9 ตีสนิท
1590 คำ
“หน้านุ่มมากเลยนะคะ” เสียงหวานของเทียริน่าที่ช่วยเช็ดทำความสะอาดบนใบหน้าใสนุ่มของคนที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าเอ่ย
“แฮะ ขอบคุณค่ะ” ลลินที่ถูกชมกันซึ่ง ๆ หน้า ได้แต่ยิ้มตอบกลับด้วยความเขินอยู่ไม่น้อย กระทั่งรู้สึกได้ถึงความเบาหน้าลง
“เสร็จแล้วค่ะ” เทียริน่าพูดขึ้น ทำให้หญิงสาวร่างเล็กไม่รอช้าที่จะเอ่ยขอบคุณร่างสวย
“ขอบคุณนะคะ ^^”
“ยินดีค่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวสวยยิ้มตอบกลับด้วยท่าทีใจดี ซึ่งท่าทางพวกนั้นยิ่งทำให้ลลินลดความเกร็งลง
“วันนี้คุณเทียริน่า สวยมาก ๆ เลยนะคะ ชุดเข้ากับคุณเทียริน่ามาก ๆ”
“จริงเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ ทุกคนชมกันหมดเลย” ริมฝีปากสีหวานเอ่ยบอกตาใสเต็มไปด้วยความจริงใจที่มี ผิดกับอีกคนที่มองดูท่าทีพวกนั้นด้วยแววตาเหมือนจะขอบคุณ ทว่า…มีความหมั่นไส้มากมายซ่อนอยู่
“กลับยังไงคะ”
“คะ?”
“คุณลลินกลับยังไงคะ จอดรถไว้ตรงไหน” เทียริน่าถาม ร่างบางที่ได้ยินแบบนั้นจึงส่ายหน้าตอบ
“ลินไม่มีรถค่ะ ลินกลับแท็กซี่”
“คะ? ไม่มีรถงั้นเหรอ เอ่อ…อายุไม่ถึงเหรอ” คำถามจากปากสวยทำเอาคนที่ได้ยินหัวเราะยิ้มออกมา
“ถึงแล้วค่ะ ลินอายุยี่สิบแล้วค่ะ”
“แล้วทำไม…”
“พอดีลินขับรถไม่เป็นน่ะค่ะ แล้วก็…มีความทรงจำไม่ค่อยดีเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ด้วย ก็เลยชอบเดินทางเองมากกว่า” เจ้าของใบหน้าเรียวใสยิ้มหวานตอบกลับตามตรง ร่างสวยอีกคนจึงเริ่มเข้าใจ
“ถ้างั้น กลับด้วยกันไหมคะ เดี๋ยวฉันไปส่ง”
“อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ”
“แต่มันเริ่มมืดแล้วนะคะ” เทียริน่ายังคงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนห่วงใย
“ถ้างั้นส่งลินตรงป้ายรถเมล์แยกxxxก็ได้ค่ะ ห้องลินอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไร คุณเทียผ่านป้ายรถเมล์นั้นหรือเปล่าคะ” เสียงหวานถามพลางมองหน้าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าตาใส
“ผ่านค่ะ งั้นเดี๋ยวเทียไปส่งนะคะ”
“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ ^^” ว่าแล้วทั้งสองก็พากันเดินตรงไปยังรถคันหรูของเทียริน่าที่จอดอยู่ไม่ไกล โดยที่ลลินไม่อาจที่จะปฏิเสธน้ำใจจากอีกคนได้ และขณะที่สองคนกำลังนั่งอยู่ภายในรถ
“คุณเทียริน่าอายุเท่าไรคะ” ใบหน้าใสหันถามคนด้านข้างด้วยรอยยิ้มชวนคุยปนสงสัย
“ยี่สิบหกค่ะ” ซึ่งทันทีที่อีกคนตอบกลับอายุของเธอมา ลลินที่ได้ยินจึงเบิกตากว้าง
“ยี่สิบหกเหรอคะ”
“ค่ะ”
“งั้นต่อไปลินขอเรียกคุณเทียริน่าว่าพี่เทียแทนได้ไหมคะ ลินอายุยี่สิบเอง ถ้าจะให้พูดเป็นทางการแบบเดิม…” เธอรู้สึกไม่สบายใจเอาซะเลย เธอยอมรับว่าคิดไว้อยู่แล้วว่าเทียริน่าจะต้องโตกว่าตัวเอง แต่คิดไม่ถึงว่าอีกคนจะโตกว่าเธอหลายปีขนาดนี้
“ได้เลยค่ะ เอาที่คุณลินสะดวกเลย”
“ไม่ได้สิคะ”
“หือ?”
“คุณเทีย…เอ้ย พี่เทียจะเรียกลินว่าคุณลินไม่ได้แล้วค่ะ ต้องเรียกว่าน้องลินไม่ก็เราแทน” ปากเล็กเอ่ยบอกคนที่ขับรถอยู่เสียงใส เทียริน่าที่ได้ยินก็แสร้งยิ้มตอบกลับท่าทีพวกนั้นทั้งที่ภายในใจรู้สึกหมั่นไส้อีกคนจนแทบบ้า โดยตลอดทางลลินที่เริ่มรู้สึกเป็นกันเองกับคนด้านข้างอย่างไม่รู้อะไรก็ชวนคุยเรื่องนั่นเรื่องนี่ไปเรื่อย กระทั่งรถคันสวยถูกขับเข้าไปจอดลงยังป้ายรถเมล์ที่ร่างเล็กต้องการ
“ถึงแล้ว~ ขอบคุณพี่เทียมาก ๆ เลยนะคะที่อาสาขับมาส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ ดีกว่ากลับเองคนเดียว ไกล ๆ” เทียริน่ายังคงแสดงท่าทีห่วงใยออกมา ลลินที่เห็นจึงยิ้มหวานตอบกลับพลางทำท่าจะเปิดประตูลงรถจากคันหรูไป ทว่า…
“เอ่อ วันอาทิตย์นี้ เราว่างหรือเปล่า”
“อาทิตย์นี้เหรอคะ” ลลินหันถามร่างสวยที่เอ่ยถามเธอ
“อืม พอดีเป็นวันเกิดพี่น่ะ พี่เลยอยากจะชวนเราไปร่วมงานด้วย”
“อ๋อ…”
“สะดวกไหม?”
“ก็…น่าจะว่างอยู่ค่ะ พี่เทียจัดที่ไหนคะ”
“บาร์เพื่อนพี่เอง”
“อ๋อ”
“สะดวกมาไหม พี่อยากชวนน่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวสวยยังคงยิ้มถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ด้วยแววตาคาดหวังอยากให้อีกคนมา ลลินที่เห็นแบบนั้นจึงตอบกลับปฏิเสธไม่ลง เพราะเทียริน่าก็ดูใจดีกับเธอ
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวลินไปร่วมงานด้วยนะคะ”
“ดีเลย ถ้างั้นพี่ขอไอดีไลน์เราไว้หน่อยสิ จะได้ติดต่อกันง่าย”
“ได้ค่ะ ^^” ว่าแล้ว คนตัวเล็กก็จัดการให้ไลน์รุ่นพี่สาวอีกคนไปอย่างไม่คิดอะไร โดยหลังจากที่อีกคนเดินออกไป รอยยิ้มร้ายพึงพอใจก็ฉายขึ้นมาใบหน้าสวยของเจ้าของรถที่นั่งอยู่พร้อมกับสายตาของหญิงสาวที่มองตามแผ่นหลังบางของลูกสาวนักการเมืองคนดังไป
“ฉันจะทำอะไรกับเธอดีนะ…”
สามวันต่อมา…
@High Class Bar (VIP)
“โต๊ะโซนนี้แน่ใช่ไหมเนี่ย ไม่ผิดแน่ใช่ไหม” เสียงมิลานหันถามเพื่อนสนิทของตัวเองหลังจากที่อีกคนคะยั้นคะยอให้เธอมาร่วมงานวันเกิดรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักด้วย
“อืม โซนนี้แหละ ถูกต้องแล้ว” ลลินตอบกลับเพื่อนสนิทที่พ่อเป็นถึงนักธุรกิจบริษัทใหญ่
“แน่นะ? ไหนเอามาดู” ว่าแล้วมิลานก็หยิบโทรศัพท์ของเพื่อนตัวเองเข้าไปมองดูตามประสานิสัยที่เป็นคนโผงผางฉะฉาน ทว่าขณะที่สองสาวส่วนสูงไม่ต่างกันกำลังมองหาโต๊ะวีไอพีตามเลขที่ได้มาอยู่นั้น
“นั่นไง” เสียงลลินเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นร่างสวยของเทียริน่ากำลังนั่งดื่มอยู่ท่ามกลางกลุ่มเพื่อนกลุ่มใหญ่ของเธอ
“คนเยอะมากเลยนะนั่น” มิลานพึมพำ ทำให้ลลินเริ่มถามความเห็นเพื่อน
“หรือเราจะกลับกันดี”
“แบบนั้นน่าเกลียดตายเลย รับปากเขาไว้แล้ว”
“ก็จริง…”
“เข้า ๆ ไปก่อน ถ้าน่าเบื่อค่อยหาทางปลีกตัวออกมา”
“โอเค” ร่างเล็กพยักหน้าตอบกลับในคำบอกกล่าวของเพื่อน ก่อนจะตัดสินใจเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะวีไอพีที่มีลูกหลานตระกูลมีชื่อนั่งกันอยู่
“สวัสดีค่ะพี่เทีย” ทันทีที่เสียงหวานเอ่ยทักเจ้าของวันเกิด ทุกคนก็ต่างหันมองสองร่างเล็กที่มาใหม่ด้วยความสนใจ
“อ้าว มากันแล้วเหรอ” เทียริน่าที่เห็นรีบหันไปสนใจยังลลินกับมิลาน
“นี่มิลานค่ะเพื่อนลินที่ลินขอให้มาเป็นเพื่อนด้วย” ลูกสาวนักการเมืองคนดังไม่รอช้าที่จะแนะนำเพื่อนสนิทของตัวเอง
“อ๋อ สวัสดีนะ พี่เทียริน่า”
“มิลานค่ะ” สาวจากตระกูลดังยิ้มทักทายตอบกลับตามปกติ ก่อนที่หนึ่งในกลุ่มไฮโซจะเอ่ย
“นี่มิลาน ลูกสาวเจ้าของโรงแรมxxxหรือเปล่า”
“ใช่ค่ะ” เจ้าของใบหน้าเล็กสวยหันตอบ ทำเอาหลายคนต่างพยักหน้าพึงพอใจกับคอนเน็กชันใหม่ที่อาจจะกำลังได้เพิ่ม
“ส่วนน้องก็…ลูกท่านพิเชษฐ์ใช่ไหม” อีกคนที่นั่งอยู่มองหน้าถามลลินที่ยืนอยู่
“ค่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวใสจึงยิ้มหวานตอบกลับ
“ว้าว…”
“…เห็นบอกว่ารุ่นน้องจะมา ไม่คิดว่ารุ่นน้องเธอจะมาจากบ้านใหญ่ขนาดนี้” ฟอสพูดพลางหันไปมองหน้าเทียริน่าด้วยแววตาไม่อยากจะเชื่อ โดยร่างสวยที่ได้ยินเพื่อนเอ่ยก็ไม่คิดสนใจ
“นั่งกันก่อนสิ เดี๋ยวพี่แนะนำเพื่อน ๆ ให้รู้จักนะ” ว่าแล้ว เทียริน่าก็จัดการแนะนำทุกคนที่นั่งอยู่ภายในโต๊ะให้รู้จักกัน ซึ่งถึงในตอนแรกจะมีความอึดอัดต่อกันบ้าง แต่เมื่อได้นั่งไปสักพักและทำความรู้จักกัน สำหรับสองสาวมันก็ไม่ได้น่าเบื่อหรือว่ารู้สึกอึดอัดอย่างที่คิด
“ดื่มอะไรกัน” เสียงเทียริน่าหันถามสองร่างเล็ก
“เหล้ามิกซ์ก็ได้ค่ะ”
“จะดีเหรอ” ลลินรีบกระซิบถามเพื่อนสนิทที่ตอบ
“แค่จิบ ๆ ก็พอ” มิลานจึงยักคิ้วบอกคนเป็นเพื่อนพร้อมกับสองแก้วเหล้าที่ถูกนำเข้ามาเสิร์ฟ
“ลองดื่มกันดูสิ ว่าชอบยี่ห้อนี้ไหม” เทียริน่ายิ้มบอกกับรุ่นน้องสาว
“ค่ะ” มิลานก็ไม่รอช้าที่จะกระดกดื่มตามประสาทีเดียวหมดแก้ว ทำเอาลลินที่เห็นรีบหันมองหน้าเพื่อนสีหน้าตกใจ
“ไหนว่าจิบไง”
“ก็มันหิวน้ำพอดี” มิลานหัวเราะตอบกลับอย่างไม่ได้สนใจอะไร ลลินที่เห็นจึงลอบถอนหายใจออกมากับนิสัยสุดโต่งของคนด้านข้าง แต่ทว่าก็เริ่มรู้สึกจอยขึ้นเรื่อย ๆ กับงานวันเกิดรุ่นพี่สาว กระทั่ง…
“เทีย มันมาแน่ใช่ไหม” เสียงสายฟ้าเอ่ยถามเจ้าของวันเกิดถึงใครบางคน
“มาสิ”
“แล้วทำไม…” ยังไม่ทันที่สายฟ้าจะพูดจบ
“นั่นไง มานั่นแล้ว” สิ้นเสียงหวานตอบกลับเพื่อนสนิท ร่างสวยในชุดเดรสดูดีก็รีบยกมือขึ้นเอ่ยเรียกร่างสูงดูดีที่กำลังเดินเข้ามา
“เฮ้ โจชัว!”
- ผู้เขียน
