หม่าอวิ๋นเซียงพยักหน้าหงึกหงัก คงจะจริงอย่างที่เขากล่าวมา เพราะเป็นทหารตำแหน่งเล็กๆ เช่นนี้สินะจึงต้องเป็นแนวหน้าออกไปรบจนได้บาดแผลกลับมาเต็มตัวแบบนี้ นางเคยได้ยินมาว่าคุณชายตระกูลบัณฑิตหรือตระกูลเศรษฐีบางตระกูล จะชอบส่งบุตรชายเสเพลของคนไปดัดนิสัยในกองทัพ เสี่ยวเกอเกอของนางจะเป็นอย่างนั้นด้วยหรือไม่?
“พี่จื่อเทียน ท่านต้องสัญญาก่อนว่าหากข้าเล่าเรื่องของข้าให้ฟังแล้ว ท่านจะไม่นำไปบอกผู้ใด ข้าไม่อยากให้มีเรื่องยุ่งยากใจตามมา” เอ่ยพลางยื่นนิ้วก้อยข้างขวาไปให้เขาเกี่ยวก้อยสัญญา
“ข้าสัญญา” ชายหนุ่มเกี่ยวก้อยทำสัญญากับเด็กสาว “ข้าจะปิดปากให้สนิท เจ้าวางใจได้”
หม่าอวิ๋นเซียงยิ้มแย้มพอใจ แล้วเอ่ย “ท่านรู้หรือไม่ว่าใต้เท้าหม่ามีบุตรกี่คน”
“ข้าเคยได้ยินมาว่าเขามีบุตรชายบุตรสาวที่เกิดจากภรรยาเอกอย่างละคน และบุตรสาววัยห้าขวบที่เกิดจากอนุอีกหนึ่งคน” จ้าวจื่อเทียนตอบ
“บุตรสาวเอกของเขาชื่อหม่าซูเหยา
