“ผีเข้าหรือไง”
วิมานฝันบนฟ้าพังทลายเป็นผุยผง..
ไม่มีฉากหวานหรือละอองความรักสีชมพูโปรยปรายในความคิด มีแต่สายตาเฉยชาที่กระตุกวูบตอนได้ยินคำว่ารักออกจากปากของณิชา
“คู่นี้แรงรักกันจังวะ” เกล้ากาญยกมือขึ้นป้องปากด้วยความตกใจ ก่อนจะแอบยกยิ้มมุมปากที่เห็นคนข้างๆ หน้าขึ้นสี
ทว่าไม่ใช่แค่อัคคีราห์หรอกที่ตกใจจนแสดงออกทางสีหน้าอย่างชัดเจน เพราะคนพูดสติหลุดนำไปก่อนแล้วเรียบร้อย
เจ้าของแก้มนิ่มที่มีเลือดฝาดบนผิวขาวเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงแล้วคลี่รอยยิ้มเจื่อน เธอจับส้อมในมือแน่นท่ามกลางสถานการณ์ที่เกิดการเดดแอร์ขึ้นมากะทันหัน
แค่อยากพิสูจน์ว่าเกล้ากาญจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบยังไงเท่านั้นเอง..
“โห พัฒนาความสัมพันธ์กันเร็วจังเลยค่ะ ไม่เห็นบอกกันเลยนะคุณอัคคี..” เกล้ากาญยิ้มร่วมแสดงความยินดีด้วย พลางใช้ศอกกระทุ้งเอวอัคคีราห์ให้เลิกทำหน้าเป็นซังกะตายสักที
เกล้ากาญเองก็ตกใจไม่ต่างกันที่คู่รักข้าวใหม่ปลามั
