@แคร่ไม้ไผ่หลังบ้าน
“ขอบคุณมาก ๆ เลยนะพ่อหนุ่ม ทั้งเรื่องเงินแล้วก็รถเข็นขายของเมื่อคราวก่อน” เทียนใสเอ่ยกล่าวด้วยน้ำตาพลางกุมมือเด็กหนุ่มแน่น ซาบซึ้งในความมีน้ำใจของเด็กหนุ่มที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน ทั้งที่จำนวนเงินไม่ได้น้อยแต่เด็กหนุ่มก็ยังใจดียื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
“ผมยินดีมากครับ ยังไงฟ้าก็เป็นเพื่อนผม เพื่อนต้องช่วยเพื่อนสิครับ”
“ฉันจะรีบหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุดเลยนะ” ฟ้าลดากล่าวพลางวางแก้วน้ำเปล่าให้กับปืนกัน แล้วเลื่อนตัวไปนั่งข้าง ๆ กับผู้เป็นพ่อ
“มีเมื่อไหร่ค่อยคืนดีกว่าครับ เรื่องเงินผมไม่ได้มีปัญหาอะไร”
“ฉันจะทยอยค*****นให้ทุกเดือนที่เงินเดือนออกเลยนะ”
“ครับ” ปืนกันยกยิ้มมุมปากบาง ๆ แววตาคู่สวยที่สบปะทะมองมาเป็นประกายแปลกไปจากทุกครั้งจนน่าพึงพอใจ หลังจากนั้นเขาจึงอาสาช่วยจัดการกับข้าวของที่ได้รับความเสียหาย กระทั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นจนอิ่มแปล้เขาจึงขอตัวกลับ
“ขอบคุณอีกค
