เรื่องของซิงเยว่ที่เคยเป็นทาสถูกคำสั่งเด็ดขาดให้ปิดเป็นความลับ คนสำนักคุ้มภัยทุกคนที่เดินทางจากเมืองหนิงโจวย่อมรับคำเป็นอย่างดี ทุกคนล้วนเชื่อใจได้
ทั้งนี้การรับซิงเยว่เข้าจวนในฐานะบุตรีที่หายตัวไปของซ่งเสวียนชิงเองก็ถูกคำสั่งมิให้แพร่งพรายเช่นกัน
ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเพื่อรักษาเกียรติของกันและกัน
เมืองหลวงเคร่งครัดจารีต ให้ความสำคัญกับชื่อเสียง ขนบธรรมเนียม การหายตัวของอิสตรีนั้น ต่อให้มิใช่สิบปี แต่แค่ราตรีเดียวก็อาจทำให้ชื่อเสียงด่างพร้อยไปชั่วชีวิต
ซ่งเสวียนชิงจึงพาซิงเยว่เข้าจวนซ่งในฐานะบุตรีที่กลับมาหลังจากไปร่ำเรียนสรรพวิชาแดนไกล
เรียกนางว่าซ่งซิงหลาน ตามนามเดิมครั้งเยาว์วัย
ซิงเยว่ทำตัวตามน้ำอย่างเฉยชา ไม่ตอบรับไม่ปฏิเสธ เพียงฟังนิ่งๆ ซ่งเสวียนชิงจึงรวบรัดว่านางยอมรับเงียบๆ
“คืนนี้พ่อจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับเฉพาะครอบครัว” ซ่งเสวียนชิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “มาเถิด เข้าไปพบน้องๆ
