“สัญญานั่น ขวัญมีฉบับที่ถ่ายเอกสารไว้อยู่นะคะ” เธอหยิบสัญญาที่ภามพูดถึงออกมาจากซองสีน้ำตาลที่ทนายจิรัสย์เตรียมไว้ให้ “มีหมายเหตุไว้ว่าถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดคบชู้หรือกระทำผิดต่ออีกฝ่ายอย่างร้ายแรง สัญญาทุกข้อที่ระบุไว้เป็นอันโมฆะ สามารถหย่าได้ก่อนครบกำหนดระยะเวลาที่ระบุ และไม่จำเป็นต้องมีทายาทตามที่ตกลงกัน”
นายแพทย์ภามสั่นไปทั้งตัวเมื่อได้อ่านหมายเหตุในสัญญา เขาไม่ได้เตรียมใจมาเพื่อพูดเรื่องหย่า แต่มาด้วยความหวังเต็มร้อยว่าจะได้ของขวัญกลับคืน ทว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่คิด
“ถ้าขวัญหย่า อะไรก็ตามที่พรพาณิชย์เคยช่วยครอบครัวขวัญ มันจะสิ้นสุดลงทันที” ดำรงธรรมกับฟุ้งเฟื่องใช้ของขวัญเป็นสะพานข้ามมาขนเงินทองจากบ้านเขา สามปีที่ผ่านมาทั้งคู่ได้จากพรพาณิชย์ไปไม่น้อย ถึงเวลาแล้วที่ต้องตอบแทนบ้าง หรือถ้าพ่อแม่ของขวัญไม่สำนึกบุญคุณกัน เขาก็มีอีกวิธี “พ่อครับ เห็นพ่อว่าอยากได้ร้อยล้านไปทำธุรกิจรับเหมา
