Saw a ghost :: 04

680 คำ
            “งั้นขอแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักเลยแล้วเพราะหลังจากนี้คงจะได้ร่วมงานกันบ่อยๆ นี่ผู้กองโซนิคเป็นตำรวจสากลที่ถูกส่งมาประจำที่นี่และจะทำการสืบสวนพิเศษด้วย ส่วนนี่หมอตาวเป็นนิติเวชหลายศพคลี่คลายได้ด้วยการชันสูตรของหมอตาวเลย”           “...” ฉันกับโซนิคไม่ได้พูดอะไรแนะนำอะไรกันเพราะฉันยังเคืองเรื่องที่คิดว่าฉันเป็นเด็กอยู่             ฉันเลิกสนใจผู้กองที่ชื่อโซนิคและมาศพแทนคนอะไรไม่มีมารยาทเลย ศพทั้งหมดมี 5 ศพเป็นผู้ชายทั้งหมดโดนทั้ง 5 กินยาพิษชนิดเดียวกันซึ่งฉันได้ทำการตรวจสอบเบื้องต้นแล้วน่าจะเป็นไซยาไนด์           ถ้าสงสัยไซยาไนด์คืออะไรจะอธิบายให้ฟัง...ลักษณะทางกายภาพ แบ่งเป็น 3 ประเภทคือ 1.ไฮโดนเจนไซยาไนด์ เป็นของเหลว สีใส และจะเหยเป็นแก๊สได้ง่ายในอุณหภูมิห้อง 2. โซเดียมไซยาไนด์และ3.โพแทสเซียมไซยาไนด์ เป็นของแข็ง เกร็ดสีขาว จุดเด่นคือมีกลิ่นอัลมอนด์ขมอ่อนๆ เมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วจะทำให้เสียชีวิตภายใน 20-30 นาที ซึ่งอาการคือภาวะหัวใจเต้นผิดปกติรุนแรงนำไปสู่การเกิดหัวใจวายได้           “เป็นยังบ้างครับหมอตาว?” สารวัตนินกรถามฉันที่ตรวจสอบศพทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย           “ไซยาไนด์..” แต่เรื่องชนิดคงยังไม่แน่ใจเพราะต้องเจอหลักฐานทางกายภาพ           “มันเป็นสิ่งที่หาง่ายที่สุดแล้วนิ งั้นฝากหมอตาวด้วยนะครับ” สารวัตนินกรบอกก่อนเดินออกไป...           ฉันไม่ได้สนใจและเก็บหลักฐานต่างๆ ที่อยู่รอบบริเวณซึ่งฉันเจอขวดน้ำทั้งหมด 5 ใบพอดี           “นี่น่าจะเป็นสาเหตุนะ” โซนิคส่งขวดน้ำที่เปิดฝาส่งมาตรงหน้าฉัน... ซึ่งกลิ่นอ่อนๆของอัลมอนด์มันโชยออกมาพอดี           “...”           “มันหลอกกู!!!!” พูดดีดีมันจะตายหรือไง           “จากการยันยืนตัวตนคนพวกนี้เป็นคนของแก๊งยานิกุ...”           “ค้ายานรก..”ฉันเคยได้ยินชื่อนี้อยู่เหมือนกัน           “มีสองอย่างที่พวกต้องตายคือทำงานพลาดกับไปรู้ไปเห็นอะไรที่ไม่ควร”           “ก็แก๊งเดียวกันนิ”           “บางอย่างต่อให้เป็นคนในแก๊งก็ไม่สามารถบอกได้หรอก”           “...”ฉันหันไปมองเขาที่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดออกไป           ตึกๆๆๆๆ           “แฮ่ๆ ขอโทษครับ”           “ช้า...” ฉันรับกระเป๋าจากผู้ช่วยเพื่อเอาอุปกรณ์การตรวจสอบเบื้องต้นออกมา จะดูปริมาณสารพิษน่ะ           “ผมมาจากสถาบันนะครับ รถก็ติด..”           “...” ฉันส่งสายตานิ่งๆไปให้เพราะไม่อยากฟังคำแก้ตัว           “มันหลอกกู!!!มึงต้องจัดการให้พวกนั้นให้พวกกู!!!!” พวกวิญญาณยังคงส่งเสียงไม่หยุดจนฉันเริ่มลำบาก           “เป็นศพก็ช่วยหุบปากหน่อยรำคาญ!”           “เธอคุยกับใคร?” โซนิคถามงงๆส่วนผู้ช่วยดิวที่เหมือนจะชินกับนิสัยของฉันก็เบือนหน้าหนีไปแล้ว           “มึงได้ยินพวกกู!!ช่วยพวกกู!!”           “ศพ...”           “เหอะ!ท่าจะบ้า” โซนิคแค่นขำ           “คนส่วนมากก็ว่างั้น...” ฉันยักไหล่อย่างไม่สนใจและทำงานต่อโดยมีผู้ช่วยดิวช่วยเป็นลูกมือเหมือน           “มันหลอกให้พวกกูกินน้ำนั่น!!มันเข้ามาตีหน้าซื่อดูดีมีน้ำใจถุ้ย!!ที่แท้ก็แค่ตอแหล”           “เป็นศพที่พูดมากจังนะ...คนเลวๆตายแบบนี้ก็สมแล้ว”           “มึงอยากตายใช่มั้ย!!!!!!!!” มันตะโกนเสียงดัง           “จากที่ดูคงเป็นคนสนิทหลอกให้กินน้ำที่ผสมยาสินะ” โซนิคประมวลเหตุการณ์           “อืม...” เก่งเหมือนกันแหะ           “พูดน้อยจัง” เขาหันมามองฉัน           “...”           “พูดมาก...น่ารำคาญ” ฉันลากเสียงก่อนหันไปมองหน้าโซนิคและเก็บของเดินออกมา           “ยัยเด็กแสบ!!!”           เห้อ~ มีถึง 5 ศพที่ต้องจัดการไหนจะต้องหาลายนิ้วบนขวดอีกอดนอนยาวไปสินะ           “ถ้ามึงไม่ช่วยพวกกูจะฆ่ามึงงงงงงงงงงงง!!!!!”                 ที่หมามันหอนไม่ใช่เพราะเห็นผี แต่รำคาญผีต่างหาก!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม