“ฝาก...ดูแล...มันหน่อย” เสียงแหบพร่าของอดัมเปล่งออกมา เมื่อริมฝีปากผละออกจากปากชมพูเข้มที่เจ่อบวมนิดๆจากฝีปากของเขา พร้อมกับมือใหญ่ข้างหนึ่งผละออกจากความเต่งตึงตรงหน้าและเข้าไปดึงมือเล็กหนึ่งข้างที่บีบแน่นอยู่ที่เอวเขาให้ลงต่ำไปอีกนิดเข้าประคองเกาะกุมแท่งร้อนแข็งที่ขยายเต็มที่แทบจะปริแตกออกมา และเมื่อสายตาของคนทั้งคู่มองลงต่ำจับจ้องสิ่งที่ ผู้ ‘ฝาก’ฝัง กับ ผู้ ‘รับฝาก’ ฝัง นั้นมันทำให้มือของ ผู้‘รับฝาก’ดูเล็กถนัดตาไปเลย
ปากหยักของคนตัวโตไล่ต่ำลงมาที่ซอกคอขาวนั้นพร้อมกับลิ้นร้อนที่ออกมาวาดลวดลายลากเลียซอกคอที่มีน้ำไหลผ่านอยู่อย่างต่อเนื่อง ดั่งกับว่าอดัมกำลังกลืนกินความหอมหวานจากตัวเธอเข้าสู่ร่างกายเขา เสียงหอบหายใจของน้ำฟ้าเริ่มกระชั้นชิดและถี่ขึ้น เมื่อลีลาและท่วงทำนองบทรัก ของอดัมนั้นทำให้เธอแทบลุกเป็นไฟบรรลัยกัลย์ แล้วมือบางก็ใช่ว่าจะยอมให้ตัวเองเป็นฝ่ายถูกลุก เธอขยับมือรูดสิ่งที่
