C​hapter 6

1849 คำ

C​hapter 6 “นายท่าน ตื่นมากินข้าวเถอะ​ ข้าเตรียมเสร็จแล้ว” ชุนค่อย ๆ​ ลืมตาขึ้นจากเสียงนุ่ม​ ๆ​ ที่ดังอยู่ข้างหู​ เขากลอกตาไปมาพลางตั้งสติ​ จึงได้รู้ว่าตัวเองเผลอหลับจนตะวันตกดินไปแล้ว “ปาหนัน...ฉันนึกว่าเธอจะไม่มาแล้วเสียอีก” ชายหนุ่มยื่นมือไปทาบไว้กับพวงแก้มนุ่ม​ ไล้ไปมาอย่างอ่อนโยน​ รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อหล่อนปรากฏกายอีกครั้ง แววตาคมเข้มมองสำรวจไปทั่วร่างอวบอัด​ ที่ตอนนี้อยู่ในชุดใหม่ที่เขาซื้อมาให้ 'ดูเหมือนว่าเสื้อผ้าที่เราซื้อมาให้จะใส่ได้พอดีเลย'​ “ใช่จ้ะนายท่าน เสื้อผ้าที่ท่านซื้อมาให้ข้า...ข้าใส่ได้พอดีเลย” ปาหนันเอ่ยขึ้นเสมือนรู้ว่าชุนกำลังคิดอะไรในใจ หล่อนหมุนกายไปมาช้า​ ๆ​ ต่อหน้าคนที่นั่งมองราวต้องมนตร์สะกด "ขอบใจมากเลยนะนายท่าน​ ต่อไปนี้ข้าไม่ต้องนอนหนาวอีกต่อไปแล้ว “ปาหนัน​ ตอนนี้ฉันไม่อยากกินข้าว แต่ฉันอยากกินเธอมากกว่า” คนถูกมองยิ้มเอียงอาย​ หล่อนขยับเข้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม