บทที่ 2 ป้อนยา // หมอดูทัก

1225 คำ
บทที่ 2 ป้อนยา // หมอดูทัก ภายในห้องมีแค่เสียงแอร์ที่ทำงานอยู่ ฉันนั่งปลายเตียง เจ้าของห้องนั่งหน้าโต๊ะแป้ง เราทั้งคู่นั่งเงียบกันมาสักพักแล้ว หลังจากที่เข้าห้องมา ‘ ก๊อกๆ ก๊อกๆ ’ ใครอีกเนี่ย!? ถ้าเป็นพี่สาวสองคนก็ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ถ้าเป็นคนอื่นล่ะ ฉันควรทำไงดี! คิดอะไรไม่ออกรีบหันไปมองหน้าพี่ฉัตรทันที แต่พี่เขามองหน้าฉันก่อนแล้ว เหมือนจะช่างใจอยู่สักครู่ เมื่อมีเสียงเคาะดังอีกรอบ ก็ยันกายลุกขึ้นยืนเดินตรงไปที่ประตูพร้อมส่องตาแมว แต่ก็ไม่พูดอะไร ฉันที่นั่งดูการกระทำของเขาก็แอบลุ้น! ถ้าพี่เขาเปิดประตูออกไป น่าจะเป็นคนใกล้ตัวแหละ เพราะดูท่าเขาก็คงไม่อยากให้ใครรู้ความสัมพันธ์ของเราหรอก “ อะนี่ยา ฉัตรก็บอกมุกด้วยนะ ว่าต้องกินเวลาไหนอะ แล้วอีกอย่างมุกไม่ชอบกินยาเม็ด เป็นคนกลืนยากด้วย ฝากฉัตรจัดการให้ด้วย ” เสียงพี่มดดังพอสมควรและรีบพูดเหมือนจะรีบไป “ อืม ” พี่ฉัตรตอบรับด้วยน้ำเสียงที่ผ่านลำคอ พร้อมกับปิดประตูแล้วล็อกห้องทันที “ อะนี่ยาคุมฉุกเฉิน รีบกินเลย เดี๋ยวจะเลยเวลา เกิดท้องขึ้นมา จะไม่มีอิสระแล้วนะ ” ใบหน้านิ่งที่มาพร้อมกับน้ำเสียงห้วนแกมบังคับและประชด เขาน่าจะมันไส้ที่ฉันพูดว่ายังต้องการอิสระตอนอยู่ในห้องแม่ “ พี่ฉัตรคือมุก…ขอกลับไปกินที่ห้องได้ไหมอะ ” “ ไม่ได้ ” “ แต่มุก…” “ โตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแล้ว ยังไม่กล้ากินยาเม็ดอีก มันจะยากอะไร ก็แค่กลืนเข้าไป แล้วกินตามน้ำเอง ” เขาก็พูดง่ายสิ คนที่กินได้พูดแบบนี้ทุกคน แล้วฉันเป็นคนที่ไม่ชอบกินยาเลย เมื่อก่อนถ้าได้ยาเม็ดมามักจะเอาไปละลายน้ำแล้วกินหรือบางครั้งก็เคี้ยว ถึงจะขมแต่ยอมกลั้นหายใจเคี้ยวไปเลย “ … ” นั่งเงียบปากไปเลย ยังไงฉันก็ไม่กินหรอก เหมือนว่าเสียงฝีเท้าพี่เขาจะดังมาใกล้แล้ว สักพักก็มีเสียงแกะยาออกจากแผง ฉันรีบหันไปหาพี่เขาทันที ไม่ใช่ว่าจะว่าบังคับกรอกปากหรอกใช่ไหมอะ “ อ้าปาก ” พี่เขาพูดแล้วนั่งลงใกล้ๆ ดูท่าจะเป็นอยากที่คิด ฉันขยับถอยห่างทันที แต่ได้เพียงนิดเดียวพี่เขาก็คว้าเอวคอดออกแรงดึงเล็กน้อย ตัวฉันจึงต้องไปแนบชิดใกล้ตัวเขา “ พี่จะทำอะไรอะ…อุ้ปส์~ ” จู่ๆ พี่เขาก็ประกบจูบ ทำเอาดวงตากลมเบิกกว้าง ก็ตกใจอะ มัวแต่จ้องตาเขาเพราะกำลังตะลึง จะว่าจูบก็ไม่เชิงเพราะแค่เอาปากมาชนกัน กำลังจะอ้าปากต่อว่า มือเรียวก็พร้อมจะผลัก…แต่แทบจะสำลักเพราะจู่ๆ ก็มีเม็ดอะไรไม่รู้เล็กๆ ไหลผ่านเข้าลำคอไปแล้ว “ รีบกินน้ำตามไปเลย ” พี่เขาผละออกแล้วยกขวดน้ำให้ ฉันก็รับมาดื่มอย่างงงๆ หลังจากนั้นพี่เขาก็พูดเรื่องยาคุม บอกว่าให้กินเวลาไหน กินยังไง กินถึงจนตอนไหน บลาๆ “ แล้วเม็ดเเรก มันไปไหนแล้วอะ ” ถามขึ้นเพราะเมื่อกี้เห็นพี่เขาแกะมันออกมา “ หึ นี่ไม่รู้หรือแกล้ง เมื่อกี้ที่จูบไม่ได้พิศวาสแต่ป้อนยา ” พี่เขาพูดพร้อมยักไหล่ “ ปะ…ป้อนยา วิธีแบบนี้ในทหารเขาใช้กันเหรอ? ” “ ตั้งแต่ที่พูดคุยกันมา ฉันไม่เห็นว่าเธอจะพูดมีหางเสียงเลยนะ ” เอาแล้วๆ “ … ” นั่งเงียบๆ ไม่พอ ก็รีบเอาขาขึ้นมานั่งชันเข่า “ นั่งดีๆ เป็นผู้หญิงนะ โตแล้วด้วย ” ไม่พูดเปล่ายังผลักขาฉันอีก รู้แหละว่าเป็นทหารควรไปมีระเบียบกับพวกทหารด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ ฟังมาหลายปากไม่เท่ากับรู้กับตัวเองสินะ “ รีบไปเก็บของ คนอื่นจะกลับกันหมดแล้ว ” พี่ฉัตรพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าฉันนั่งคอตก “ อืม ” ตอบผ่านลำคอ “ มาอืม อะไร ผู้หญิงต้องพูดว่าอะไร ” “ โอเค จะรีบไป ” ฉันพูดแล้วลุกขึ้น ใครจะทำตาม เชอะ! “ พูดใหม่สิ ” พี่เขาไม่ปล่อย คว้าข้อมือฉันได้ก็ดึงกลับ และต้องหันปะทะหน้าเขาตรงๆ รอบนี้เขานั่งปลายเตียงแต่ฉันยืนอยู่ มือหนาก็จับมือเรียวแน่น “ พูดมาใหม่สิ ” “ ก็…มุกตอบแล้วไง ว่าโอเค ” “ มุก! ” แหม่…น้ำเสียงหนักแน่นมาเชียว “ ว่า! ” แสร้งพูดถามกลับไป “ มันไม่ตลกเลยนะ ผู้หญิงควรตอบยังไง ไหนลองพูดมาสิ ” “ ก็…พี่จะให้มุกตอบยังไงเหรอ? ปกติที่บ้านไม่ค่อยเคร่งเรื่องแบบนี้อะ ” พูดจาแบบกวนที-ออกไป “ ต่อไปถ้าแต่งงานกัน เธอต้องพูดแบบมีหางเสียง หัดไว้ตั้งแต่ตอนนี้ก็ยังดีนะ แต่จริงๆ เรื่องแบบนี้น่าจะมีติดตัวมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วนะ ” จึก! ฟังดูแรงๆ นะ น่าจะว่าเราไม่มีมารยาทมาตั้งแต่เด็กหรือไง “ คะ? ค่ะ! พอใจหรือยัง…คะ? ” “ ไม่ต้องมาประชดหรอกนะ ” “ เปล่าประชดสักหน่อย ปล่อยมือได้แล้ว มุกจะกลับห้อง ” “ เพิ่งพูดไปหยกๆ เองนะ เวลาพูดต้องมีหางเสียง ” “ ค่ะๆ คุณพรี่…นี่ถ้ายังไม่ปล่อยมือ มุกจะขึ้นคร่อมอีกรอบแล้วนะ ” ตั้งใจพูดให้เขากลัว เพราะดูท่าพี่เขาจะมีเหนียมอายในเรื่องบนเตียงนะ อันนี้เดาเอาเอง “ หึ ” ทำเสียงเหมือนหัวเราะเยาะผ่านลำคอ มือหนาก็ปล่อยให้มือเรียวเป็นอิสระทันที ตอนที่กำลังจะขึ้นรถกลับบ้าน ก็มีหมอดูจากไหนไม่รู้เดินมาใกล้ บอกจะดูดวงให้ฟรี ฉันไม่เอาหรอก พี่เมย์พี่มด พี่เขยพากันงมงาย ดูกันหมด แล้วคะยั้นคะยอให้ฉันดูด้วย ถึงฉันจะไม่ยอมแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะพี่มดบอกวันเดือนปีเกิดฉันไปแล้ว “ ตอนนี้ยังไม่มีงานทำใช่ไหม? แต่ก็จะได้งานที่ชอบและถนัดทำ บอกก่อนเลยหนูคนนี้ดวงแข็งมาก จะตายก็ไม่ตาย บางคนคิดว่าไม่รอดแต่ก็รอด เรื่องความรัก คนที่กำลังจะหมั้นกันไม่นานนี้ จะเป็นคู่ชีวิต คู่แท้ คู่สร้าง คู่สม แต่....ความรักมันไม่ได้ราบรื่นขนาดนั้น ถึงทั้งคู่จะเริ่มรักกัน แต่...อุปสรรคขวากหนามก็หนักอยู่ ไม่ว่าจะด้านร่างกายและจิตใจ แต่ถ้าผ่านช่วงนั้นไปได้ มันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าเบิกกันไปทั้งคู่จะมีแต่มรสุมที่เข้ามาไม่ยั้ง ง่ายๆถ้าอยากผ่านอุปสรรคนั้นไปก็คือความเชื่อใจจะทำให้รักมั่นคง ” พอหมอดูพูดจบฉันก็ขึ้นรถทันที ไม่อฝเอะใจอะไร เพราะไม่เยื่ออยู่แล้ว ไม่เชื่อว่าฉันกับพี่ฉัตรจะรักกันได้.... ❤️__________❤️ นามปากกาผกายมาส ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม