มื้อเย็นวันนี้ค่อนข้างให้ความรู้สึกแปลก แต่คุณศศิกลับรู้สึกว่าเป็นอย่างนี้ก็ไม่ได้แย่ ลภณดนัยดูเหมือนจะเก้ ๆ กัง ๆ ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเด็กอ่อนนัก แต่เขาก็คอยสังเกตเด็กหญิงอย่างใส่ใจ ในระหว่างที่ยัยหนูตักข้าวเคี้ยวตุ๊บ ๆ เขาก็มองภาพนั้นด้วยความปลาบปลื้มและเอ็นดู พอปากลูกเลอะก็ช่วยเช็ดให้ ลูกอยากได้อะไรขอแค่ชี้บอกเขาก็พร้อมจะตักให้ ตลอดมื้ออาหารเป็นไปด้วยการเอาใจใส่
ดูไปแล้วก็เป็นพ่อที่ตามใจลูกไม่น้อยเลย
แล้วท่าทีใส่ใจนั้นก็ทำเอายัยหนูยิ้มแก้มปริอยู่แทบจะตลอด
เห็นหลานสาวมีความสุขคนเป็นยายก็พลอยมีความสุขไปด้วย แต่พอมองไปที่ลูกสาว...ดูเหมือนศศิลัลน์จะไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่
เห็นได้ชัดว่าอิจฉาที่ยัยหนูสนใจแต่คนเป็นพ่อมากกว่า
ก็สมควรอิจฉาอยู่หรอก หน้าตาพ่อลูกก็คล้ายกันทั้งที่เกิดจากท้องแม่ไม่ได้เกิดจากท้องพ่อ อุ้มท้องมาตั้งเก้าเดือนแทนที่จะเหมือนตัวเองดันเหมือนคนเป็นพ่อไปซะแทบทุกส่วน...มาต
