Chapter 6

1351 คำ
หลังจากที่วีเซ็นเอกสารเสร็จเขาก็พาหญิงสาวกลับมาส่งที่บ้าน ต้องมาส่งก่อนเวลาที่พี่ชายกลับไม่อย่างนั้นจะซวยก่อนที่เขาจะจีบหญิงสาวติด "พี่เข้าไปได้มั้ย" เขาอยากไปไหว้พอกับแม่อีกครั้งแต่ดูเหมือนว่าเวลาจะไม่เป็นใจเท่าไหร่ หญิงสาวก้มมองนาฬิกาตรงข้อมือก่อนจะส่ายหน้าทันที "ไม่ทันแล้วค่ะ เดี๋ยวพี่ธีคงกลับมาแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะคะ" "งั้นคืนนี้พี่โทรมาคุยด้วยนะคะ" เขายื่นมือไปลูบผมหญิงสาว เธอพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะถือของของตัวเองมาไว้ในมือ "ดีน่าจะรอนะคะ แต่ว่าขอไปคุยกับคุณแม่เรื่องไปญี่ปุ่นก่อน" "โอเค คุยแล้วมาให้คำตอบพี่นะจะได้คุยรายละเอียดการเดินทางแล้วก็การจองตั๋วด้วย" "ค่ะ เดี๋ยวดีน่าโทรไปเอง" หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะเดินลงจากรถไปทันที เขามองเธอจนเดินเข้าไปถึงในบ้านก็ขับรถออกไปเช่นกัน ดีน่าเข้ามาถึงในบ้านก็เดินไปหาคุณพ่อคุณแม่ในห้องรับแขก "คุณพ่อคุณแม่ขาดีน่ากลับมาแล้วค่ะ" "ไงเราเที่ยวสนุกมั้ย" ดีน่ากอดเอวคุณพ่อก่อนจะเอ่ยเสียงอ้อน คุณพ่อถามคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว เพราะดูจากใบหน้าก็พอเดาออกว่าคงสนุกมากจริงๆ "สนุกค่ะพี่วีตามใจดีน่าทุกอย่างเลย อ่อ มีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ" "เรื่องอะไรลูกไหนว่ามาสิ" คุณแม่ที่กำลังจัดแจกันอยู่เอ่ยถามอย่างใคร่รู้นานๆลูกสาวมีเรื่องจะมาคุยด้วยทั้งทีคนเป็นแม่ก็ควรรีบรับฟัง "คือดีน่าจะไปเที่ยวญี่ปุ่นอาทิตย์หน้าค่ะ เลยว่าจะมาขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ก่อน" "ไปกับใคร... ปกติหนูไม่ไปต่างประเทศนะ" คุณพ่อเอ่ยถามอย่างสงสัย มากสุดก็ในประเทศถ้าต่างประเทศจะมีแค่พี่ชายเท่านั้นที่พาไปซึ่งเขางานยุ่งแทบไม่มีเวลาพาน้องไปเที่ยวที่ไหนถึงแม้จะมีเงินมากมายก็เถอะ "คือพี่วีเขาจะไปประชุมที่โรงแรมของเขาที่นั่นน่ะค่ะ เขาชวนดีน่าไปเที่ยวด้วย" "ไม่เหมาะมั่งลูก แฟนกันก็ยังไม่ใช่ไปด้วยกันแม่ว่ามันจะดูไม่ดีหรือเปล่า" คุณแม่มองลูกสาวอย่างลังเล พักหลังสองคนเริ่มสนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย คือไม่ใช่ว่าหัวสมัยเก่าหรืออะไรหรอกนะ แต่ว่าเธอเป็นห่วงลูกยิ่งไปกันสองคนแบบนั้นด้วยแล้ว "พี่วีบอกว่าไปกันหลายคนค่ะ มีเลขา ผู้ช่วยของเขา แล้วก็ผู้จัดการฝ่ายการตลาดไปด้วย คงไปกันหลายคนเลยค่ะ พี่วีบอกว่าถ้าไม่ไว้ใจพี่เขาก็ให้นอนกับเลขาก็ได้" คุณพ่อคุณแม่หันไปมองหน้ากันอย่างขอความเห็น เอาจริงๆดีน่าก็โตมากแล้วเรียนจบควรมีสิทธิ์ที่จะเลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง คนเป็นพ่อแม่คงทำได้เพียงแค่คอยดูอยู่ห่างๆเท่านั้น "แล้วพี่ชายเราล่ะจะบอกพี่ว่ายังไง" "ถ้าเขาถามก็จะบอกว่าไปกับเพื่อนค่ะ แต่ว่าถ้าไม่ถามก็ไม่บอกเพราะดีน่าไปญี่ปุ่นพี่ธีก็ไปเชียงใหม่ คงไม่ว่าอะไรหรอกมั้งคะ" "อะไรใครจะไปญี่ปุ่น" ธีเดินเข้ามาพร้อมกับคู่หมั้น ดีน่าทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้หันไปมองทางอื่นไม่ยอมตอบคำถามพี่ชาย "ตกลงว่าใครจะไปเที่ยวญี่ปุ่น" "น้องจะไปเที่ยวกับเพื่อนน่ะ มาขออนุญาตพ่อกับแม่เดินทางอาทิตย์หน้า" ธีเดินไปนั่งลงตรงข้ามน้องสาวก่อนจะจ้องหน้าอย่างจับผิด "ไปกับเพื่อนคนไหน