ห้องน้ำเติมรัก 11
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวรอให้หยุดตกก่อนก็ได้ค่ะ”
“ไม่หยุดหรอก พายุเข้า”
ราชสิงห์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ไม่ตกใจหรือแปลกใจสักนิดเรื่องพายุเข้า เหมือนเขารู้มาอยู่ก่อนแล้ว
“คุณสิงรู้ได้ยังไงคะ”
“ฉันเก่ง”
พอเพียงย่นจมูก มองออกไปด้านนอกที่ฝนยังกระหน่ำลงมาไม่หยุดตาละห้อย
“แล้วจะทำยังไงดีคะ”
“ก็นอนนี่ด้วยกันไม่เห็นยาก”
“ไม่ได้นะคะ!”
เสียงหวานตะโกนลั่นด้วยความตกใจ เธอหมุนตัวกลับมาทางราชสิงห์ แต่ด้วยความที่เขาอยู่ใกล้เธอมาก เธอเลยชนเข้ากับแผงอกแกร่งเต็มๆ
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หืม”
ราชสิงห์ใช้มือโอบรอบเอวบางไว้ ยื่นหน้าเข้าไปหาเธอแล้วถามเสียงนุ่ม
“คือ... พอเพียงไม่เคยค้างคืนกับผู้ชายที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะ อีกอย่างมันไม่เหมาะสมด้วย”
เธอตอบทั้งที่พยายามเบนหน้าหลบสายตาของราชสิงห์
ราชสิงห์ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเลื่อนหน้าตัวเองตามไปอยู่ตรงหน้าเธอ
“เหมาะสมสิ เพราะเราเป็นผัวเมีย
