ตลาดสำราญ
“ฟ้า”
ฟ้าลดาที่กำลังตักแกงส้มหน่อไม้ดองใส่ถุงให้กับลูกค้าที่ยืนรออยู่หน้าแผงกับข้าว เงยหน้าขึ้นมองตามเสียงเรียกของเพื่อนสาว
“ธาร มาซื้ออะไรล่ะ?” ถามพลางมัดปากถุงแกงด้วยหนังยาง
“มาซื้อผักสดให้แม่น่ะเลยแวะมาหาแกด้วย ว่าแต่วันนี้แกขายคนเดียวเหรอ?”
“อือ วันนี้แม่ต้องทำขนมส่งลูกค้าเยอะน่ะ พ่อเลยอยู่ช่วย”
“หนูฟ้าป้าเอาเหมือนเดิมสองถุงจ้า” ขณะเดียวกันหญิงวัยทองอายุห้าสิบต้น ๆ ซึ่งเป็นลูกค้าประจำเดินเข้ามาสั่ง และลูกค้าใหม่อีกสามคนเดินตามมาติด ๆ เพื่อต่อคิว
“ได้เลยค่ะ รอแป๊บหนึ่งนะคะ”
“จ้ะ”
“ฉันช่วยนะฟ้า วันนี้ฉันไม่รีบ” สายธารกล่าวอาสา เมื่อเพื่อนสาวพยักหน้าตอบรับ เธอจึงเดินเข้าไปในแผงกับข้าวแล้วช่วยรับออเดอร์และหยิบนู้นหยิบนี่อำนวยความสะดวกให้กับเพื่อนสาว กระทั่งไม่มีลูกค้าและกับข้าวหมดเกลี้ยง
“ธาร” ฟ้าลดาขานเรียกเพื่อนสาวหลังจากเก็บอุปกรณ์ครัวรวมกันเป็นกลุ่ม เพื่อเตรียมตัวก
