หลังสารแห่งความสุขหลั่งจนกินเวลาบนเตียงนานร่วมชั่วโมง ณิชาก็ปลีกตัวมาแช่อ่างน้ำด้วยอาการใจลอย คล้ายว่าถูกอัคคีราห์ดูดกลืนวิญญาณไปจนหมดสิ้น
เธอนั่งกอดเข่าซุกใบหน้าลงบนท่อนแขน พลางระบายลมหายใจอย่างหมดแรงทิ้งไปหลายรอบ
“ทำไมมันถึง.. รู้สึกดีนะ” ดวงตาคู่สวยเหม่อลอย ก่อนจะจมดิ่งไปในภวังค์ความคิด
ณิชายกมือขึ้นแตะริมฝีปากของตัวเองแล้วลูบไล้ไปมา ก่อนเปลี่ยนมาให้ความสนใจน้ำในอ่างแทน
“ณิชา” เสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้น ทำให้คนเหม่อลอยได้สติ
“หืม” เจ้าของชื่อเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย รีบเงยหน้ามองต้นตอของเสียง ถึงได้พบว่าเป็นอัคคีราห์เดินนุ่งผ้าสีขาวเข้ามาในห้องน้ำด้วยอีกคน
“ขยับตัวหน่อย”
“จะอาบด้วยกันเหรอ”
“อายหรือไง”
“แค่ถามเฉยๆ ต่างหาก”
พูดจบเธอก็ขยับตัวให้เขาเดินลงมานั่งในอ่างด้วย ท่ามกลางใบหน้าที่เห่อร้อนเพราะณิชาดันไม่ได้ตีฟองกลบความใสของน้ำ ส่งผลให้เรือนร่างเปลือยเปล่าใต้ผิวน้ำมองทะลุปรุโปร่งถ
