“ถ้าฉันทำ.. นายจะยอมให้ฉันเป็นคนเดียวของนายมั้ย”
สายตาคมคายที่กดมองมาทำให้ณิชารู้สึกสมเพชตัวเองไม่น้อย ในใจทั้งหวาดกลัวและร้องขอให้ใครสักคนฉุดดึงเธอออกจากตรงนี้ที
แต่กลับมีเพียงเสียงแค่นหัวเราะชอบใจ จากอสูรกายในร่างคนที่กำลังแยกยิ้มเชยชมเธอไม่หยุด
“ก็อยู่ที่เธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน”
“.....”
“แค่ตอนนี้ฉันยังอยากเล่นกับเธอนานๆ ถือว่าเธอเป็นคนเดียวของฉันได้มั้ย”
เรียวนิ้วยาวลากไล้ไปมาบนริมฝีปากสีระเรื่อ แววตาเป็นประกายตอนที่หญิงสาวอ้าปากแล้วแลบลิ้นเลียนิ้วตอบสนองเขาโดยไม่ต้องออกคำสั่ง
ณิชาแยกยิ้มร้ายบนมุมปาก ก่อนจะใช้อุ้งมือจับแก่นกายที่กำรอบมือไม่มิดเอาไว้ ขณะที่ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้แล้วใช้ลิ้นร้อนฉกชิมส่วนปลาย
“อ่า..” อัคคีราห์ครางเสียงต่ำ คิ้วเข้มขมวดมุ่นไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำ ร่างกายกลัดเกร็งจนลมหายใจหอบกระเพื่อม
ถึงจะไม่ได้เก่งจนช่ำชอง แต่รับรองว่าอัคคีราห์ต้องติดใจ
เจ้าของใบหน้าสวยใ