พี่รู้จักมั้ย" "พี่ธีรู้จักเพื่อนดีน่าคนไหนบ้างคะนอกจากน้ำหวานน่ะ" น้องสาวจ้องหน้าพี่ชายอย่างไม่ยอมแพ้ เขาหันไปมองคนรักก่อนจะเอ่ยถามเสียงอ่อนโยน "น้ำหวานคะรู้รึเปล่าว่าดีน่าไปกับเพื่อนคนไหน" "ไม่รู้สิคะ ดีน่าเพื่อนเยอะแยะไป ไม่ใช่มีแต่กลุ่มเราสองคนซะหน่อย" "ไม่ต้องมาจับผิดน้อง ดีน่าโตแล้วค่ะตัดสินใจเองได้ เอาเป็นว่าแจ้งให้ทราบว่าไปเที่ยวญี่ปุ่นรู้แค่นั้นก็พอแล้ว งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ" หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะถือข้าวของเดินขึ้นไปชั้นบนทันที ทุกคนมองตามเธอไปก่อนจะหันมามองหน้ากันเอง "ดีน่านี่ทำตัวแปลกขึ้นทุกวัน หรือว่าน้องกำลังมีความรักครับแม่" "จะไปรู้เหรอไง เรานะไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของน้องรายนั้นเขาโตแล้วจะคบกันใครก็เป็นสิทธิ์ของน้อง" "ผมแค่กลัวน้องเจอผู้ชายไม่ดี" เขาก็ห่วงตามประสา น้ำหวานลูบแขนชายหนุ่มให้อารมณ์ดีขึ้น คนหวงน้องก็จะนอยนิดหนึ่งถ้าน้องสาวตัดสินใจเลือกคู่เองโดยไม่ปรึกษา "อย่าห่วงไปเลยค่ะ ดีน่าฉลาดจะตาย" "พี่ก็แค่ห่วง งั้นเราขึ้นไปพักดีกว่าไปค่ะ" เขากุมมือหญิงสาวเดินไปชั้นบนบ้าน น้ำหวานที่เดินตามชายหนุ่มมีความคิดผุดขึ้นมาในหัวสงสัยว่าเพื่อนจะไปกับใคร "พี่ธีไปรอในห้องน้ำนะคะ น้ำหวานไปเอาของที่ดีน่าแป๊บหนึ่ง" "ได้ค่ะ งั้นพี่รอนะ" "ค่ะ" น้ำหวานหอมแก้มคนรักก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องของดีน่า เธอเปิดออกมาแล้วลากเพื่อนเข้าไปข้างในเพื่อคุยกัน "สงสัยใช่มั้ยว่าฉันจะไปกับใคร" "ก็แกบอกว่าจะไปกับเพื่อน ฉันแค่อยากรู้ว่าเพื่อนคนไหน" ดีน่ามองซ้ายมองขวาก่อนจะกระซิบกระซาบเสียงเบา "ไปกับพี่วี" "ห๊ะ! แกเอาจริงเหรอเนี่ย" "ก็พี่เขาชวนไปด้วย เขาบอกว่าไปประชุมฉันก็อยากไปเที่ยวอ่ะยังไม่เคยไปญี่ปุ่นเลยซักครั้ง" "แต่ว่าพี่เขาเป็นผู้ชายนะ แล้วแกยังไม่ได้ตกลงปลงใจกับเขาเลยไม่ใช่เหรอ ทำไมไว้ใจแล้ว" น้ำหวานเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ ทำไมอยู่ถึงไว้ใจเขามากถึงขั้นไปไหนมาไหนด้วยไกลขนาดนั้น รู้จักกันดีแล้วหรือไง "พี่วีไว้ใจได้น่าเชื่อฉันสิ อีกอย่างไปกันหลายคนเลขา ผู้ช่วย ผู้จัดการฝ่ายไปกันตั้งหลายคน แกห้ามบอกพี่ธีนะ" น้ำหวานมองหน้าเพื่อนอย่างเป็นห่วงแต่ดูท่าทางดีน่าก็ไม่กังวลอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่ว่าจากที่ดูมาพี่วีก็ดูเป็นคนดีนะคงให้เกียรติเพื่อนเธออยู่แหละ "ตามใจแล้วกัน เดี๋ยวจะบอกพี่ธีว่าแกไปกับเพื่อนที่เรียนวิชาเลือกด้วยกัน" "น่ารักที่สุดขอบคุณมากเลยเพื่อนรัก พี่สะใภ้สุดสวย เดี๋ยวจะซื้อของอร่อยมาฝาก" "จ้ะ งั้นไปแล้วนะ" ดีน่าโลกมือบ๊ายบายเพื่อนอย่างอารมณ์ดีก่อนจะโทรศัพท์ไปบอกข่าวดีพี่วีด่วนที่สุด "พี่วีดีน่าขออนุญาตพ่อกับแม่แล้วค่ะ เรียบร้อยไม่มีปัญหา" (จริงเหรอ... ดีเลย เดี๋ยวว่างพี่จะเข้าไปขออนุญาตท่านอีกที จะได้สบายใจหายห่วง) "พี่วีจะมาคุยกับพ่อแม่ดีน่าเหรอคะ" (ค่ะ ยังไงพี่ต้องไปขออนุญาตท่านก่อน พาลูกสาวเขาไปด้วยตั้งหลายวันไม่อยากให้ท่านมองไม่ดี พี่จะเข้าไปคุยอีกครั้งไม่ต้องเป็นห่วงนะ) ดีน่ายิ้มออกมาทันที อย่างน้อยเขาให้เกียรติเธอนะทำทุกอย่างอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ ถ้าเขายังเสมอต้นเสมอปลายแบบนี้ บางทีเธออาจจะใจอ่อนเร็วๆนี้ก็ได้...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม