“ไม่เล่าก็ไม่เล่า”
ต่างคนต่างเงียบไปนานในที่สุดคุณหญิงภัสตราก็ถอนใจไม่คาดคั้น ก่อนจะพูดทีเล่นทีจริง “แค่ไม่หนีไปบวชก็พอ ที่เหลือแล้วแต่เลย์เลย”
“ดูเหมือนผมจะมีเรื่องให้บวชไม่ได้แล้วล่ะครับ คุณแม่สบายใจได้” ชายหนุ่มตอบกลับแค่นั้นแล้วก็ไม่อธิบายอะไร มือหนาหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มให้คนเป็นแม่ก่อนจะยิ้มให้ท่านสบายใจ “นอนเถอะครับ พักผ่อนมาก ๆ จะได้หายไว ๆ”
“เลย์ก็ไปพักเถอะ”
ชายหนุ่มกลับมานั่งที่โซฟารอจนคนเป็นแม่หลับจึงได้เอนตัวลงนอน ในใจมุ่งมั่นว่าพรุ่งนี้จะต้องเจอกับศศิลัลน์ให้ได้ ในเมื่อเขมทัตบอกว่าเป็นน้องสาวของภรรยานั่นก็หมายความว่าอีกฝ่ายรู้จักที่อยู่ของสองแม่ลูกเป็นอย่างดี...การตามหาที่ยาวนานของเขาเริ่มเห็นแสงสว่างแล้ว
ลภณดนัยข่มตาหลับ แต่ในหัวก็ยังเต็มไปด้วยใบหน้าของยัยหนูลลินน์และแม่จอมแสบของหนูน้อย
ไม่ใช่ว่าหลังคืนนั้นเขาปล่อยผ่าน เขาพยายามหาทางเจอกับหญิงสาวอยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป
