ร่างระหงยืนนิ่งขรึมอยู่บนรถม้าคันใหญ่
สีหน้าเย็นเยียบแลดูสูงส่งสะกดสายตาใครต่อใคร สายลมพัดโชยพาชายผ้าสะบัดพลิ้วแผ่สยาย
เส้นผมที่ถูกรวบตึงยิ่งเสริมเรียวหน้างามให้เฉิดฉาย ทั่วทั้งร่างแผ่กำจายอำนาจข่มขวัญสายหนึ่งออกมา
เหล่าบุรุษสำนักคุ้มภัยเหม่อมองซิงเยว่จนตาค้าง
หลิวไท่หยางยืนรอรับอยู่ด้านล่าง ซิงเยว่ออกมายืนโดดเด่นหน้ารถม้าครู่หนึ่งกลับยังไม่ยอมลงมา
นางหรี่ตามองคนผู้หนึ่งนิ่งนาน บังเกิดความรู้สึกแสบร้อนขุมหนึ่งตรงกลางอกตน มิรู้ได้ว่าเหตุใด ภาพมายาในห้วงนิทรา ช่างสมจริงและติดตรึงฝังแน่นมิรู้คลาย
บนดวงหน้าขาวกระจ่างราวหิมะมีดวงตาเย็นเยียบดุจน้ำแข็งค้างกำลังจ้องมองไปทางซ่งเสวียนชิง
จิ้นสิงบอกว่าเขากำลังตามหาบุตรสาวที่พลัดพรากนานสิบปี และนางอาจเป็นบุตรสาวผู้นั้นของเขา
ในภาพฝันบ่งบอกอะไรๆ ได้เป็นอย่างดี
ต่อให้โง่เขลาปานใด ซิงเยว่ย่อมเข้าใจว่านั่นอาจเป็นส่วนลึกในความทรงจำที่ฝังแน่นติ
