ยามที่หทารทั้งผองนั้นเข้ากันได้ดี องค์รัชทายาทก็เข้าไปใกล้ชิดเหยื่อของพระองค์บ้าง ทรงชื่นชอบฝีมือของหยูนัก และบังเอิญเสียจริง ที่หากว่ามีหยู ก็ครบทั้งฤดูกาลไปพอดี ทรงแสร้งเข้าไปหาของเสวย และเสวี่ยนั้นก็มิรอช้า แสร้งโยนส่งไปให้ในทันใด องค์รัชทายาททรงรับมาอย่างว่องไว ทำให้หยูนั้นหัวเราะขึ้นมาเบาๆ
ทั้งหมดนำชามาชนใส่กระบอกไม้ไผ่กัน และดื่มกินกันอย่างมีความสุขนัก ร่างกำยำสุมหัวกัน วางแผนการรบในทันทีที่มาใกล้ชิดกัน ซุบซิบกันมินานนักก็ได้แผนการทั้งหมดสิ้น และแบ่งผู้คนออกไปอย่างมีแบบแผน หยูสนใจนัก กับสัญลักษณ์ง่ายๆ ที่สามารถเข้าใจได้มิยากเย็น
ทั้งหมดนั้นยืนอยู่รวมกัน และทะยานออกไปบุกไปถล่มค่ายทัพอย่างกองโจร ตีทัพข้าศึกลงไปจนแตกพ่ายยับเยิน จนมิเหลือสภาพใดๆ หยูรู้สึกฮึกเหิมนัก ยามที่จบสิ้นภารกิจแล้ว ก็เดินตามผู้คนอย่างคนกลัวหลงทางน่าตลกยิ่ง องค์รัชทายาท จึงดึงหยูมานั่งข้างกันที่ข้างๆกับกองไฟ
