เรื่องของฮุ่ยชิงถูกนำมาตีให้กระจ่างแล้ว หยางต้าหลงจ้องมองฮูหยินใหญ่ที่ยืนหน้าซีดราวกับจะเป็นลมล้มพับลงไปก่อนจะกัดฟันพูดทีละคำ
“ถ้าเป็นเช่นนี้ก็ดี ข้าจะได้สบายใจว่านางไร้มลทิน เหมาะสมกับท่านประมุขหยาง”
“ที่แท้เป็นเช่นนี้อง” กุ้ยไป๋เทียนผ่อนลมหายใจ
หัวใจที่หนักอึ้งของกุ้ยไป๋เทียนคล้ายเบาขึ้น จากเดิมคิดว่าฮุ่ยชิงจะปั้นเรื่องโกหกจนเขาต้องรีบหาคนมาแต่งงานกับนาง แต่เมื่อวานนี้เองที่หยางต้าหลงเข้าไปที่วังหลวง เพราะองค์จักรพรรดิใช้คนของสำนักคุ้มภัยในการเป็นองครักษ์ลับแฝงตัวอยู่ในราชสำนักจำนวนหนึ่ง
พอเขาเสร็จจากงาน หยางต้าหลงที่รออยู่จึงขอคุยกับเขาตามลำพัง เขาจึงรู้ว่าหยางต้าหลงพึงใจในตัวฮุ่ยชิง ตอนนั้นเขายังไม่ตอบรับเพราะรับปากทางขุนนางขั้นเก้าไว้แล้ว เขาจึงไปหาขุนนางขั้นเก้าคนนั้นเพื่อยืนยันเรื่องแต่งงาน แต่พอเดินทางไปที่จวนขุนนางขั้นเก้าคนนั้นก็พบว่าในบ้านมีแต่นักเลงสุรา ตัวเจ้าของจวนเองก
