ขณะคิดด้วยใจมิใคร่จะยินยอม ชายเสื้อนางพลันถูกผู้หนึ่งดึงเบาๆ ซิงเยว่ก้มมองจึงเห็นเด็กชายอายุประมาณสิบกว่าปี เขาตัวสูงระดับอกนาง กำลังเงยมองอยู่ด้วยสองตาแฝงรอยหวาดหวั่น “เจ้าเป็นใคร?” ซิงเยว่ถามเสียงเย็น นางไม่ชอบให้ใครถูกเนื้อต้องตัว ไม่ว่าเด็กหรือหนุ่ม ผู้เฒ่าคนชรา แม้แต่สตรีด้วยกันก็ไม่ชอบ “เมื่อครู่ข้าได้ยินท่านพ่อแนะนำว่าท่านเป็นพี่สาว นามซ่งซิงหลาน” เด็กชายตอบเสียงเบา เขาเอ่ยอย่างระมัดระวังอีกว่า “พี่สาวเป็นบุตรของอดีตฮูหยินผู้ล่วงลับที่ทำให้ครอบครัวแตกดับ” สุ้มเสียงเด็กชายกระจ่างใสหากแต่ผู้ฟังกลับสัมผัสได้ถึงความเสียใจที่เผยออกมา อดีตฮูหยินผู้ล่วงลับที่ทำให้ครอบครัวแตกดับ... ซิงเยว่ขมวดคิ้ว นึกแคลงใจ “ไฉนเอ่ยวาจาเช่นนี้ เจ้าเป็นใคร ต้องการสิ่งใด?” เด็กชายกลั้นใจตอบ “ข้าซ่งหลันจวิ้น” บุตรชายคนเดียวของซ่งเสวียนชิง ซิงเยว่ร้องอ้อในใจ ได้ยินเด็กกล่าวอีกว่า “ข้าเคยได้ยินคนพ