บทที่ 2 ตอนที่ 2

1292 คำ
"เข้าไปข้างไหนไหมไอ้หมอ..." เพื่อนชายเอ่ยทักเรียกสายตาที่จับจ้องอยู่กับการแสดงบางอย่างหันกลับมามองยังเจ้าของน้ำเสียง "ในงานมีอะไรวะ ก็เหมือนๆ กันนั่นแหละ ตรงนี้ก็งาน" อัศม์เดชยกเครื่องดื่มในมือส่งเข้าปาก ถามเพื่อนกึ่งๆ แสดงความเบื่อหน่ายกรายๆ เขาเพิ่งลงจากเครื่องก็ถูกลากมาที่นี่เลย ความเมื่อยล้าจากการเดินทางจึงเล่นงานให้ร่างกายโหยหาการพักผ่อนเสียเต็มประดา แต่ด้วยความเกรงใจเพื่อนที่เป็นหุ้นส่วนบริษัทเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ดูแลรถรายใหญ่ที่ลงทุนไปรับถึงสนามบินด้วยตัวเอง จึงต้องยอมเออออห่อหมกเลยตามเลย อีกประการ...เขาก็คิดเอาไว้ว่าคงใช้เวลาอยู่ที่นี่ไม่นานนัก สักพักก็จะขอตัวกลับ "เดี๋ยวในงานจะมีโชว์ล้างรถโว้ย! ทีเด็ดของงานเชียวนะ พลาดก็น่าเสียดายแย่" "หนวกหูน่าดู..." เขาเหลือบไปมองประตูซุ้มเข้าหานในส่วนของเวทีใหญ่ด้านในแล้วก็นึกเอือมระอากับผู้คนที่หนาแน่นรวมไปถึงเสียงอึกทึกครึกโครมเหล่านั้น ยามราตรี...แสงสีเสียงที่บรรเลงขับกล่อมช่วยคลายความเหงาและเหว่ว้าในรัตติกาลอันเวิ้งว้างไม่น่าสะพรึงอีกต่อไป แต่สำหรับชายหนุ่มแล้ว มันก็แค่การแสดงออกที่มนุษย์ผู้ไม่เคยหยุดสรรหาสิ่งต่างๆ สร้างขึ้น เพื่อกลบปมด้อยในจิตใจ และเขา...ไม่เคยหลงไปกับมายาพรางตาเหล่านั้นสักครั้ง "แกคงเหนื่อย...แต่งานเพิ่งเริ่มเอง ไหนๆ การสัมมนาของแกก็ถูกยกเลิกกลางคันไปแล้ว กลับมาไทยเร็วกว่ากำหนดตั้งหลายวัน พักผ่อนสมองบ้างสิวะ" "เออ...ว่าไงก็ว่ากัน แต่อย่าให้ดึกนักนะ ข้าเหนื่อยว่ะ" "ตามนั้น..." บดินทร์ยักคิ้วและยิ้ม พวกเขาเดินไปรอบๆ บริเวณงานเพื่อสำรวจการตลาดไปด้วย ปรึกษาหารือแนวทางไปด้วย ตามซุ้มต่างๆ ที่จัดให้บริการเหล่าบรรดาลูกค้า แม้อัศม์เดชจะเป็นแพทย์แต่เขาก็มีความรู้ในหลายๆ ด้าน และเดินทางไปต่างประเทศบ่อยครั้ง มักให้แนวคิดมุมมองต่างๆ มาเล่าสู่กันฟังอยู่เสมอๆ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ บรรดาลูกค้าที่อยู่รอบนอกบริเวณงานต่างพากันเข้าไปด้านในเวทีใหญ่ ซึ่งค่ำคืนนี้มีทั้งการจัดดนตรีจากนักร้องศิลปินและการแสดงโชว์ต่างๆ และที่ถูกจับตามองที่สุดคงหนีไม่พ้นการโชว์ล้างรถคันหรูราคาหลายสิบล้านด้วยผลิตภัณฑ์ของบริษัท โดยมีพริตตี้สาวสองคนและนางแบบดังอีกหนึ่งนางเป็นพรีเซนเตอร์รายการนี้ และแล้ว...