ไม่เห็นหน้าในวันสำคัญ...15/1

1886 คำ

เข้าเดือนที่แปดอหัสกรก็ให้คนนำของใช้เด็กผู้หญิงมาให้เธอถึงห้อง ไม่ว่าจะเป็นเปล ที่นอน เสื้อผ้า ของใช้ทุกอย่างที่ควรจะมี รวมถึงของเล่น ตุ๊กตา และให้ปรับเปลี่ยนห้องนอนเล็กเป็นห้องสำหรับเด็ก นึกรักดูแล้วก็คิดว่ามันมากเกินไปด้วยซ้ำแต่ก็พูดอะไรไม่ได้ในเมื่อทั้งหมดคือความต้องการของเขา ปฏิเสธไม่ได้ว่าข้างในลึก ๆ ก็รู้สึกดีใจที่เขาเตรียมพร้อมให้แล้ว ทว่า... ตัวเขากลับยิ่งห่างเหิน ช่วงนี้เธอเริ่มมีอาการเจ็บท้องเตือนบ้างซึ่งคุณหมอบอกว่าเป็นเรื่องปกติ เดือนที่เก้านึกรักใช้ชีวิตลำบากมากขึ้นแต่ก็รู้สึกตื่นเต้นอยู่ทุกขณะเมื่อลูกน้อยที่เธอเฝ้ารอใกล้จะลืมตาออกมาดูโลก ฆเณศวรย้ำกับเธอเสมอว่า “ถ้าคุณแอลมีอาการผิดปกติเมื่อไหร่โทร. หาได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยนะครับ ผมแสตนด์บายอยู่แล้ว” ชายหนุ่มบอกด้วยความห่วงใยในฐานะ...เพื่อนที่จริงใจ จะว่าสงสารด้วยก็ไม่เชิงนักที่เห็นว่าพ่อของลูกเธอไม่ค่อยมาสนใจดูแล ถ้าเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม