สิ่งที่นางเป็นห่วงตอนนี้กลับมิใช่เรื่องของตนเอง แต่เป็นอาการป่วยของมารดา ตอนที่เจียวมี่เอาอาหารมาให้ นางถามถึงมารดาจึงรู้ว่าอาการหอบหืดกำเริบอีกแล้ว มารดานอนป่วยอยู่ที่ห้อง ฮุ่ยชิงไม่รู้ว่ามีหมอมาดูมารดาของนางหรือยัง เพราะนางกับมารดาต้องดูแลกันเอง ไม่มีใครมาสนใจเหลียวแล
ฮุ่ยชิงเห็นว่าทางโปร่ง เพราะสองวันที่ผ่านมานางทำตัวดี ไม่โวยวาย แม่ใหญ่จึงไม่ส่งคนมาคอยเฝ้าอย่างแน่นหนา ร่างเล็กบางปีนขึ้นบนขอบหน้าต่าง มองซ้ายขวาอีกทีไม่เห็นเงาคนแน่นอนแล้วจึงกระโดดลงมา
ตุ้บ
ฮุ่ยชิงรีบหยัดกายลุกขึ้นยืน แต่เสียงบานหน้าต่างที่ถูกลมพัดปลิวไปกระทบกันเสียงดังทำให้บ่าวที่กำลังไปนั่งคุยกันอยู่ทางหนึ่งรีบเดินกลับมาทางห้องของคุณหนูรอง ฮุ่ยชิงเบิกตากว้าง นางคิดจะหลบแต่หลบไม่ทันแล้ว เพราะเงาร่างสองร่างของบ่าวคนสนิทของแม่ใหญ่กำลังเดินมาถึง
บ่าวสองคนนี้เป็นพวกช่างฟ้อง ถ้าเห็นนางปีนหนีออกมา ต้องไปฟ้องแม่ใหญ่ให้ลงโทษ