ช่วงเวลานั้นก็ได้เริ่มต้นขึ้น             แสงสีจับส่องไปบนเวทีโล่งๆ ลักษณะกลม ตั้งอยู่ใจกลางงาน นอกจากนั้นยังมีเวทีเล็กๆ อยู่ตามซุ้มเพื่อจัดการแสดงของแต่ละแผนก ซึ่งทั้งพริตตี้ นางแบบ และพนักงานต่างเก็บตัวแต่งหน้า เตรียมพร้อมกันอยู่บริเวณนั้น "แพรว! น้ำมนต์พร้อมนะลูก! คุณแคนดี้มาแล้ว เดี๋ยวอีกห้านาทีพิธีกรก็จะขึ้นเวทีพร้อมกับรถที่เราต้องล้างนะ พอพิธีกรพูดเปิดตัวเสร็จดนตรีก็จะขึ้น แสงสีก็ทำงาน หนูสองคนขึ้นเดินขึ้นเวทีไปเลย แล้วคุณแคนดี้ก็จะขึ้นตามไปทีหลัง เจ้จะย้ำอีกครั้งนะ เข้าใจตรงกันไหม" "ค่ะเจ้...เราสองคนพร้อมแล้วค่ะ" "ดีมาก อ้าวเด็กๆ แยกย้ายๆ ใกล้จะได้ฤกษ์แล้ว!" แพรวพรรณหันมองอัญญดาเพื่อให้กำลังใจกันและกัน แม้จะผ่านงานหลายต่อหลายชิ้นมาอย่างโชกโชน แต่ทุกครั้งย่อมมีความประหม่า ประหม่าทั้งคน ทั้งเวที เพราะต้องเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยไม่ใช่จะได้งานเดิมๆ เหมือนกันอยู่ร่ำไป ทั้งคู่เดินไปยังเวทีที่ต้องทำการแสดง รถคันหรูถูกนำขึ้นเวทีไปแล้ว แสงสีเปิดตัวระยิบระยับพร้อมการปรากฏตัวของพิธีกรหนุ่ม เสียงปรบมือดังเกรียวกราว พิธีกรกล่าวทักทายบรรดาแขกเหรื่อ ลูกค้า และผู้มีอุปการคุณ จากนั้นก็เกริ่นนำเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ ตบท้ายด้วยการเชิญชวนเปิดตัวโชว์ล้างรถบนเวที แบบหมุน 360 องศา เต็มๆ บนเวทีนั้น ก่อนที่ตัวเองจะกล่าวขอบคุณเป็นการปิดท้าย และอำลาจากไป... ไฟทุกดวงที่สาดส่องมายังเวทีดับพรึบลงอีกครั้ง เสียงดนตรีเร้าใจบรรเลงขึ้นช้าๆ และเร่งความเร็วขึ้นพร้อมๆ กับแสงไฟที่สาดส่องไปยังสองร่างที่ยืนอยู่กลางเวทีใกล้ๆ กับรถคันงาม เสียงผิวปากแซวดังกึกก้องแข่งกับเสียงดนตรีที่บรรเลงเร้าใจขึ้นทุกขณะ ฝักบัวค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นจากข้างๆ เวทีโดยรอบและปล่อยน้ำออกมาเป็นสาย พุ่งเข้าหาตัวพริตตี้สองสาวให้เปียกปอน โชว์สัดส่วนโค้งเว้าภายใต้อาภรณ์ผืนน้อย เรียกเสียงฮือฮากระหึ่ม... ร่างบางทั้งสองเปียกปอนจากน้ำที่ค่อยๆ ฉีดไหลประพรม เสียงเพลงกระหน่ำเป็นจังหวะส่ งเสริมให้พวกเธอเต้นยั่วยวนไปพร้อมกับการใช้ฟองน้ำในมือล้างถูไปตามตัวรถ เสียงเกรียวกราวจากบรรดาหนุ่มๆ ที่มองอยู่ล่างเวที ส่วนมากจะส่อไปทางแนวหื่นกระหายเสียมากกว่า อัญญดาเปิดเทน้ำยาล้างรถที่ถูกจัดวางไว้ให้ด้วยท่าทางเย้ายวนเช่นเคย ก่อนที่แพรวพรรณจะถูไปตามรอยน้ำยานั้นบวกกับสายน้ำก่อให้เกิดเป็นฟอง สองสาวช่วยกันขัดและถูกโชว์ศักยภาพของผลิตภัณฑ์ แต่วินาทีนี้...บรรดาผู้ชมไม่ได้ให้ความสนใจสิ่งนั้นมากนัก แพรวพรรณปลดกระดุมเม็ดหนึ่งและแหวกซิบจนครูดลงมาสุดทาง เผยให้เห็นเนื้อในโหนกนูนเด่นชัดภายใต้แพนตี้ตัวน้อย แน่นอน...เธอเซฟมาอย่างดีไม่มีหลุด หรือจะถูกสายตาคู่ไหนซอกซอนผ่านถึงเนื้อในได้ น้ำเย็นๆ พุ่งฉีดราดรดร่างระหงของสองสาว ผ่านลำตัว...เรียวแขน และขาได้รูป เสียงดนตรีสากลปลุกใจให้แขกเหรื่อเต้นตามไปบ้าง โยกตัว หรือแม้แต่เบียดเสียดกันเข้ามาหน้าเวที ร่างแบบบางในชุดเสื้อผ้าน้อยชิ้นของอัญญดา ยกแขนขยับขาพลางล้างถูกรถด้วยท่าทางเชิญชวนเหล่าบุรุษ เสื้อชั้นนอกของเธอไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรมากนักยามนี้ มันเปียกแฉะเสียเห็นไปถึงชั้นในหมดแล้ว หญิงสาววางฟองน้ำลงบนตัวถังรถยนต์ ค่อยๆ แกะชายเสื้อออกทีละนิด จิกตามองเหล่าชายหนุ่มที่ส่งเสียงเชียร์ให้ 'ถอด' แต่เธอทำมันให้เร้าใจกว่านั้น...ด้วยการดึงฉีกเสื้อกล้ามตัวน้อยและแกว่งเหวี่ยงเล่นกับสายน้ำจากฝักบัว เต้าอวบอูมดั่งผ่านมีดหมอมาแล้วทั้งที่เป็นไปตามธรรมชาติอวดโฉมชูชันอยู่ภายใต้บราสีดำสนิท ขับกับผิวขาวๆ ดันฐานอกให้พุ่งโชน เหมือนท้าทายความเป็นบุรุษเพศ เสียงฮือฮาดังเกรียวกราวขึ้นอีกครั้ง มาถึงคิวของแพรวพรรณบ้าง...เธอค่อยๆ แกะกระดุมทีละเม็ดและปลดชายเสื้อที่ผูกเอาไว้ออก ก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตซึ่งเปียกชุ่มโยนให้เหล่าขาหื่นทั้งหลาย การแสดงโชว์ยังไม่จบแค่นั้น...พวกเธอยังแสดงลีลาการล้างรถที่เร้าใจประทับทรวงผู้ชมเป็นอย่างยิ่ง ทั้งท่าทางการเย้ายวน และความใจถึงโชว์เนื้อหนังมังสา ราวกับผีเสื้อราตรีที่กำลังหลงระเริงกับแสงสีท่ามกลางรัตติกาล อันมีแสงไฟสลัว ส่องสว่างระยิบระยับพร่างพราว...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม