะได้ตัดปัญหาทุกอย่าง และตามไปอยู่ในอ้อมอกผู้ให้กำเนิดที่เฝ้าโหยหา หรือ...

ใช้ชีวิตที่เหลือเหมือนคนตายทั้งเป็นต่อไป...

"อุ๊ย! หมอ!" อัญญดาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อร่างใหญ่ผละออกห่างโดยไม่ทันตั้งตัว และจากนั้นเขาก็จับประคองให้เธอลุกนั่ง ผลักดึงขึ้นไปบนโซฟา จัดท่วงท่าให้เหมาะสมกับการเสพรัก หญิงสาวพยายามต่อต้าน...

"พอค่ะ...หยุดเถอะ..."

"อย่าดิ้นเลยน้ำมนต์ ยังไงน้ำมนต์เป็นเมียพี่แล้ว เปลี่ยนท่าหน่อยนะคนดี...พี่จะเอาให้เธอติดใจและครางไม่หยุดเลยทีเดียว อา...แค่คิดว่ากำลังขยับอยู่ในตัวเธอ พี่ก็แทบควบคุมตัวเองไม่ไหวแล้ว..." น้ำเสียงของเขายังฟังอืดยืดแสดงให้เห็นถึงอากัปกิริยาของคนที่ยังไม่สร่างเมาเท่าไหร่นัก

และเหตุเพราะแอลกอฮอลล์นี่แหละ ที่กระตุ้นกำหนดเพศให้ฉีดพล่านอยู่ไม่เป็นสุข

ชายหนุ่มคว้าเอาเสื้อที่ดึงทิ้งมาเป็นพันธนาการผูกมัดข้อแขนของหญิงสาว กันไม่ให้เธอปัดป่ายและใช้มือในการต่อต้านเขา ก่อนจะผลักให้หันหน้าไปยังพนักพิง ยกขาขาวนวลให้ขึ้นตั้งขนโซฟาโดยให้เข่าชันรองรับน้ำหนัก สะโพกผายอวบอัดลอยเด่นหรา เผยให้เห็นซอกกลีบเนื้อที่แฉะชื้นไปด้วยหยาดน้ำทิพย์ของทั้งคู่เล็ดลอดออกมาทางง่ามส่วนกลางลำตัว

อัศม์เดชจับแก้มก้นบีบและถ่างแยกออกจากกันอีกเล็กน้อย ดันตัวเองประชิดกดร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้เธอสามารถขยับหนีได้

จากนั้นก็คว้าขวดเบียร์บนโต๊ะใกล้มือที่ยังดื่มไม่หมดราดลงบนร่างเล็ก เธอสะดุ้งและร้องโอดครวญทั้งตกใจและกลัวกับสิ่งที่เขาทำ...

"อา...จะเลียให้หมดทั้งตัวเลย"

"อื้อ!!" หน้าท้องน้อยหดเกร็งอีกครั้ง รับการเสียดแทงจากสิ่งแปลกปลอมของบุรุษเพศ รับรู้ความเย็นยะเยือกของน้ำเบียร์ที่รินรดเต็มแผ่นหลัง ก่อนที่เขาจะจ่อรดตรงส่วนนั้นอย่างอ้อยอิ่ง แล้วปาขวดทิ้งบนพื้น

"คุณหมอ...อื้อ!!" อัญญดาแอ่นหยัดแผ่นหลัง สะท้านไปทั้งร่างกับการกระทำของเขา เธอเย็นวาบส่วนพึงสงวนที่เบียร์ไหลรดจนฉ่ำ ซ้ำยังซึมลึกเข้าโพรงสวาทเมื่อเขาขยับเข้า...และออกถี่ๆ

ชายหนุ่มก้มแนบกับแผ่นหลังที่ชื้นไปด้วยน้ำเมา จัดการใช้ลิ้นเลียและกวาดต้อนกินอย่างกระหาย ส่งเสียงคำรามกระหึ่มในลำคอเป็นระยะ สะโพกก็ยังกระแทกกระทั้นด้วยความเมามันในอารมณ์

สองมือคว้าล้วงขยำเต้านมอวบที่เด้งรับการเคลื่อนไหว เสียงหวานครางเครือลืมความกระดากอายหมดสิ้น มวลความกระสันซ่านบิดเกลียวและ ท่อนเอ็นอวบใหญ่กระทุ้งไปถึงหน้าท้องน้อย จนบางครั้งต้องกลั้นหายใจเพราะความเจ็บ...แต่ก็นั่นแหละ ความเสียวซ่านมันมากกว่าเท่าทวีคูณ

ร่างกายของสาวน้อยเริ่มตอบสนองคนตัวใหญ่อีกครั้ง เธอตอดรัดเขาตามสัญชาตญาณ แอ่นหยัดสะโพกผายเข้าหาการโรมรัน แทบจะรับเขาเข้าไปทั้งตัว...ความต้องการมันบอกเธอเช่นนั้น

"อา...น้ำมนต์สุดยอดไปเลย พี่เสียวใจจะขาด" คนตัวใหญ่ครางระงมในขณะที่ยังกวาดเลียแผ่นหลังนวลเนียน เขาจ้วงล้ำแรงและเร็วขึ้นตามลำดับ เมื่อสัมผัสได้ว่าอัญญดาสามารถยอมรับได้มากขึ้น และเรียนรู้ที่จะตอบสนองความสุขให้ตัวเอง รวมถึงปล่อยใจให้เขาเสพสมได้อย่างเสรี ไม่อิดออดเหมือนครั้งแรก

"คุณ...หมอ...อ๊ะ...." หญิงสาวสึกเหมือนตัวเองเสียการควบคุมอย่างหนัก ทั้งตัวร้อนรุ่มไปด้วยราคะ ไขว่คว้าความสุขที่ได้สัมผัสครั้งแรกไปก่อนหน้า

เธอติดใจ...รสชาติของความรู้สึกนั้นอย่างไม่น่าให้อภัย...