Chapter 7

1464 คำ
สามวันต่อมา.. ดีน่ากลิ้งไปมาอยู่บนเตียงนอนอย่างเบื่อหน่าย พี่วีหายไปตั้งแต่เช้าแล้วจนตอนนี้เย็นแล้วยังไม่โทรศัพท์มาหาเธอเลย ช่วงนี้เขาทำงานอะไรไม่รู้เยอะแยะ บางวันก็ส่งข้อความมาบอกว่ากินข้าวด้วยนะ อะไรนิดหน่อยแล้วก็หายไป ทำไมเธอถึงรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้ก็ไม่รู้ "อะไรก็มีแต่งานๆๆ น่าเบื่อ" เธอปาหมอนใส่กำแพงอย่างหงุดหงิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดเล่นดูโซเชียลไปเรื่อยๆ ซักพักเพื่อนร่วมรุ่นทักมาชวนไปแดนซ์ตอนกลางคืน น่าสนุกดีเนาะไหนๆก็ไม่มีใครพาไปเที่ยวแล้วนี่ 'ไอ้ดีน่าไปมั้ย ฉันชวนพี่สะใภ้แกแล้วนะมันไม่ไปผัวหวงจ้ะ' 'ฝันไปสิว่าพี่ธีจะปล่อยออกบ้านนะ แต่ว่าฉันจะไป เจอกัน!' 'โอเค ธีมชุดแดงสุดเซ็กซี่นะยะ คืนนี้ฉันต้องได้ผู้' 'เซ็กซี่ได้ แต่ไม่ต้องหาผู้ให้ฉันยะ ไม่เอา' 'โอ๊ย แม่คนสวยขึ้นคานไปเหอะ! เล่นตัวเกิ้น แค่นี้แหละ' ดีน่ายิ้มขำออกมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดโทรหาพี่วี เขาบอกว่าถ้าจะไปไหนช่วยโทรมาบอกหน่อยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง แต่ว่าวันนี้เธอยังไม่เห็นเขาตอบข้อความมาเลยซักนิด และตอนนี้ที่เธอโทรไปไม่ติดอีกต่างหาก "เออ! ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย ไม่ต้องโทรมาแล้วนะไอ้ผู้ชายกะล่อน" ดีน่าปาโทรศัพท์ลงบนเตียงอย่างเสียอารมณ์ก่อนจะเดินไปเลือกชุดที่จะใส่ไปเที่ยวกับเพื่อนในคืนนี้ ที่บ้านไม่ได้ว่าอะไรเวลาไปเที่ยวกลางคืน เพราะเธอให้คนขับรถไปส่งแล้วก็รับกลับบ้าน ถ้าขับไปเองคงมีบ่นบ้างแหละ "ชุดไหนดีน้า" เธอหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงเพลิงเว้าหลังสั้นเหนือเข่าขึ้นมาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสนุก โป๊ไปหน่อยแต่ว่าไม่เป็นอะไรนานๆใส่ทีนี่เนาะ "รองเท้าคู่ไหนดี แล้วจะทำผมแบบไหนดีน้า" "ใส่สร้อยเส้นนี้ แล้วก็ใส่ตุ้มหูคู่นี้ด้วย ปล่อยผมดีกว่า" เธอยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปอาบน้ำทันที เดี๋ยวต้องมาแต่งหน้าทำผมอีกใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมงเพราะฉะนั้นเตรียมตัวตั้งแต่ตอนนี้แหละพอดีแล้ว ทางด้านของวีระพัฒน์หลังจากที่เขาตื่นนอนก็รีบเดินทางมาประชุมที่โรงแรมด่วน วุ่นวายมากเพิ่งจะเสร็จงานก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว แบตโทรศัพท์หมดตั้งแต่กลางวันแล้ว เขาหยิบสายชาร์จแบตขึ้นมาชาร์จโทรศัพท์ซักพักก่อนจะกดโทรไปหาหญิงสาวทันที "ทำไมไม่รับวะ" เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะกดส่งข้อความไปแต่ว่าก็ไม่มีคนอ่าน โทรศัพท์ไปโดยตรงก็ไม่ติด ดีน่าทำอะไรอยู่ถึงได้ปิดเครื่องแบบนี้ "ทำอะไรอยู่เนี่ย" เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะลุกขึ้นเก็บของแล้วรีบกลับบ้านทันที จะได้มีเวลาคุยกับหญิงสาวทั้งคืนเพราะว่าวันนี้เขายังไม่ได้ทักเธอไปเลย เมื่อมาถึงที่บ้านเขารีบขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจากนั้นก็ลงไปทานข้าวกับครอบครัว คุณแม่ตักข้าวให้ลูกชายก่อนจะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง "เกิดอะไรขึ้นลูก ทำไมดูเหนื่อยๆ" "พอดีว่าวันนี้งานยุ่งน่ะครับ วุ่นวายทั้งวันก็เลยดูเหนื่อยนิดหน่อย แต่ว่าตอนนี้ได้พักก็ดีขึ้นแล้วครับ" "ดีแล้วถ้าไม่ไหวก็พักบ้าง เป็นเจ้าของบริษัทนะไม่ใช่พนักงานกินเงินเดือน ถ้ามันเหนื่อยหยุดพักบ้าง ให้พ่อไปดูให้ก็ได้" "เดี๋ยวไปญี่ปุ่นก็ได้พักแล้วครับ ผมว่าจะไปนานหน่อยอาจจะอาทิตย์กว่ายังไงแจ้งล่วงหน้าไว้แล้วนะครับ" เขาอมยิ้มก่อนจะนั่งทานข้าวอย่างอารมณ์ดี ว่าจะประชุมซักสองวันจากนั้นก็จะพาหญิงสาวไปเที่ยวหลายๆจังหวัด ช็อปปิ้งของที่ชอบเยอะๆแล้วที่สำคัญเปย์ด้วยเงินของตัวเองด้วย "พาสาวไปด้วยแน่เลยแบบนี้" คุณพ่อเอ่ยแซวขำๆ วีเงยหน้ามองท่านก่อนจะยักไหล่เล็กน้อยไม่ตอบอะไร แค่นี้ก็เป็นคำตอบได้ดีแล้ว "อย่าไปล่วงเกินลูกสาวเค้านะลูก น้องยังเด็กทำอะไรคิดให้เยอะ อีกอย่างพ่อแม่เค้าก็มีหน้ามีตาในสังคม จะทำอะไรเสียหายคิดให้ดีก่อน ถ้ารักกันจริงแม่กับพ่อจะไปสู่ขอให้ เข้าใจมั้ย" "ครับแม่ ผมรู้น่า" "จะมาทำนิสัยเหมือนวัยรุ่นไม่ได้แล้ว เราโตขึ้นเยอะแล้ววัยนี้ควรมีลูกมีเมียได้ล่ะ ไม่ใช่จะมาเล่นๆกับผู้หญิงไปทั่ว ถ้ารักก็ต้องให้เกียรติมากๆ" "ครับแม่ พอแล้วน่าผมหิวมาก กลางวันกินข้าวไข่เจียวผู้ช่วยผมน่ารักมั้ยล่ะ" เขาส่ายหน้าอย่างปลงๆก่อนจะนั่งทานข้าวตรงหน้าอย่างหิวโหย ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเขาก็กลับขึ้นมาพักผ่อนในห้องนอน ยังมีความพยายามในการโทรศัพท์ไปหาหญิงสาวแต่ว่าครั้งนี้ติดแล้วแต่ไม่มีคนรับสาย "เป็นอะไรเนี่ย โกรธอะไรพี่รึเปล่าเด็กน้อย" การแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาตรงหน้าจอ เหมือนว่าดีน่าจะอัพเดทสถานะใหม่ เขากดเข้าไปดูก่อนจะตาโตอย่างตกใจเมื่อหญิงสาวถ่ายภาพกับเพื่อนหลายคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และที่สำคัญที่สุดชุดที่ใส่คือเดรสสีแดงเว้าแผ่นหลังไปจนถึงเอว