แมลงไต่ 12
ถึงพอเพียงจะพยายามขยับตัวหนีอย่างไรก็ไม่เป็นผล เพราะโดนแขนแกร่งรัดเอวบางไว้
ดวงตาก็มองไม่เห็นเนื่องจากโดนฝ่ามือหนาปิดไว้เช่นกัน
“คุณสิงปล่อย พอเพียงไม่เล่นแบบนี้”
“ใจเย็นๆ สิ กำลังช่วยจับ”
ราชสิงห์เลือกที่ตะล่อมและสัมผัสอย่างอ่อนโยนเพื่อไม่ให้เหยื่อของเขาตกใจมาก ซึ่งมันค่อนข้างได้ผลดีทีเดียว
“มันยังไม่ออกอีกเหรอคะ”
คนโดนหลอกเริ่มกลับมากลัวอีกครั้ง พอเพียงซื่อเกินกว่าจะตามราชสิงห์ทัน และเธอก็เชื่อจริงๆ ว่ามีแมลง ซึ่งเธอกลัวมันจนลืมคิดกลัวเรื่องอื่นไปเลย
เธอคิดว่าสิ่งที่ไต่อยู่ตามลำตัวเธอคือแมลง แต่จริงๆ แล้วมันคือนิ้วของราชสิงห์ต่างหาก
“คุณสิงจับแต่แมลงสิคะ อย่าจับโดน อ๊ะ”
พูดไม่ทันขาดคำ มือหนาก็ตะปบลงบนเนินเกลี้ยงเกลา ของสงวนของเธอ ซึ่งครั้งนี้เธอเริ่มรู้ตัวแล้วว่ามันไม่ปกติ
“คุณสิง พอเพียงไม่เล่นนะคะ!”
“ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ”
ด้วยความที่มือหนาปิดตาเธออยู่ เธอจ
