กลร้าย เล่ห์รักกามเทพ EP.12 อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม
1176 คำ
สายลมหนาวยามค่ำคืนช่างเย็นเสียเหลือเกิน แต่มันคงไม่หนาวเหน็บเหมือนที่ใจเขาเป็นตอนนี้หรอก ทำไมเขาถึงไม่รีบบอกปานดาวไปก่อนหน้านี้ แล้วตอนนี้เขาจะทำอย่างไรต่อไปดี เขาจะกล้าแย่งเธอมาจากน้องคนเล็กนะเหรอไม่มีทางหรอก ชายหนุ่มยืนคิดเรื่องเมื่อตอนกลางวันด้วยความสับสน ระหว่างเรื่องน้องชายกับผู้ช่วยเลขา
อีกมุมหนึ่งของห้องโถงเวคินทร์ยืนมองอาการของน้องชายคนรองอยู่นานแล้ว นี่เขาจะทำอย่างไรดี เมื่ออยู่ๆ น้องชายที่เขารักทั้งสองคนมาหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน ถึงอย่างไรเขาก็ต้องตัดไฟแต่ต้นลม เพื่อไม่ให้น้องชายคนรองคิดอะไรเกินเลยไปกว่านี้
“ยืนคิดอะไรอยู่หรือรอม ฉันเห็นแกยืนอยู่ในท่านี้นานแล้วนะ” เวคินทร์เอ่ยถามน้องชายออกไปด้วยความเป็นห่วง
ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่
“เปล่านิครับ ผมก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปงั้นเองแหละ พี่คิงส์มีอะไรหรือครับ” รอมหันมาสบตาพี่ชายอีกครั้ง เพราะไม่ต้องการให้พี่ชายรู้ว่าตนคิดอะไรอยู่
“แน่ใจเหรอว่าแกไม่มีอะไรจะคุยกับฉัน”
“เอ่อ...ไม่มีครับ พี่คิงส์ถามทำไมครับมีอะไรหรือเปล่า”
“ฉันเข้าใจว่าแกคิดเรื่องเมื่อตอนกลางวันอยู่” เวคินทร์พูดออกไปพร้อมกับสังเกตอาการของน้องชายแล้วก็เป็นไปอย่างที่เขาคิด น้องชายคนรองแอบรักผู้ช่วยเลขาของตัวเอง ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ ผู้หญิงที่น้องชายคนรองรักดันเป็นภรรยาของน้องชายคนเล็กเสียอีก
“แกมีอะไรจะบอกฉันไหมรอม”
“ผม...”
“ถ้าไม่พร้อมจะบอกก็ไม่เป็นไร เอาไว้พร้อมเมื่อไรแล้วค่อยมาบอกฉันก็แล้วกัน งั้นฉันไปนอนก่อนละกัน พรุ่งนี้ต้องเข้าบริษัทแต่เช้า”
“พี่คิงส์ครับ”
“อะไร”
“พี่คิงส์ว่าเจ้าคิมกับปานดาวเป็นสามีภรรยากันจริงไหม” ในที่สุดรอมก็เอ่ยถามพี่ชายออกมาทันทีด้วยความสงสัยในพฤติกรรมบางอย่างของน้องชายและผู้ช่วยเลขาสาว
“แล้วแกคิดว่าไงรอม” เวคินทร์หันกลับมาถามน้องชายคนรองด้วยความสงสัยไม่ต่างกัน น้องชายเขาคิดอะไรอยู่ถึงได้ถามเขาแบบนี้
“ผมว่ามันแปลกๆ นะครับ”
“แปลกยังไง”
“ก็ที่ผมยังสงสัยก็...” รอมนิ่งเงียบไปก่อนเอ่ยออกมาอีกครั้ง “ผมไม่เคยเห็นเจ้าคิมมันเคยบอกเลยว่ามีเมีย พอคุณแม่จะให้มันแต่งงาน มันก็บอกว่ามันมีเมียแล้ว แล้วที่น่าสงสัย เจ้าคิมรู้จักกับปานดาวตั้งแต่เมื่อไร”
“แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะรอม เท่าที่ฉันดูเจ้าคิมมันก็รักปานดาวดีนี่นา ฉันว่าแกนะคิดมากไปแล้ว”
“ตอนที่ผมสัมภาษณ์ปานดาวเมื่อหลายเดือนก่อน ปานดาวเขาบอกผมว่าเขาเพิ่งจะเข้ามาอยู่กรุงเทพฯได้เดือนกว่าๆ เอง ถ้านับรวมตอนนี้ปานดาวเขาก็อยู่ที่นี่ ยังไม่ถึงครึ่งปีด้วยซ้ำ พี่คิงส์คิดดูสิครับ เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเจ้าคิมกับปานดาว มันชวนให้สงสัยนะครับ”
รอมบอกพี่ชายออกไปด้วยความสงสัยในพฤติกรรมของน้องชายคนเล็ก ถ้าเขาไม่รู้จักปานดาวมาก่อน เขาคงเชื่อเรื่องที่น้องชายคนเล็กบอก และเพราะเขารู้จักนิสัยของน้องชายดี จึงไม่เชื่อในสิ่งที่น้องชายบอกแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งปานดาวก็เพิ่งเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ได้ไม่กี่เดือน โอกาสที่จะได้เจอคิมหันต์ นับว่าน้อยมาก
เวคินทร์รับฟังด้วยความงง จากที่น้องชายเขาเล่ามาก็มีเหตุผล หรือว่ามันจะมีอะไรที่พวกเขาไม่รู้อีกระหว่างสองคนนั่น “แกคิดว่าไง” แล้วถามน้องชายคนรองออกมาในที่สุด
“ตอนนี้ผมยังคิดอะไรไม่ออก แล้วพี่คิงส์ละครับจะถามเจ้าคิมมันหรือเปล่า ว่าแต่ตอนนี้มันกลับมาบ้านหรือยัง” รอมเอ่ยถามพี่ชายออกมา เนื่องจากเวลานี้มันก็ใกล้จะสี่ทุ่มกว่าแล้วทำไมยังไม่กลับบ้าน ‘หรือว่ามันจะอยู่กับผู้ช่วยเลขาเขา’
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเมื่อตอนกลางวันเจ้าคิมมันถูกวีรดาเกาะติดเลยแกไม่เห็นหรือไง ฉันว่าบางทีอาจจะอยู่กับวีรดาก็ได้” เวคินทร์เอ่ยออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร
“มันทำแบบนั้นได้ยังไงพี่คิงส์”
“โวยวายอะไรของแกนะเจ้ารอม” เวคินทร์พูดออกมาอย่างตกใจ เมื่ออยู่ๆ น้องชายคนรองโวยวายออกมาจนเขาตกใจ นี่มันเป็นเรื่องใหญ่แล้วล่ะมั้ง ถ้ารอมกับคิมหันต์รักปานดาวเหมือนกัน อย่างที่เขากังวล งานนี้คงได้เกิดศึกใหญ่ภายในตระกูลเทพสุริยะการณ์
“ก็ไหนเจ้าคิมบอกว่าปานดาวเป็นเมีย แล้วเจ้าคิมไปอยู่กับวีรดาได้ยังไงครับพี่คิงส์”
“ฉันจะไปรู้มันเหรอ” เวคินทร์เอ่ยออกมาพร้อมกับส่ายหน้าในความวิตกกังวลของน้องชายคนรอง
“รอมฉันถามแกตรงๆ เลยนะ”
“อะไรครับพี่คิงส์” รอมหันไปถามพี่ชายอย่างแปลกใจ
“แกชอบปานดาวใช่ไหม?”
“ผม...” เมื่อเจอคำถามแบบนี้ชายหนุ่มถึงกับอึ้งไปเลย เพราะไม่คิดว่าพี่ชายจะรู้ว่าเขามีใจให้กับผู้ช่วยเลขา
“แกไม่ต้องตอบฉันตอนนี้ก็ได้ ฉันเข้าใจ แต่ยังไงตอนนี้ปานดาวก็เป็นเมียเจ้าคิมแล้ว ที่สำคัญตอนนี้ปานดาวเป็นน้องสะใภ้แกกับฉัน”
“พี่คิงส์”
“จำไว้นะรอม ปานดาวเป็นเมียของเจ้าคิม และปานดาวก็เป็นน้องสะใภ้ของฉันกับแก” เวคินทร์เตือนสติน้องชาย
“ครับ ผมเข้าใจ” ทำไมเขาจะไม่รู้หลังจากที่เกิดเรื่องเมื่อกลางวัน น้องชายคนรองของเขาก็เปลี่ยนไปทันที นั่งซึมเหมือนกับคิดอะไรอยู่ในใจ เพียงแต่เขายังไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไรกันแน่ แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ามาจากสาเหตุอะไร
“ฉันไปนอนก่อนล่ะกัน เอาไว้พรุ่งนี้เจอเจ้าคิมแล้วค่อยคุยกัน ฉันไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้ต้องเข้าบริษัทแต่เช้า แกก็เหมือนกันนอนได้แล้ว”
“ครับพี่คิงส์”
“แล้วไม่ต้องคิดมากล่ะ เจอเจ้าคิมแล้วค่อยคุยกัน”
เวคินทร์เดินกลับออกไปด้วยความสงสัยในพฤติกรรมของน้องชายทั้งสองเหลือเกิน แล้วนี่ดันมารักผู้หญิงคนเดียวกันอีก ทำไมช่วงนี้มันถึงมีแต่เรื่องก็ไม่รู้ เขาถอนหายใจออกใสแล้วเดินกลับเข้าห้องนอนของตัวเอง
///////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
