หม่าอวิ๋นเซียงตอบคำถามเกี่ยวกับสมุนไพรที่ติงเอ๋าซีถามไปตลอดทางกลับเรือน ครั้นเดินมาถึงหน้าเรือนกลับเห็นห่อผ้าฝ้ายเนื้อดีห่อหนึ่งถูกแขวนไว้หน้ารั้วประตูบ้าน ยังมีห่อผ้าอีกห่อซึ่งใหญ่กว่ากันมากวางพิงประตูอยู่ นางหันไปมองชายชราข้างกายลังเลว่าจะหยิบมันขึ้นมาดูดีหรือไม่ วันนี้แม่นมเข้าเมืองไปพร้อมกับชาวบ้านคนอื่นๆ คงไม่รู้แน่นอนว่าใครเป็นผู้นำห่อผ้าเหล่านี้มาไว้หน้าบ้าน
“ท่านปู่ ท่านมีความเห็นเช่นไรกับเรื่องนี้เจ้าคะ” ถามพลางชี้ไปยังห่อผ้าสีน้ำตาล
ติงเอ๋าซีเข้าไปพิจารณาห่อผ้าใกล้ๆ ไม่มีกลิ่นยาพิษ ผ้าก็เป็นผ้าฝ้ายเนื้อดีมีราคาคงมิใช่การกลั่นแกล้งหรอก “ไม่มีความเห็นอย่างไร มีคนเอาของมาให้เราก็รับไว้สิ จะไปยากอะไร”
หม่าอวิ๋นเซียงพยักหน้าเห็นด้วย นั่นสิ ของวางอยู่หน้าบ้านนางแท้ๆ คงมีคนตั้งใจนำมาให้นั่นแหละ อย่าคิดมากเลย ได้ของมาโดยไม่ต้องเสียเงินแบบนี้ดีจะตาย
เมื่อนำกระต่ายป่าไปไว้ที่ครัวและคัด