แต่งตัวโป๊มากเล่นเอาเขาอารมณ์หงุดหงิดเป็นอย่างมาก "ไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอถึงไม่รับโทรศัพท์พี่ แล้วชุดที่ใส่คือออะไร อ่อ สงสัยอยากโดนดี" เขากำโทรศัพท์ไว้แน่นก่อนจะกดดูสถานที่ที่หญิงสาวเช็คอิน ร้านนี้เขาเคยไปบ่อยอยู่ในตัวเมืองไม่ไกลมากนัก เขากดโทรศัพท์ไปหาไอ้ธีทำไมถึงปล่อยให้น้องสาวแต่งตัวโป๊แบบนั้นไปเที่ยวกลางคืน แล้วบอกหวงน้องนักหนาไอ้บ้าเอ๊ย! (ว่าไงวี) "มึงปล่อยให้น้องมึงไปเที่ยวกลางคืนแต่งตัวโป๊แบบนั้นได้ยังไง ไหนบอกหวงน้องไงทำไมถึงไม่ตักเตือนกันบ้าง" เขาเอ่ยออกมาอย่างคนฟิวส์ขาด ไม่ได้สนใจเลยว่าเขากำลังจะทำให้ความแตกเสียเอง ธีที่เห็นน้องสาวแล้วแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมีคนขับรถไปรับไปส่งก็พอหายห่วงอยู่บ้าง อีกอย่างคนที่ไปด้วยน้ำหวานรู้จักทุกคนติดต่อได้ก็เลยปล่อยไป (ก็น้องมันโตแล้วไง จะไปเที่ยวบ้างก็ไม่เห็นแปลก) "ถ้างั้นโตแล้วให้กูจีบได้ใช่ป่ะ" (ไม่ได้มึงห้ามจีบน้องกู แล้วนี่มึงเป็นอะไรหึงหวงอย่างกับเป็นผัว มึงไม่ได้เป็นอะไรกับน้องกูนะเว้ย) เขาเหมือนจะได้สติ เพราะอารมณ์หึงหวงทำให้เขาคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แถมยังโทรไปหาบุคคลที่อันตรายที่สุดอีก "เอ่อ.. คือว่า" (ยังไง... มึงเป็นอะไร) "กะ..ก็กูเห็นในโซเชียลไงกูแค่งงว่าทีเมียมึงใส่แบบนั้นมึงไม่ยอม แต่ทำไมน้องใส่ถึงยอม" (ไม่ต้องห่วงหรอกน่า คนที่ไปด้วยกันก็เพื่อนทั้งนั้น น้ำหวานก็รู้จักปลอดภัยน่า มึงอ่ะอย่าอาการออกมากนักหึงหวงอย่างกับเป็นผัว แค่นี้แหละกูขับรถอยู่) ธีกดวางสายทันทีก่อนจะหันไปมองคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ "มีอะไรเหรอคะ" "ก็ไอ้วีนะสิโทรมาโวยวายว่าทำไมพี่ถึงปล่อยให้ดีน่าแต่งตัวโป๊ไปเที่ยวกลางคืน ไอ้ดีน่ามันโตแล้วมั้ยจะทำอะไรก็ปล่อยมันสิ แต่พี่แปลกใจว่ามันจะโทรมาโวยวายทำไม ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย" เขาทำหน้าสงสัยเป็นอย่างมาก น้ำหวานยิ้มออกมาเล็กน้อยไม่พูดอะไร เพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่าสองคนนั้นกำลังคุยกันอยู่ จะหึงหวงก็คงไม่แปลกและพี่วีคงไม่จบแค่นี้หรอก เผลอๆนะตามไปถึงร้านเลยก็ได้ ทางด้านของวีเขาขับรถไปยังร้านที่ดีน่าอยู่ทันที คิดว่าคนอย่างเขาจะปล่อยให้เธอแต่งตัวแบบนั้นเดินไปมาให้ผู้ชายคนอื่นมองเหรอ... ฝันไปเถอะ! เดี๋ยวเด็กดื้อจะโดนทำโทษ หึ...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม