ไม่เป็นไร วันนี้ยังไม่หวั่นไหว แต่สักวันเถอะ ผมจะทำให้เขากลายเป็นทาสของผมให้ได้เลย

1943 คำ

ผมไปอาบน้ำที่ห้องน้ำเยื้องกับห้องนอนของเขาตามคำสั่ง ไม่นานก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ผมใช้ผ้าขนหนูผืนใหม่ของนาวีเช็ดหยดน้ำที่เกาะพร่างพราวอยู่บนกาย ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดออกด้วยฝีมือของใครบางคน “นึกว่าใคร ตกอกตกใจหมด ทีหลังหัดเคาะประตูก่อนเข้าบ้างสิวีวี่ ฉันจะได้รู้ว่าเป็นนาย ไม่ใช่ร็อบบ์หรือท่านนายพล” ผมหันไปดุเขาอย่างไม่จริงจังนัก นาวีซึ่งอยู่ในสภาพท่อนบนไร้อาภรณ์ใด ๆ ส่วนท่อนล่างสวมกางเกงขาสั้นเอวต่ำเกาะสะโพกยืนใช้ผ้าขนหนูซับหยดน้ำที่เส้นผม มองมายังผมอย่างไม่ยี่หระเท่าไหร่นัก ผมจึงได้ลอบสังเกตในตอนนี้เองว่า ร่างกายของนาวีเต็มไปด้วยลอนกล้ามและก้อนเนื้อแข็ง ๆ ไปทั่วร่าง ไม่ต่างจากนักกีฬาอย่างผมเลยแม้แต่น้อย จริง ๆ ก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าเขามีกล้ามเนื้อไปทั้งตัว แต่ไม่คิดว่าจะมีมากถึงขนาดนี้ไง เห็นตัวเล็กกว่าผม รูปร่างสันทัดตามแบบฉบับชาวเอเชีย ที่แท้ก็หุ่นดีใช่ย่อยเหมื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม