ดวงตาคนมองพร่าเลือนด้วยฝ้าน้ำที่เอ่อคลอ เธอสะอื้นเบา ๆ เก็บความเจ็บปวดขมขื่นที่เขาไม่เคยมองเห็นนั้นไว้ ดวงตาแดงก่ำมองไปทางเจ้าก้อนน้อยสีขาวอมชมพูที่หลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราว อย่าส่งให้เขารู้เลย จะเป็นการรบกวนเวลารื่นรมย์ของพวกเขาทั้งสองคนเปล่า ๆ ปล่อยให้ความทุกข์เหล่านั้นกองอยู่ที่เธอคนเดียว ลูกสาวตัวน้อยของเธอต้องเติบโตขึ้นมาอย่างแข็งแกร่งและมีความสุข
นึกรักพักฟื้นที่โรงพยาบาลสามวันก็พาลูกกลับมาที่คอนโดโดยมีฆเณศวรคอยถือของใช้เดินตาม ภาพที่ชายหนุ่มใกล้ชิดสนิทสนมกับหญิงสาวปฏิเสธไม่ได้ว่าจะไม่ถูกคนในคอนโดที่พบเห็นนำไปพูดลับหลัง ทั้งเรื่องที่ว่าเธอท้องแต่ผู้ชายซึ่งน่าจะเป็นสามีมาหาบ้างไม่มาบ้าง แล้วยังมีฆเณศวรหนุ่มหล่อซึ่งเป็นที่รู้จักของคนในคอนโดและก็เป็นกรรมการลูกบ้านคอยดูแลเสมือนเป็นสามีก็ไม่ปาน นึกรักเองก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกถึงสายตาที่มองเธออย่างเคลือบแคลงและค่อนไปทางลบ ทว่าฆเณศวรก็ย้ำกับ
